محمد نوری زاد، کنشگر پیگیر کارزار لغو گام به گام اعدام ( لگام ) و خواهان حقوق شهروندی، بر اساس مطالبه ی حقوق معوقه ی خود، پس از دوران بازداشت و زندان، این بار در تاریخ شنبه ۱۹ مهرماه ۱۳۹۳، در مقابل ساختمان نهاد ریاست جمهوری واقع در خیابان پاستور حضور یافت. در جریان این حضور نوری زاد با ضرب و شتم منجر به جرح شدید وی به دست شماری از ماموران امنیتی رو به رو شد که رنج و انزجار آگاهان و کنشگران لغو اعدام و مطالبه ی حقوق شهروندی را در پی داشت. نیروهای امتیتی پس از وقوع این رخداد بار دیگر نوری زاد را بازداشت کرده اند.
از سوی دیگر، وقوع رخداد نامنتظره ی ضرب و شتم نوری زاد که دومین بار است برای او پیش آمده است در مقابل مکان نهاد ریاست جمهوری نمایانگر بی توجهی مقامات اجرایی کشور است که با معرفی خود به عنوان مدافعان حقوق و آزادیهای مردمی به میدان کارزار انتخاباتی گام نهادند و بنا بر مفاد قانون اساسی وظیفه ی نظارت بر اجرای این قانون را با خود یدک می کشند.
مردم شرافتمند کشورمان به خوبی می دانند که بر پایه ی همین قانون تفتیش عقاید ممنوع و تظاهرات و اعتراضات بدون حمل اسلحه مجاز شناخته شده است و اگر برخی از دولتمردان و نیز برخی از افراد نامسئول و خودسر در درون و پیرامون دولت در اجرای نص صریح قانون اساسی خود را به ندانستن می زنند و سالهاست دشواری شرایط کشور در منطقه و جهان را بهانه می کنند، این بهانه ها دلیل بر این نیست که بخواهند و بتوانند از اجرای قانون حاکم بر سرنوشت کشور شانه خالی کنند؛ و اگر بنا بر این باشد به هر بهانه اجرای قانون اساسی تعطیل شود، چه تفاوتی میان نظام منسوخ ستمشاهی و نظام برآمده از انقلاب شکوهمند مردم ایران می توان یافت؟
گیریم که کسانی نقدهای جدی به چگونگی اجرای قانون اساسی یا اصولا به خود قانون اساسی داشته باشند و بخواهند خواست خود را در باره ی این موضوع آشکارا و در برابر چشم همه ی مردم و نیزماموران بیان کنند. آیا سزای کسانی که بدون حمل اسلحه به ابراز نارضایتی خویش از وضع موجود دست می زنند، ضرب و شتم و زندان و برخوردهای موحش است؟ آیا انقلاب بهمن برای نگهداشتن مردم ایران در وضعی اسفبارهمچون گذشته به همت مردم کشورمان پا گرفت که اکنون ما ناگزیر به مشاهده ی چنین رویدادهای اسف انگیزی هستیم؟
ما امضاکنندگان این درخواست خواهان اجرای کامل قانون اساسی در باره ی آزادیهای مدنی، آزادی قلم و بیان، آزادی عقیده و آزادی تظاهرات و اعتراضات بدون حمل اسلحه، صرف نظر از حضور کسانی که خواهان محدود کردن این آزادیها و یکسویه کردن چگونگی اجرای آن درجهت منافع و خواستهای گروهی اند، و برخورد مجدانه با ضاربان محمد نوری زاد بر پایه ی عدالت و برابری هستیم.
ما خواهان آنیم که محمد نوری زاد بی درنگ آزاد شود و این برخوردهای ستمگرانه و موحش ماموران اجرای “قانون” یک بار برای همیشه پایان پذیرد و ما شاهد احقاق حقوق حقه ی مردم ایران، صرف نظر از عقیده، تمایلات سیاسی، وضعیت اجتماعی، جنسیت، و … باشیم.
به امید آن روز که هممیهنان ما بدون دغدغه ی بازداشت و زندان و روا داشتن توهین و آسیب بدنی برآنان، بتوانند به طرح آشکار و همگانی خواستها و نیازهای عاجل خود اقدام کنند و ماموران امنیتی نیز، بدون آسیب رساندن به مردم و سرکوب اعتراضاتشان، فراهم آورندگان محیطی امن و آرام برای شهروندان میهن ما باشند.
یاران و همراهان محمد نوری زاد در کارزار لگام
