نزدیک به ۴۰ سال از کشتاربی وقفه مخالفین و دگراندیشان در ظل سایه شوم نظام قرون وسطایی جمهوری اسلامی میگذرد و تا کنون کسی از آمران و مسولان این کشتارهای ددمنشانه, درقبال اعمال خود به دادگاه سپرده نشده و به مردم معرفی نگشته اند. اتهام جاسوسی علیه بسیاری از افراد دستگیر شده از همان آغاز فعالیت دستگاه مخوف امنیتی جمهوری اسلامی, برای موجه نمودن اعمال جنایتکارانه خود مطرح میشود و با پرونده سازی و متهم کردن دستگیر شدگان, شمار زیادی با همین اتهام در زندان ها جان خود را از دست داده اند. تازهترین پرونده، مورد کاووس سید امامی، استاد دانشگاه و فعال محیط زیست است که مسئولان میگویند در زندان خودکشی کرده است.
علی یونسی وزیر پیشین اطلاعات در مصاحبه با روزنامه “ایران” گفته است: زهرا کاظمی خبرنگارعکاس ایرانی – کانادایی جانش را در بازداشت از دست داد و تاکید کرده است که نظر کارشناسی وزارت اطلاعات این بود که خانم کاظمی جاسوس نبوده. او با تاکید براینکه تنها مرجع رسمی در پروندههای جاسوسی، وزارت اطلاعات است گفت: “بهتر این است که در پرونده آقای سید امامی هم، نظر وزارت اطلاعات اعلام شود”. چرا نقش وزارت اطلاعات در پروندههای جاسوسی اخیر حاشیهای است؟ وجود چند نهاد اطلاعاتی موازی، چه پیامدهایی برای ساختار اطلاعاتی و امنیتی کشور و مردم دارد؟
حال باید پرسید چه شده است که، بعد از ۱۵ سال که از قتل همراه با شکنجه وحشیانە خانم زهرا کاظمی؛ این وزیر اطلاعات پیشین که دستش در کشتار زندانیان سیاسی ایران, تا مفرق آلوده است, سعی در آرام کردن معترضین و پی گیران پرونده های کشتارهای جمهوری اسلامی و بویژه در حال حاضر پرونده کاووس سید امامی، استاد دانشگاه و فعال محیط زیست میکند و تلاش دارد جرم و جنایت را خصوصی کرده و درحد سعید مرتضوی جنایتکار(دادستان پیشین تهران) خلاصه نماید و خرج دولت و حکومت را سوا کند تا از فشار های بین المللی حقوق بشری برجمهوری اسلامی بکاهد. گویا یونسی فراموش کرده است که به درخواست گیتی پورفاضل، وکیل خانوادهٔ ستار بهشتی از حسن روحانی برای اجرای عدالت و خواسته مادرستار بهشتی برای نبش قبر فرزندش که در زندان بر اثر شکنجه جانش را از دست داد, وقعی گذاشته نشد. همچنان که در مورد درخواست خانواده کاووس سید امامی نیز با بهانه گیری های معمول نهادهای امنیتی, جواب منفی داده شد. سال هاست که “نهاد های موازی” در جمهوری اسلامی, ابزار برون رفت و شانه خالی کردن مسولین و سپر بلا از مشکلات خود ساخته شان بوده اند.