آنانی کە با دنیای پناهندگی آشنایند و عمری را در پشت درهای کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل در کشورهای مختلف بسر کردەاند، با چگونگی و کیفیت کیس و پروندەهای ارائە دادە شدە توسط پناهجویان آشنائی نسبی دارند. کیس اجتماعی و سیاسی، آن دو مجموعە و کاتەگوری اصلی هستند کە دیگر موارد می توانند بنوعی زیرمجموعە آن قرار گیرند.
در میان ایرانیان، ما معمولا با کیس سیاسی روبرو هستیم، و البتە در جوارش مسائلی مانند ستم جنسیتی و مذهبی کە می توانند از جملە موارد عمدە دیگر باشند. دیکتاتوری، میلیونها ایرانی را از وطن راندە است.
اما اخیرا با مطرح شدن مسئلە خشکسالی در ایران و بحران آب و کم آبی کە حتی بە گفتە خود مسئولان، کشور و تمدن ایرانی را با خطر اضمحلال روبرو کردە، شاید بعد از این کمیساریای پناهندگی سازمان ملل و یا کشورهای غربی کە مستقیما پناهندگان بدانان مراجعە می کنند، از طرف ایرانیان با کیسی بە اسم ‘کیس آب’ مواجە شوند!
اما کیس آب، قابل بررسی و گرفتن جوان مثبت جهت اخذ پناهندگی نیست، زیرا کە متقاضیان می توانند در همان کشور بە سایر مناطق کوچ کنند، و کسی البتە بە علت نداشتن آب مورد شکنجە و ارعاب قرار نمی گیرد. ولی تصور کنید کشوری را کە در سطحی گستردە با چنین معضلی روبروست!
آیا کیس آب، بە یکی از کیسهای مهم جهت اخذ پناهندگی تبدیل خواهد شد!؟
