برای”سینا وان” قیام و اعتراض به شرایط غیرانسانی موجود از زمانی آغاز شد که سه سال از زندگی خود را در اسارت و بردگی و فحشای اجباری گذرانده بود. اکنون او آزاد شده است و در یک خیابانی قدم میزند و درجستجوی خویشتن خویش است؛ درجستجوی دوران کودکی خود، زمانیکه دختر بچه ای بود. او اکنون بدنبال زنان ” شکسته شده “میگردد، همانطوریکه کامبوجیها زنان خیابانی را با کلمه ( Serykouc) صدا میزنند، او نمیخواهد که این شرایط غیر انسانی همچنان ادامه داشته باشد؛ او میخواهد علیه این شرایط موجود دست به اقدام بزند.
درکامبوج هر روز دختر بچه ها فروخته میشوند و به خود فروشی اجباری وا داشته میشوند؛ همانطوری که خود او به این کار واداشته شد. دراینجا این زنان شکسته شده را به آسانی میشود پیدا کرد. هزاران نفرازآنها در ” پنوم پن ” زندگی میکنند. الان که “سینا ووان” بطرف آنها میرود، آنها با کفشهای پاشنه بلند از زیر سایه بانهای خانه ها واز تاریکی پارک ها بیرون می آیند وبا لبخندی بدون دلیل خودشان را نشان می دهند.” سینا ” می گوید :”باید به چشمان این دخترکان نگاه کرد, به چشمانشان که آیا مثل لب هاشان خنده میکندند یا نه “؟ دراینجا، درمنطقه ” تول کوک “جایی که “سینا ” زندانی شده بود، ارزش هر بار سکس با راننده های کامیون، کارگران وصنعتگران سه دلار است. “سینا” بین این دختران کاندوم وصابون پخش میکند واعلامیه ها را توی دستشان میگذارد؛ اعلامیه هایی که اطلاعات مربوط به بنیاد (Somalyman Foundation ) درآنها درج شده است، بنیادی که او را ازآن شرایط اسفناک نجات داده است.
موسس این بنیاد (خانم سومالی)، خود ازهمین شرایط تن فروشی فرار کرده بود و سرانجام اقدام به تاسیس این بنیاد کرده است. او پلی بین این منطقه و دنیای خارج و غرب زده است. عکسهای او را با هنرپیشه های سینما، طراحان لباس و خواننده ها نشان می دهد. باید گفت صداهای زیادی برای مبارزه علیه این بردگی و به فحشا کشاندن دختران بوجود آمده است. چهره ها و آدرس هایی که میشود به آنها رجوع کرد. کنفرانسهای زیادی با شرکت مشاهیر و چهره های معروف هرسال تشکیل میگردد وازحقوق این دختران و زنان دفاع می کنند. سابقه مبارزاتی زنان علیه برده داری تن فروشی، حاکی از زمانهای طولانی است. درقرن نوزدهم مبارزه علیه برده داری بزرگترین مبارزه اخلاقی به شمار می آمد؛ درقرن بیستم مبارزه علیه توتالیتاریسم شکل گرفت. ما باید امیدوار باشیم که امروز نوبت مبارزه برای تساوی حقوق زن و مرد وجنسیت باشد. گرچه سرمایه داری قول وتعهد اخلاقی نداده است اما مدرن کردن اقتصاد، منوط به آزادی زنان است. بانک جهانی، سرمایه گذاری درآموزش دختران را به عنوان سود آورترین کاری میداند که در کشورهای در حال توسعه انجام پذیراست. یک مرکز پژوهش علیه خشونت درآمریکا محاسبه ای را اعلام میکند مبنی براینکه :” معالجه و پیشگیری خشونت های خانگی بیشتر ازچهار میلیون دلار خرج برمی دارد. ارزیابی دیگری میگوید :”نابرابری جنسی به رشد اقتصادی ضربه میزند “.
توجه به همه این مسائل به “سینا وان “وسازمان او کمک میکند وایده های جدید میدهد، اومیتواند برای دختران کمکهای زیادی را پیشنهاد کند؛ در مورد خانه های امن به آنها توضیح دهد، جایی که میتوانند درامنیت باشند و خواندن و نوشتن یاد بگیرند؛ یک دوره آموزشی خیاطی و یا آرایشگری را بگذرانند و همچنین به اندازه کافی به مواد غذایی دسترسی داشته باشند. “سینا وان”، خانم جوانی که امروز علیه این برده داری جنسی قیام کرده است، هنگامی که دختربچه ای ١٢ ساله بود ازویتنام ربوده شده بود. او بوسیله آدم فروشان ازمرز گذرانده شد و در منطقه ای که دختران ویتنامی به دلیل روشنی پوستشان ارزش بیشتری دارند با مواد مخدر بیهوش شده بود و به فروش رسیده بود. اولخت و خون آلود در یک رختخواب در “پنوم پن”بهوش آمد. با کره گی اودر مقابل چند صد دلار به یک تروریست متجاوز به جان و جسم دخترانی مثل او فروخته شده بود. سینا نمیداند که او از کدام کشور آمده بود. او را به بند کشیده بودند و چندین بار پرده باکره گی او را دوخته بودند و چهار یا پنج باردیگر به عنوان دختر باکره او را فروخته بودند. مشتری هایی که پول خوب میدهند تا از خونریزی دختران باکره لذت ببرند. “سینا “هر وقت که در برابر آنها مقاومت میکرد، با شوک الکتریکی او را وادار میکردند که به درخواست آنها تن دهد. آنها از وسیله شوک الکتریکی استفاده میکردند تا هیچگونه اثر وعیب خارجی بر بدن او وارد نیاید وارزش او را برای مشتریها کم نکن؛ او بارها شکنجه شده بود و حقوق انسانی اش توسط آدم فروشها سلب شده بود.”سینا وان” از طریق حمله پلیس که توسط بنیاد ( Somalyman Foundation) گزارش شده بود، آزادگردید.
امروز خانم سینا وان ٢٩ سال دارد و درحمایت از دختر بچه ها و زنان خیابانی با بنیاد همکاری می کند. او وقتیکه در خیابان به دختر بچه ای برخورد میکند، از او می پرسد: “به میل خودت اینجا هستی یا اینکه ترا کتک زده اند ومجبور کرده اند”؟ اومعمولا بعد ازاینگونه سوال وجوابها از موارد دیگری هم مانند شکنجه، فروخته شدن و سن آنها که حتی در سن سه سالگی فروخته وتجاوز میشوند؛ اطلاعتی به دست می آورد و به پلیس گزارش میدهد و این شانس را بوجود می آورد که یک خانه دیگر برای تن فروشی بسته شود. “سینا وان ” وتیم دخترانش حتی بین مردان منطقه اقدام به روشنگری کرده اند و این خود در چنین جامعه ای آغاز یک انقلاب است.
قسمت چهارم از مقاله “خواهران ملالآ “
ادامه دارد