ولی فقیه در مقابل «تغییر» وضعیت سیاسی کشور و سیاست های فاجعه بار و شکست خورده حکومت ایستاده است. سخنان او در دیدار با گروهی از مردم در روز چهارشنبه، آخرین مورد از مقاومت او در مقابل «تغییر» بود.
ولی فقیه در این سخنرانی با موضع کسانی از درون حکومت که می خواهند شورای نگهبان مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی در جایگاه ناظر انتخابات بنشیند، به مخالفت برخاست و از نظارت استصوابی و شورای نگهبان دفاع نمود. او مدعی شد که نظارت استصوابی و احراز صلاحیت کاندیداها، “حق عقلی و منطقی” شورای نگهبان و نظام است و “نظارت شورای نگهبان در انتخابات، استصوابی و موثر است و این نظارت بخشی از همان حق الناس است”. او شورای نگهبان را که ناقض حق انتخاب مردم است، جزو “حق الناس” به حساب آورد و انتخابات غیردمکراتیک و مهندسی شده در جمهوری اسلامی را مطابق با “معیارهای متعارف بین المللی” و “سالم ترین و بهترین انتخابات” قلمداد کرد.
علی خامنه ای در این سخنرانی از کسانی انتقاد کرد که خواهان تغییر نگاه به امریکا هستند و به گفته او می خواهند “چهره بدتر از ابلیسِ آمریکا را فرشته نجات جلوه دهند”. او در دو سخنرانی در برابر دولتمردان و سفیران کشورهای اسلامی و در خطبه‌های نماز عید فطر تهران در هفته های گذشته اعلام کرد که سیاست‌های جمهوری اسلامی از این به بعد تغییر نخواهد کرد.
اکثریت شرکت کنندگان در انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ خواهان «تغییر» سیاست های فاجعه بار حکومت به ویژه در رابطه با پروژه هسته ای بودند. سیاست هائی که کشور ما را به لبه پرتگاه سوق داده بود. بعد از پیروزی حسن روحانی در انتخابات بر مبنای وعده های او، این امید در بین گروه هائی از جامعه شکل گرفت که سیاست های حکومت حداقل در برخی عرصه ها تغییر خواهد کرد، فضای امنیتی خواهد شکست، زندانیان سیاسی آزاد و حصر زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی برداشته خواهد شد، تامین حقوق ملی ـ قوی در دستور قرار خواهد گرفت و موانع سازمانیانی گروه های صنفی بر طرف خواهد گشت. اما در همان زمان ارگان های امنیتی از جانب خامنه ای موظف شدند که عده ای از فعالین مدنی و سیاسی را احضار و به آن ها گوشزد کنند که وضع “تغییر” نکرده و “در به همان پاشنه می چرخد”. بعد از آن تاریخ، علی خامنه ای بارها در سخنان یک جانبه خود با بیان های مختلف به مخالفت با «تغییر» سیاست های داخلی و خارجی حکومت برخاسته و بر تداوم سیاست های جمهوری اسلامی پای فشرده است.
انتخابات سال ۹۲ فرصتی بود برای خامنه ای که به خواست میلیون ها مردم ایران برای «تغییر» وضعیت سیاسی کشور پاسخ مثبت دهد. توافق وین نیز شرایط مناسبی را فراهم آورد که دو دولت ایران و امریکا به خصومت سه دهه و نیم پایان دهند و مناسبات عادی بین دو کشور برقرار گردد. اما خامنه ای و مدافعین سرسخت او حیات حکومت ولایت فقیه را در دشمن تراشی، قلمداد کردن امریکا به عنوان “شیطان بزرگ”، انزوای ایران، سرکوب منتقدین و مخالفین، تحکیم پایه های استبداد مذهبی و در اعمال نظارت استصوابی در انتخابات توسط شورای نگهبان و برگزاری انتخابات غیرآزاد، غیردمکراتیک و مهندسی شده می بینند.
خامنه ای و مدافعین سرسخت او یعنی نظامی ـ امنیتی ها و راست افراطی مانع اصلی «تغییر» سیاست ها و پیشرفت کشورند. تن ندادن به «تغییر» و ادامه سیاست های فاجعه بار و شکست خورده، کشور ما را در وضعیت دشواری قرار داده و خواهد داد. لازم است نقش هسته سخت حکومت و به ویژه ولی فقیه را به عنوان نیروی ماند و بازدارنده بشناسانیم و فشار سیاسی را روی این بلوک متمرکز کنیم.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
