در راستای مصوبه کنگره هجدهم سازمان، اولبن نشست نوبتی اعضای سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در تاریخ یاد شده بصورت مجازی برگزار گردید. بخش نخست این جلسه به گزارش دهی و پرسش اعضا و پاسخ مسئولین اختصاص داشت، پس از آن بحث سیاسی حول موضوع، نتیجه انتخابات آمریکا و تاثیر آن بر روند تحولات سیاسی، رفقا ملیحه محمدی، گودرز اقتداری و فرخ نگهدار گشایندگان این بحث بودند سپس نشست جهات مختلف این موضوع را مورد بحث و ارزیابی قرار داد.
انتخابات امریکا
– انتخابات امریکا و پیروزی بایدن تاثیر مهمی در عرصه سیاست داخلی امریکا وهمچنین در مناسبات جهانی بجای خواهد گذاشت.
– پیروزی بایدن، نتیجه فعال شدن یک جنبش اجتماعی گسترده بود که در آن زنان، رنگین پوستان، مهاجرین و بخش مترقی جامعه امریکا نقش اساسی داشت و ارتباط چندانی به فعالیت تبلیغاتی بایدن نداشت.
– طی پنجاه و نه دوره انتخابات ریاست جمهوری امریکا، این نخستین بار بود که جامعه امریکا اینچنین تقسیم شده بود و هر دو طرف بر حقانیت و پیروزی خودش اصرار می ورزید.
– پیروزی ترامپ در دوره قبل نتیجه شعار تغییر بود این موضوع نشاندهنده لزوم تغییر در مناسبات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی امریکا است که با طرح آن از سوی اوباما و ترامپ از مواضع مختلف باعث فعال شدن بخش بزرگی از مردم در جریان انتخابات ریاست جمهوری شده است.
– بسیاری از فعالین سیاسی مستقل امریکایی امیدوار بودند که این انتخابات در سه عرصه منجربه تغییر ماندگار گردد، شکست ترامپ، شکست ترامپیست و تنبیه حزب جمهوری خواه امریک که بجز شکست ترامپ در دو عرصه دیگر نتایج چشم گیری حاصل نگردید.
– هفتاد میلیون رای به ترامپ گواهیست به نیرومند بودن ترامپیست در جامعه امریکا، باید منتظر ظهور دو باره این پدیده بود ولی در اشکال و افراد دیگری.
– کماکان سنا در اختیار جمهوری خواهان است، بایدن برای پیشبرد وعدهای انتخاباتی خودش مشکل دارد و راه همواری در پیش ندارد.
– شکست ترامپ نتیجه جنبش اجتماعی ضد نژادپرستی و صلح طلبی بود که بایدن از آن بخوبی بهره گرفت.
– سیاست خارجی امریکا در ارگانهایی جدا از نهاد ریاست جمهوری تدوین می یابد در روند تصمیم گیری، لابی حامیان اسرائیل، شرکتهای صنایع نظامی، کنسرنهای نفتی، بنیادهای مالی و… نقش تعیین کننده دارند.
– بایدن مشکل بسیار در عبور از چهار سال ریاست جمهوری ترامپ دارد.
– امریکا پس از ترامپ نمیتواند مثل چهار سال گذشته باشد.
– طی چند ماه آتی، امکان تغییر تعادل نیرو در سنا وجود دارد، هنوز وضعیت کرسی جورجیا مشخص نشده.
– اگر بایدن بتواند به پیمان پاریس در رابطه با تغییرات اقلیمی بازگردد، همچنین در کناره گیری دولت ایالات متحد امریکا از یونسکو و سازمان بهداشت جهانی تجدید نظر کند و نیزبرجام را دوباره برسمیت بشناسد، می توان به عملکرد ایشان امیدوار بود.
– کاندیداهایی که تاکنون برای دولت آتی معرفی کرده هر چند چهره زنان تری از گذشته دارد اما با توجه به سابقه عملکرد آنها، امید زیادی بر نمی انگیزد.
– امیدواری بسیاری بر آن بود که در دولت بایدن، سندرز و یا وارن حضور داشته باشند اما هیچکدام در ترکیب اعلام شده جایی نداشتن.
– معرفی آنتونی بلینکن به عنوان وزیر خارجه امریکا با سابقه ای که در حمله به عراق داشته و همچنین نقشی که در جنگ سوریه ایفا کرده، تغییر در سیاست خارجی بایدن را برای ناضران با ابهام مواجه ساخته است.
تاثیرات انتخاب بایدن بر مناسبات امریکا و اروپا
– مناسبات اروپا و امریکا طی چهار سال ریاست ترامپ بر کاخ سفید با چالشهای بسیاری مواجه بود، افزایش نامتعارف عوارض کالاهای اروپایی بویژه فولاد، جانبداری ترامپ از خروج بریتانیا از بازار مشترک اروپا، فشار ترامپ جهت افزایش سهم اروپا از هزینه های پیمان نظامی ناتو، خارج شدن امریکا از برجام و افزایش تحریمها علیه کشور ایران، خروج از توافقنامه پاریس و چندین بخش سازمان ملل.
– اروپا از سیاست ترامپ جهت محدود کردن امکان تجارت چین در راستای جلوگیری از رشد پر شتاب اقتصاد آن کشود در مقایسه با دیگر کشورهای پیشرفته خوشنود است و مایل است بایدن نیز در این زمینه ادامه دهنده راه ترامپ باشد.
– مناسبات امریکا با روسیه طی چهار سال گذشته از سباط بیشتری برخوردار بود، دیگر کشورهای اروپا از این عرصه دور نگهداشته شدند، عرصه ای که انتظار اروپا هماهنگی بیشتر امریکا با آنان است که بتوانند، روسیه را بیشتر کنترل کنند.
– کشورهای قدرتمند اروپای متحد در چهار سال گذشته بویژه فرانسه بارها طرح ایجاد نیروی نظامی اروپایی را طرح نمودند، این رویکرد به ترامپ خوش نیامد و دریک سال نیروههای نظامی خود را از پاره ای از کشورهای غربی به کشورهای شرق اروپا که مرز مشترک با روسیه دارند منتقل کرده است.
– بایدن در توضیح سیاست خارجی، قول همکاری بیشتری با اروپا جهت مقابله با چین و روسیه را داده است.
– اکثر کشورهای اروپایی از انتخاب بایدن استقبال کردند و خواهان تغییر در مناسبات چهار سال گذشته با امریکا شدند.
انتخاب بایدن، چالش با شرق آسیا و چگونگی مهار چین
– روند پر شتاب رشد اقتصادی چین، چالش بزرگی را برای آینده نقش امریکا و دیگر کشورهای پیشرفته در جهان ایجاد کرده است، جهت مقابله با این روند، طی یکی دو دهه اخیر در عرصه اقتصادی و نظامی امریکا با هماهنگی با دیگر کشورهای صنعتی سیاست هماهنگی را در پیش گرفته اند اما در چهار سال گذشته ترامپ کمتر به هماهنگی با دیگر متحدین دیرینه امریکا متکی بود و اکثر موارد سعی داشت که در عرصه های مختلف بویژه در بخش اقتصاد با اعمال عوارض بسیار بالا بر واردات چین، سیاست کنترل را پیش ببرد.
– ترامپ طی چهار سال ضمن فشار اقتصادی به چین، حضور و گسترش نیروههای نظامی خودش را در شرق آسیا گسترش داد.
– مواجهه با کره شمالی، اختلافات عرضی چین با همسایگان خود، بویژه ژاپن و تایوان، گسترش نیروهای نظامی چین، وضعیت هنگ کنگ از موارد اختلاف امریکا با چین بود که در دوره ترامپ نیز کماکان ادامه یافت.
– سیاست مهار جهانی چین در عرصه اقتصادی، نظامی و سیاسی در دوره بایدن نیز ادامه خواهد یافت هر چند انتظار میرود در اشکالی متفاوت و با هماهنگی بیشتر با اروپا و ژاپن این کار صورت گیرد.
– بسیاری از کارشناسان معتقد هستند، علی رغم فشار امریکا و متحدانش، چین کماکان طی چند دهه آتی روند پیشرفت اقتصادی و توسعه نفوذ سیاسی و نظامی خودش را در جهان ادامه خواهد داد و شاید یک برخورد گسترده نظامی بتواند مانعی در این راه ایجاد کند که فعلاً در توان امریکا و متحدانش به چشم نمی خورد.
نتایج سیاست ترامپ در خاورمیانه و چشم انداز دوره پیش رو
– خاورمیانه طی چهار سال گذشته تاثیر بسیاری از سیاستهای اعمال شده ترامپ داشت، تغییر این روند چالش بزرگی برای دولت بایدن خواهد بود.
– روند صلح فلسطین و اسرائیل در این چهار سال یک روند عقبگرد کامل بود، سیاست به ظاهر صلح طلب امریکا از هر زمان عریانتر در پشتیبانی از سیاست توسعه طلبانه نیروههای راست حاکم بر اسرائیل به رهبری نتانیاهو بود.
– انتقال سفارت امریکا از تل آویو به ارشلیم، دفاع امریکا از طرح توسعه شهرک سازی در سرزمینهای اشغالی،
پشتیبانی از اقدامات نظامی در خارج از مرزهای اسرائیل به هدف تامین امنیت اسرائیل از جمله مواردی هست که می توان به آن اشاره کرد.
– مسئول دیپلماسی که آقای بایدن برای پیشبرد سیاست خارجی خود برگزیده با توجه به عملکرد گذشته آنتونی بلینکن در این منطقه و نیز فضای خانواده ای که ایشان در آن رشد یافته، تغییرات زیادی را نمی توانیم در عرصه مناسبات با اسرائیل و روند صلح شاهد باشیم.
– ترامپ طی چهار سال با اتکا به سیاست منطقه ای جمهوری اسلامی و سیاست گسترش فعالیت هسته ای آن، کشورهای عربی را متقاعد نمود که در راستای مقابله با ایران باید مناسبات خودشان با اسرائیل عادی و گسترش دهند، قطعاً این سیاست با پوشش گسترش روند صلح منطقه و تشنج زدائی در دوره بایدن ادامه خواهد یافت.
– گسترش فروش سلاح به کشورهای منطقه بازاری بود که در دوره ترامپ بسیار گرم بود از این شرایط بایدن براحتی نخواهد گذشت.
– امیدوار باشیم که این چند هفته ریاست ترامپ بر کاخ سفید نیز بدون برخورد نظامی با جمهوری اسلامی طی شود که هر گونه درگیری نظامی در این منطقه می تواند نیروها و کشورهای زیادی را در گیر سازد و میدانی نیست که آقای بایدن بتواند بزودی از آن رهایی یابد.
نتیجه انتخابات آمریکا و تاثیر آن بر روند تحولات سیاسی میهنمان
– انتخابات امریکا و پیروزی بایدن بطور حتم بر مناسبات امریکا و ایران، تحریمها فلج کننده تاثیر خواهد داشت.
– سیاستهای ترامپ در رابطه با ایران، طی چهار سال گذشته تحت تاثیر اسرائیل و عربستان قرار داشت این موازنه در دوره بایدن تغییر خواهد کرد.
– ترور اخیر پیام اسرائیل به امریکا و اروپا بود که اگر بخواهیم موازنه را به هم خواهیم زد.
– مناسب است تمامی سازمانهای صلح طلب از شرایط پیش آمده استقبال کنند و دو طرف را گفتگو دعوت کنند.
– پیروز بایدن، بازگشت به برجام استولی امکان برداشتن همه تحریمها وجود ندارد.
– نظری هست که معتقد است با آمدن بایدن تغییری زیادی در رفتار امریکا رخ نمیدهد ولی در مقابل آمادگی داخل را برای مذاکره با امریکا را از هر زمان بیشتر می داند.
– بازگشت امریکا به برجام نباید هیچ ارتباط با برنامه موشکی ایران داشته باشد.
– برنامه جناحهای مختلف حکومت در رابطه با امریکا متفاوت است و هر کدام فراخور آن برخورد می کند.
– دلخوش کردن به اینکه با آمدن بایدن تغییر اساسی صورت گیرد، ساده اندیشی هست.
– فارغ از اینکه چه کس در کاخ سفید ریاست می کند، امریکا، اسرئیل و کشورهای عربی اجازه نمی دهند ایران به قدرت هسته ای تبدیل شود.
– حقوق بشر در مناسبات با امریکا هیچ جایگاهی ندارد و امریست ثانوی که فقط از طرح آن در راستای امتیازگیری بهره میگیرد.
– بخشی از حاکمیت همچنان بر حفظ چهره ضد امریکایی خود پای فشاری می کند و احتمالا به یک مذاکره مخفی تن خواهد داد.
– این یک فرصت است، آیا مثل دوران اوباما، جمهوری اسلامی آنرا از دست می دهد و یا اینکه از آن برای فائق آمدن به پاره ای مشکلات، استفاده خوهد کرد.
– ما به عنوان یک نیروی وطن دوست حین تغییر در مناسبات خارجی باید خواهان گشایش فضای سیاسی داخل باشیم.
– نه امریکا، امریکای دوران ترامپ خواهد ماند و نه حاکمان کشور دیگر می توانند بر سیاست ضد امریکایی پا فشاری کنند.
– پاره ای از تحلیلها متکی بر آرزوهاست! جو بایدن با محدودیتهای بسیار مواجه است و جمهوری اسلامی هم کماکان بر شعارهای ضد امریکایی خود هست، خوش بینی در تحلیل می تواند منجر به استنتاج نادرست از شرایط گردد.
– نیروهای چپ صلح خواه در هر صورت باید از مذاکره و حل مشکلات فی مابین حمایت کند.
– بهترین امکان را جمهوری اسلامی در دوران اوباما داشت که آنرا سوزاند ولی در حال حاضر محدودیتهای بسیار دارد.
– پرسش اساسی اینجاست که آیا سیاست امریکا باید تامین کننده منافع ملی کشور ما باشد و یا سیاست جمهوری اسلامی باید متضمن منافع ملی ما، فراخور پاسخ خودمان به این پرسش از دو طرف بخواهیم تغییری در سیاست خود داشته باشند.
– کدام سیاست چند دهه گذشته رژیم ایران در جهت تنش زدایی در منطقه بوده، در همه بحرانها منطقه جمهوری اسلامی یک پای آن قضیه بوده، چگونه می توانند دیگر کشورها اعتماد کنند.
– ترور کنندگان دانشمند هسته ای سه هدف داشته اند، ضربه به سیاست هسته ای و موشکی جمهوری اسلامی، سخت کردن شرایط تصمیم گیری برای جمهوری اسلامی و ایجاد مانع برای بایدن برای وارد گفتگو شدن با حاکمان ایران.
– بدلیل فشار زیادی که روی مردم است و امکان تغییر در شرایط را هم ندارند، اکثر مردم عادی خواهان پیروزی ترامپ بودند و امید داشتند که فشارهای خارجی بتوان تغییری در اوضاع و شرایط ایجاد کند.
– طی پنجاه سال گذشته، اسرائیل در تمامی کشورهای منطقه که امکان دستیابی به قدرت هسته ای در آن فراهم شده، عملیات انجام داده و در این روند اخلال ایجاد کرده.
– نمی توان به اقدامات توسعه طلبان امپریالیسم اشاره کرد و به سیاستهای تحریک آمیز، جنگ نیابتی، ایجاد شبهه نظامیان متعدد در کشورهای مختلف اشاره نکرد، این برخورد متناقض با منافع ملی میهن ماست.
– سیاست چندگانه رژیم، مانع اصلی در تشنج زدایی است و نمی تواند اعتماد لازم در مناسبات بین المللی و منطقه ای ایجاد کند.
نشست نوبتی، اعضای سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
یکشنبه ۹آذر ۱۳۹۹- ۲۹ نوامبر ۲۰۲۰
