معلمان ایران که تودۀ وسیعی از طبقۀ کارگر کشور ما را تشکیل می دهند در مبارزه برای افزایش حقوق و بهبود شرایط کار خود، در مبارزه برای خواست های فرهنگی و اجتماعی و در مبارزه برای ایجاد اتحادیه حرفه ای خود و نیز برای آزادی معلمان مبارز بازداشت شده و زندانی به اعتراضات جمعی و خیابانی پرداخته اند. آنان توانسته اند با اعتراضات جمعی خود آزادی برخی از معلمان زندانی را به دست آورند.
معلمان ایران بی شک در مبارزۀ خود از پشتیبانی کل طبقۀ کارگر ایران، از پشتیبانی فعالان کارگری و سندیکاهای کارگری برخوردار خواهند بود. طبقۀ کارگر ایران باید به اهمیت مبارزات معلمان ایران و به ویژۀ به مبارزات رادیکال معلمان، که می تواند اهمیت سیاسی و فرهنگی بالایی برای طبقۀ کارگر داشته باشد، آگاه شود و بی دریغ از این مبارزات حمایت کند.
کنگره جهانی آموزش بین الملل (فدراسیون جهانی تشکل ها و اتحادیه های معلمان و کارکنان آموزش و پرورش) نیز، که اخیرا در شهر اتاوا پایتخت کانادا با شرکت نمایندگان تشکل های معلمان از ۱۷۰ کشور جهان برگزار شد، در آخرین روز خود، موقعیت معلمان در ایران و مبارزات و مصاف های آنان را در دو قطعنامه فوری به بحث گذاشت. طی این بحث، تداوم اذیت و آزار معلمان و دستگیری و حبس فعالین فرهنگی مورد بررسی قرار گرفت، و سپس با حمایت قاطع نمایندگان حاضر در کنگره، قطعنامه های اضطراری به تصویب رسید. مفاد قطعنامه ها، ضمن تاکید بر تعهد “آموزش بین الملل” و تشکلات وابسته به آن به مبارزه برای آزادی معلمان زندانی در ایران، از “آموزش بین الملل” و تشکلات وابسته می خواهد که همچنان به حمایت خود از فعالیت های اتحادیه های مستقل معلمان ادامه دهند.
ما سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه ضمن محکوم کردن ضرب و شتم و دستگیری معلمان خواهان آزادی بی قید و شرط همۀ معلمان و کارگران زندانی هستیم و پشتیبانی خود را از مبارزات متحد معلمان، به ویژه برای ایجاد اتحادیه یا سندیکای معلمان در سراسر کشور و اتحاد و همبستگی مبارزاتی آنان اعلام می کنیم.
با آرزوی اتحاد بزرگ همۀ کارگران و زحمتکشان برای رهایی همۀ معلمان زندانی، برای رهایی همۀ فعالان کارگری و همۀ زندانیان سیاسی و عقیدتی.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
٧ مرداد ۱٣٩۴
