وطن جائی که خورشید روبرومِ
وطن جائی که ماه ش روی بومِ
وطن سبزِست و سبزش دل نشینِ
وطن پٌر گل و گلهاش خوش نشینِ
وطن آهو، وطن بارون، وطن باد
وطن بلبل، وطن قمری، وطن شاد
وطن دریا، پٌر از امواج و کشتی
وطن صحرا و آوازای دشتی
وطن خاکِ کویرش هم عزیزِ
وطن طوفانِ صحراش هم عزیزِ
وطن یعنی من و من های دیگر
وطن یعنی دوصد همراه دیگر
وطن یعنی که جانی در ره عشق
وطن یعنی که خونم بابت عشق
وطن فریاد و فریادست و فریاد
طن در بند اندوه ست و بیداد
وطن بیداری ما را صدا کرد
وطن هوشیاری ما را طلب کرد
وطن را بایدش آباد کردن
ز دست دشمن اش آزاد کردن
وطن فردای ما امروز ما شد
وطن همرزم ما همراه ما شد
وطن دردت تمامِ ماتم ما
وطن اندوه تو زخمِ دلِ ما
وطن باید به پایت جان سپردن
وطن آزادیت را سر سپردن
وطن معشوقه ای، ما عاشق استیم
وطن معبودی و ما عابد استیم
وطن معبودی و ما عابد استیم
وطن معبودی و ما عابد استیم
———————
آلمان، فرانکفورت
