علیرضا محجوب دبیرکل “خانە کارگر” در هفتە گذشتە در بخشی از گزارشی کە خبرگزاری “ایلنا” بە نقل ازسخنرانی وی در نخستین نشست سالانە خانە کارگر کە در ۲۲ فروردین ۹۷ منتشر کرد، بە روی گردانی اعضای پیشین این تشکل فرمایشی ضد کارگری از این تشکل و ناکامی در جلب اعضاء جدید اذعان نمودە و خواهان برسی علل آن و مراجعە بە اعضای پیشین کە حاضر بە تمدید عضویت شان در خانە کارگر نیستند شدە است. محجوب در قسمت دیگری از این مصاحبە برای کنارە گیری از دبیرکلی خانە کارگر و سپردن مسئولیت بە دیگران سخن گفتە. این خبرگزاری از قول محجوب نوشت: ” در سال جدید، جذب مجدد و بازسازی تشکیلات از طریق عضوگیری مجدد اعضای پیشین در دستور کار خواهد بود. جذب نیرو و عضوگیری جدید ما باید بسیار بیشتر از پیش شود. دبیران اجرائی و مسئولان خانه کارگر باید همت کنند و بروند افراد جدید و سابق را برای عضویت بیابند نه این که در دفتر بنشینند و منتظر مراجعه افراد برای عضویت شوند. هم چنین باید پیگیری کرد و دید چرا بعضی از اعضای پیشین برای تمدید عضویت نیامده‌اند؟ اکنون در چه وضعیتی هستند؟ شرایط شان به چه صورت است؟
محجوب کە ۴۰ سال است نقش دبیرکلی خانە کارگر را بە عهدە دارد در بخش دیگری از سخنرانی خود گفتە است: ” تشکیلات از لحاظ حرکتی و نیروی انسانی باید بازسازی شود. ما در این جا سود و منفعت شخصی‌ای نمی‌بریم. خانه کارگر ملک شخصی کسی نیست و باید به‌نفع کارگران وجود داشته باشد و عمل کند. دخالت‌های ما هم در هیئت‌های اجرایی خانه‌های کارگر هم، سال‌هاست اسمی و سمبلیک است و جنبه مداخله جویانه تعیین کننده ندارد. ترتیبات درخانه‌های کارگر باید به‌تدریج تغییر کند. ما طمع، نفع و ادعای شخصی نداشته، نداریم و نخواهیم داشت. باید کار را به‌تدریج واگذار کنیم”.
سخنان دبیرکل خانە کارگر گویای آن است کە حتی باقی ماندە شوراهای اسلامی زیر مجموعە خانە کارگر نیز سال هاست کە حاضر بە تبعیت از رهبران خود نیستند و بقول خود محجوب، …”دخالت‌های هیئت‌های اجرایی خانه‌های کارگر هم، سال‌هاست اسمی و سمبلیک است و جنبه مداخله جویانه تعیین کننده ندارد.”
در مورد آمادگی محجوب برای “واگذاری کارها” البتە نباید آن را جدی گرفت. او با این بلوف تلاش می کند آن بخش از شوراهای اسلامی را کە از وی و خانە کارگر روی برگرداندە و خرج شان را مدت هاست کە از سران فاسد و وابستە خانە کارگر جدا کردە اند و تمایل بە همکاری با تشکل های مستقل سندیکایی پیدا کردەاند را با وعدە استعفا و واگذار کردن رهبری خانە کارگر بە مخالفان بە زیر مجموعە خانە کارگر برگرداند، و مانع نزدیکی های بیشترشان با تشکل های مستقل شود. در بلوف بودن وعدەهای محجوب همین بس کە حسن صادقی معاون وی در همان نشست کە محجوب سخنرانی کرد، روی کردهای گذشته تا کنون و ادامە آن ها را مورد تاکید قرار داد. معاون دبیر کل خانە کارگر در سخنرانی اش از زیر مجموعە باقی ماندە خانە کارگر در شهرها خواست، با امامان جمعە، نهادهای امنیتی و حکومتی … همکاری و از برگزاری خیابانی مراسم روز کارگر پرهیز کنند و این مراسم را در سالنهای سربستە برگزار کنند. او چند هفتە پیش نیز در یک نشست مشابە خواستار اتخاذ تصمیمات لازم برای جلوگیری از شرکت غیر خودی ها در مراسم روز کارگر و بە عبارتی برگزاری مراسم روز کارگر بدون حضور کارگران شدە بود!.
او نمی خواهد بپذیرد کە وضعیت فلاکت بار کنونی این تشکل نتیجە همین رویکرد ضد کارگری خائنانە و شکست خوردە است! برای حسن صادقی و دیگر رهبران حکومت برگزیدە خانە کارگر هم چنان مبارزە با تشکل های مستقل و مطالبات بر حق کارگران و همکاری با سرکوب گران و استثمارگران حکومتی در اولویت قرار دارد. برگزاری مراسم دولتی اول ماە مە در مکان های سربستە البتە تازگی ندارد. تصمیم بە بردن مراسم روز کارگر زیر مکان های سربستە و در محاصرە نیروهای امنیتی سال ها پیش و پس از آن گرفتە شد کە کنترل تظاهرات فرمایشی کە توسط خانە کارگر همە سالە برگزار می شد از دست سازمان دهندگان آن خارج شد و بە دست کارگرانی کە دل خوشی از خانە کارگر و روی کردهای ضد کارگری حکومت نداشتند افتاد. بعد از روی کار آمدن دولت روحانی برگزاری تظاهرات خیابانی روز کارگر بە عنوان یک مانور تبلیغاتی ظاهرا پذیرفتە شد، ولی کنترل آن از ابتدا از دست عوامل دولتی خانە کارگر خارج شد و بە دست کارگران افتاد و شعارهایی در آن عنوان گردید کە نە مطلوب دولت روحانی، نە حکومت و نە رهبران خانە کارگر بود. به همین جهت برگزاری مراسم دوبارە بە استادیوم های ورزشی سربستە و تحت کنترل منتقل شد. امسال اما قصد دولت و عوامل آن در خانە کارگر کە از زبان حسن صادقی جاری شدە این است کە تظاهراتی در روز کارگر صورت نگیرد و تدابیری اخذ شود کە بە غیر از عوامل حکومتی خانە کارگر کسان دیگری نتوانند در آن شرکت کنند تا بجای حمایت از سیاست های ضد کارگری دولت روحانی و حکومت، مطالبات واقعی کارگران و زحمت کشان را مطرح و تشکل های سرسپردە بە قدرت را رسوا کنند. با این همە امسال نیز کارگران و تشکل های مستقل کارگری بە رغم همە موانع برای برگزاری مراسم اول ماە مە روز همبستگی کارگران جهان و طرح مطالبات واقعی شان از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد! کارگران و زحمت کشان آگاە تر از آنند کە نتوانند فرق میان تشکل های وابستە بە حکومت و رهبران مزدورشان، را کە در خدمت حکومت و سرمایە داران هستند، با تشکل های مستقل سندیکایی کە تاوان سنگینی به خاطر استقلال و وفاداریشان بە حق و حقوق کارگران پرداخت کردە و می کنند تشخیص ندهند. حتی تعداد زیادی از اعضای شوراهای اسلامی نیز این تفاوت ها را درک می کنند و جانب کارگران را می گیرند و به همین خاطر هم مانند رهبران سندیکایی مستقل بە زندان و اخراج محکوم می شوند! و همین مسئلە است کە امثال صادقی ها را کە دغدغە شان دفاع از حکومت و سرمایە داران و فریب کارگران است مشوش و نگران می کنند و از ترس کارگران بە امامان جمعە و نیروهای امنیتی پناە می برند. با این همە دوران این فریب کاری ها بە سر رسیدە، نە رهنمودهای محجوب و نە حسن صادقی هیچ کدام شان نمی تواند از اضمحلال خانە کارگر حکومتی جلوگیری کنند. خواست تشکل مستقل بە یک خواست تودەای سراسری تبدیل شدە و مبارزە آگاهانە برای آن رو بە گسترش است. پیداست کە در چنین اوضاع احوالی تلاش های تفرقە افکنانە امثال صادقی ها رە بجایی نخواهد برد. بە پیش برای برگزاری هرچە با شکوە تر روز جهانی کارگر و تبدیل این روز بە برآمد همە نیروهای ترقی خواە و گروەهای اجتماعی حق طلب!
