سال‌هاست که حداقل ویژگی‌های یک جمهوری متعارف از قامت این نظام تارانده شده و جز حکومت اسلامی نام دیگری برازنده آن نیست. و این همانی است که شدنش را، ولایتمداران مایه افتخار و کعبه آمالشان میدانند. قواعد زندگی امروزین و نتایج مبارزات جهانی مردم برای رعایت حقوق انسانی و بشری که بصورت حقوق و مقررات حداقل بشری تجلی یافته، و بویژه برآمد جنبش زن، زندگی، آزادی، همچون شلاقی بر پیکر دیکتاتوری، آنان را ناچار به بزک کردن ویترین و منظر بیرونی شان کرده و ظاهر نمایی و صحنه آرایی رعایت این حقوق. آنچه جاری است اما، تب و تاب گذر جنبش “مهسا” از مرحله “زن” و در حال گذران مرحله “زندگی” و تعمیق نظری و عملی خود برای گذار به مرحله” آزادی” است.
تعمیق این مرحله از جنبش “زن زندگی آزادی” نیاز عاجل به سیاست ورزی و اعمال تاکتیک های مناسب برای کسب بیشتر تجربه مبارزاتی و آبدیده شدن و جمع تر شدن هسته ها و جمعیتها و تشکلهای صنفی و مدنی در کوران این گذران است. تداوم “نه” بزرگ به برنامه ها و شگردهای زینتی حکومت و ندادن رای و همچنین شرکت در انتخابات و دادن رای، هر دو باید به عنوان یک فرصت مبارزاتی، نه هدف، با روشنگری و حضور فعال با استفاده ازهمه امکانات در راستای ارتقاء کیفیت مطالبه گری و مبارزاتی این مرحله از جنبش باشد. سوال اینحاست، آیا با شناخت حاصل از سالها مبارزه مردم، همراه با جریانها و کنشگران مدنی و اجتماعی و سیاسی، شرایط به گونه ای حاصل آمده که با شرکت در این بازی حکومت ساخته صندوق انتخابات، که باید تجلی گاه تبدیل خواست مردم به ساز و کارهای اداره کشور بشود، میتوان قدمی به پیش برای تعمیق بیشتر این مرحله از جنبش و تحقق مطالبات مردم و تشکلهای مختلف برداشت؟ آیا کمکی به شکل گیری تشکلهای سیاسی و صنفی و احزاب و دستجات سیاسی و نهادهای مدنی میشود؟ آیا انتخاب یک رئیس جمهور اصولگرای مدعی توجه به اصلاح طلبی و تغییر خواهی، هرچند راست گو و راست کردار و درست رفتار که از شاخصه های مثبت فردی است، دراین برهه که نظام ایدیولوژیک حاکم دچار بحران ناکارامدی حوزه های مختلف اجتماعی و تشکیلاتی است و اختاپوس شبکه های فاسد حکومتی بر همه ابعاد زندگی اجتماعی و فردی مردم سایه افکنده، میتواند گشایشی در زندگی مردم ایجاد کند؟ رانت خواران و دلالان تحریم که سالیانی است شبکه مافیایی خود را با همراه وآلوده کردن کردن کاسبان متبحر و متحجری که بیش از یک هزاره، دنیای مردم را با فروش آخرت و بهشت ندیده، تباه کرده و با هزاران ترفند پشت و پناه و شریک این شبکه مافیای زر و زور و تزویر شده اند، ایا اجازه خواهند داد این رییس جمهور ساده زیست، خدشه و روزنه ای بر این هسته سخت که بکار گرفتن هر وسیله ای را برای رسیدن به هدف توجیه میکنند، وارد آورد؟
طرف دیگر این مرحله از جنبش، مردمی با کوله باری از تجربه حضور و مشارکت در اکثر نمایشات انتخابات ظاهرن ازاد و پی امد گسترش شبکه فاسد حکومتی با استفاده ابزاری از ان قراردارند. نارضایتی مردم تبدیل به تنفری فراگیر از حکومت شده و مقاومت مدنی به شکل و شیوه های امروزین تبدیل به یک “نه” بزرگ در نگاه، گفنار و رفتار مردم در همه زمینه ها و فرصتها ی حضور اجتماعی آنان شده است. این انسجام نسبی میدان و خیابان و خانه و پیوستگی نظری و عملی اقشار محتلف اجتماعی، نیازمند اعمال روشها و تاکتیکهای مبارزاتی متناسب، چه در میدان، محیط فعالیتهای اجتماعی و چه در چرخه نوین ارتباطی و گردش اطلاعات در فضای مجازی وچه در اعتراضات صنفی و سیاسی گروهها و تشکلهای مطالباتی است تا هرچه بیشتر موجب پیوستگی بیشتر و انسجام مبارزاتی آنان شود. آیا این حضور برای “نه” و تنفر بزرگ پیشگفته، هم افزایی مناسبی به همراه دارد؟ پی امد و خروجی این انتخابات نمایشی تحت کنترل و مهندسی حکومتی، در خوشبینانه ترین حالت، گیریم که پزشکیان باشد، آیا با توش وتوان حکومتگری و انسجام سرکوبگری و برنامه ای بارگاه ولایت، که به مرور در طول سالهای اخیر شکل گرفته، می توان امیدی به ایجاد فضای مناسب نسبی در حوزه های معیشت وکار و زندگی مردم برای بروز کنشگری و مطالبه گری مدنی و افزایش توش و توان مبارزاتی جنبش داشت؟ یا خروجی حضور در این عرصه و پای صندوق رای، خود عامل یاس و سرخوردگی و نامیدی و بی اعتمادی بیشتر به جبهه اصلاحات، سرخوردگی و روگردانی از تلاش و مبارزه و ریزش نیروها از جبهه نخواهد شد؟ ما مدعیان روشنگری با تحلیل خود از شرایط سیاسی و اجتماعی این مرحله و توازن نیروها، آیا در دامی که اتاق فکر هوشیار و سیاس حکومت با توجه به شرایط جهانی و مناسبات با قدرتهای بزرگ ، تنیده، گرفتار نیامده و آتش بیار معرکه آنان نشده و اندک اعتماد کوشندگان اجتماعی به خود را از دست نخواهیم داد؟ پروسه مهندسی جانشین گزینی رهبر، بدون امکان ظهور یک “مجتبی بن علی”، با وسواس تمام در حال عبور از این شرایط است . اگر لازم بدانند میتوانند بجای هر نه روز یک توطئه، هر روز نه توطئه را برای کنترل و عبور از این شرایط شکل دهند. استخر ها و امکانات هوایی و زمینگیری متناسب را هم آماده دارند که اگر منتخبی را مردم شکل دهند و “درست کار و صادق” شان، در بهترین حالت مجیز گوی صادق دین و قانون اساسی و رهبری معظم! نشد، از ان استفاده کنند. این خروجی چه منافعی برای ایجاد فرصت های بهتر برای انسجام و هم رایی وهم نظری بیشتر صفوف جنبش مردمی خواهد شد؟ پاسخ این پرسشها بویژه در تحولات و کشمکشهای روزهای آتی ، به ویژه اعلام مواضع در بندان و حصر ماندگان ، بیش از پیش ناترازی این دوگانه “نه” و یا “آری” به حضور در پای صندوق را روشنتر خواهد نمود.
بردیا سیاوش ۲۷/۰۳/۱۴۰۳
1 Comment
و این تکرار تکرار تکرار است…و البته آماده ترین تحلیل در کمترین فاصله….