سخن این نوشتار، رو به سویِ، خانواده‌های کم درآمدی دارد، که فرزندان نابالغ خود را با استفاده از قوانین جمهوری اسلامی(ج.ا.) (۱)، در ازاء دریافت مبالغی به ازدواج وا می دارند، و نیز رو بسوی خانواده هایی دارد، که بواسطه دستورالعمل‌های زعمای دینی،(۲)خود را مؤظف به، شوهر دادن دختران ۱۱ – ۱۲ ساله خود می دانند.
اما قبل از هر مطلبی، شاید لازم باشد، تا تعریفی از واژه کودک داشته باشیم. فرهنگهای لغت دهخدا، معین و عمید، کودک را، خردسال و صغیر معنا می کنند. حال پرسش این است، آیا به محضِ وقوف بلوغ جنسی در یک انسان، این انسان از کودکی و خردسالی به عالم بزرگسالی پرتاب میشود؟ یا که لازمه بزرگسالی وقوف شرایط دیگری نیز هست؟
در غالب جوامعِ پیشرفته سن ۱۸ سالگی را پایان دوران کودکی و شروع دوران بزرگسالی در نظر می گیرند، کما اینکه مدیرکل اداره فنی قوه قضاییه هم در مصاحبه با ایلنا(۳) می گوید؛ «… اسناد بین‌المللی از سال ۱۹۵۰ به بعد با ازدواج زودهنگام مخالفت کردند، افزود: در خصوص تعیین حداقل سن ازدواج، ما سندی بین‌المللی با عنوان “کنوانسیون رضایت در ازدواج و حداقل سن برای ازدواج و ثبت آن” مصوب ۱۹۶۲، که ایران به عضویت آن درنیامده است…»
در ادامه مصاحبه، مدیرکل اداره فنی قوه قضاییه می گوید؛ «… باید از خانواده توسط دولت یا جامعه به نحوی حمایت شود تا آنان مجبور نباشد به خاطر فقر کودکان خود را به ازدواج درآورد…»
آیا ج.ا. توانسته یا میخواهد خانواده های کم بضاعت را به قسمی حمایت کند، که بتوانند روی پاهای خود بایستند؟ آمار رو به فزونی کودکان مطلقه یا کودک بیوه گی در جامعه(۴) حکایت از عدم حمایت ج.ا. از کودکان و خانواده هاشان دارد.
هر ساله در ایام حج، میلیاردها دلار از ثروت کشور، در عربستانِ سعودی هزینه ی می شود، وقتی به راهیان حج و ج.ا.، که بجا آوردن مناسک حج را بخشی از وظایفِ مؤمنانه خود در قبالِ خدا می دانند، نگاه می کنم، می اندیشم، مگر اینها نمی بینند، که در کشور، در اثر فقر، هر ساله صدها کودک بیوه به آمار و حاشیه خیابانها افزوده می شود؟
اگر این همه ثروت در راهِ مثلاً، راه اندازی شبکه مدرن فاضلاب و تصویه خانه های مربوطه بکار گرفته میشد، از قِبَل انجام چنین طرحهایی، هم بخش بزرگی از بیکاران کشور صاحب شغلی آبرومند و واقعی شده، و از فقر مفرط نجات می یافتند، و هم اجرایی شدن چنین طرحهایی به بهتر شدن محیط زیست کشور و سلامت آب کشور یاری می رساند.
مدیرکل اداره فنی قوه قضاییه در مصاحبه اش با ایلنا تأکید می کند؛ « … در ازدواج کودکان دختران آسیب‌پذیری بیشتری دارند و گاهی مادران بیوه درگیر مسائل و مشکلاتی شده، دچار انحراف میشوند و در مواردی دیده شده که بچه‌های خود را به بهزیستی سپرده و خود راهی خیابانها میشوند…»
آیا این است، آن عدالتی که، ج.ا. امروز، پس از گذشتِ نزدیک به چهار دهه از عمرش، قصد تحمیلش به کودکان کشور را دارد؟
بنا بر آنچه فوقاً آوردم، گروههای متعدد و پراکنده اپوزیسیون ج.ا. علاوه بر اتحادشان بر سر نجات محیط زیست کشور و برای بازیافت منابع آبی کشور، بر سر نجات کودکانِ کشور هم میتوانند متحد شوند.
کودکان کشور تحت سیاستها و قوانین به غایت مخرب و اشتباهِ ج.ا.، به جای کودک بودن و نشاط کودکی داشتن مبدل به کودکان کار و کودکان بیوه شده و میشوند؛ لذا ایجاد کارزارهای مشترک به منظور حمایت از کودکان کشور به حد و اندازه فعالیت در راهِ نجات محیط زیست کشور و برای بازیافت منابع آبی کشور ضروری و حیاتی است.
———————–
منابع:
۱- ویکی پد‌یا: سن ازدواج در ایران
۲– روح‌الله خمینی، تحریرالوسیله، جلد دوم، نکاح -طلاق، نکاح و احکام آن، مسئله ۱۲
۴- دویچه وله فارسی: افزایش نگران‌کننده ازدواج و طلاق کودکان در ایران
