دوستان گرامی ، خانمها و آقایان !
برگزاری سومین همایش را به شما، همه دوستداران اتحاد جمهوریخواهان و کوشندگان راه آزادی و دمکراسی در ایران شادباش میگوئیم. ما صمیمانه برای شما در انجام وظایفی که برعهده دارید، آرزوی موفقیت داریم و امیدواریم همایش هم در جهت انسجام درونی، ارتقای کارآئی، تقویت اعتبار اتحاد جمهوریخواهان در جامعه و حضور فعالتر آن در صحنه سیاسی کشور، تصمیمات راهگشا اتخاذ کند و هم راه نزدیکی، همکاری، ائتلاف و اتحاد با سایر جمهوریخواهان را هموار سازد. تلاشهای چشمگیر تدارککنندگان همایش و همراهی و حضور مجموعهای از نیروهای با تجربه و اندیشهورز جنبش دمکراسی در صفوف اتحاد جمهوریخواهان، شرایط مناسب و امیدآفرینی را برای برای موفقیت این همآیش بوجود آورده است. یقین داریم که کنکاش و چالش همایش برای یافتن پاسخ مناسب به مسائل ساختاری، بر تلاش آن برای کند و کاو راههای دخالتگری فعال سیاسی اتحاد جمهوریخواهان و ایجاد آلترناتیو دمکراتیک سنگینی نخواهد کرد.
این واقعیت دارد که اتحاد جمهوریخواهان ایران به همت افراد و نیروهای متعلق به نحلههای مختلف با پیشینه تاریخی و سیاسی متفاوت ایجاد شده است. بدیهی است که این چهرهها و نیروها در روند مبارزه، هر یک بخواهند در ساختن سیمای اتحاد جمهوریخواهان نقش فعالتر و چشگمیرتری را ایفا کنند. چنین چالشی هرگاه بر محور برنامه و سیاست و در خدمت ایجاد آلترناتیو دمکراتیک جمهوریخواهان باشد، چالشی است سازنده و نشانه بالندگی اتحاد جمهوریخواهان میباشد. جای امیدواری است که در درون اتحاد جمهوریخواهان مکانیسمهای دمکراتیکی برای سمتدهی این چالشها تعبیه شده و با کاربست آنها، میتوان هم اتحاد درونی را تقویت کرد و هم به آموزههای تازهای برای همکاری و اتحاد با سایر جمهوریخواهان دست یافت.
دوستان گرامی !
در کشور ما در این سه دهه هیچگاه به اندازه امروز شرایط برای ایجاد آلترناتیو دمکراتیک و سکولار مساعد نبوده است. متأسفانه میزان آمادگی نیروهای دمکراتیک متناسب با این شرایط و الزامات آن نمیباشد. ما عمیقاً اعتقاد داریم که مجموعه نیروهای جمهوریخواه دمکرات و سکولار ایران هم توان و هم امکان آن را دارند که چنین آلترناتیوی را شکل دهند و پیشروی کشور به سوی مردمسالاری و جمهوریت را هموار سازند. ایران امروز با ایران یک سال گذشته به کلی متفاوت میباشد. بنیادگرایان افراطی که قصد داشتند به زور سرکوب در کشور رکود و انسداد سیاسی ایجاد کنند و صدای جنبش آزادیخواهی را خاموش سازند، نه تنها نتوانستهاند جنبش را مهار کنند بلکه با مبارزه کارگران برای ایجاد سندیکا، مبارزه پیگیر زنان در دفاع از برابر حقوقی زن و مرد، مبارزه فعالان حقوق ملی، مقاومت دانشجویان، روشنفکران، وبلاگنویسان، نویسندگان و مبارزه معلمان، فضای سیاسی کشور بتدریج در حال تغییر است. واکنش مردم در برابر تهدید و سرکوب حکومت، بیانگر آمادگی آنان برای پذیرش هزینه مقاومت در برابر سرکوب است. در چنین شرایطی جای یک نیروی متحد کننده، نیروئی که برای مبارزه مردم چشماندازی روشن ترسیم سازد و بمثابه آلترناتیو برآمد کند، خالی است.
برای شکلدهی چنین آلترناتیوی باید گام پیش گذاشت و به اقدامات عملی دست زد. اگر از این شرایط مساعد برای همکاری، اتحاد و مبارزه مشترک علیه استبداد بهره نگیریم، نه درآینده در برابر تاریخ میتوانیم پاسخگو باشیم و نه امروز میتوانیم به مردم توضیح دهیم که چرا جمهوریخواهان این فرصت تاریخی و گرانبها را نادیده میگیرند و با وجود اشتراک نظر حول دمکراسی و حقوق بشر، آلترناتیو دمکراتیک را شکل نمیدهند.
امیدواریم که همایش سوم اتحاد جمهوریخواهان تصمیمات راهشگا در این زمینه اتخاذ نماید و و در جهت اتحاد وسیع نیروهای جمهوریخواه و دمکرات گامهای موثر بردارد.
دوستان گرامی !
دست شما را به گرمی میفشاریم و برای همایش اتحاد جمهوریخواهان آرزوی موفقیت داریم.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت)
پنجشنبه سوم خرداد ۸۶