در آستانە ایجاد دولت سیزدهم قرارداریم کە در آن ابراهیم رئیسی اختیار قوە اجرائی کشور را در دست خواهد گرفت. و درست در همین آستانە، کشور با اعتراضات وسیع مردمی روبرو است، اعتراضات بە وضعیت بد اقتصادی کشور، مدیریت آن و نیز اعتراض بە شخص خامنەای بە عنوان مسبب اصلی چنین وضعیتی.
جنبش مردم ایران، کە می توان آن را خیزش تیر نامگذاری کرد، می تواند جنبە دو سویە داشتەباشد: از طرفی می تواند در صورت عدم پاسخگوئی مسئولان، بیش از پیش رادیکالیزەشدە و کل کشور را در آستانە وضعیت جدیدی قرار دهد، یا اینکە صدای مردم بە گوش مسئولان رسیدە و عملا کاری در مسیر خواستەهای آنان بە پیش ببرند.
مردم ایران مردم صلح دوستی اند و اساسا دارای روحیە مسالمت آمیز و معتقد بە روش آرام برای پیشبرد تحول در کشور، و این حاکمان جمهوری اسلامی اند کە با بستن راههای مسالمت آمیز و هرچە تنگتر کردن دایرە حاکمان بە خودی ها، از مشارکت مردم در قدرت سیاسی و تاثیرگذاری بر آن ممانعت می کنند.
باشد این بار با همزمان شدن اعتراضات مردمی با تغییر چهرەها بهارستان، جنبش اعتراضی مردم بە عنوان نیرو و فشار واردە از جانب خیابان چنان عمل کند کە حاکمان را ناچار بە در پیش گرفتن راە دیگری کند. پیشبرد سیاست تفاهمی با جهان خارج، در اولویت قراردادن وظایف داخلی در قبال ادارە کشور، رفع مشکلات مردم و پایان دادن بە سیاست انحصارگرائی بە روند غالب در کشور تبدیل شدە و کشور در مسیر درستی قرارگیرد.
حاکمان اگر این بار صدای مردم را نشنوند و کماکان خیرەسرانە بە اعمال جاری خود ادامە دهند، بی گمان با برخورد شدیدتر مردم مواجە خواهندگشت. جمهوری اسلامی دو راە بیشتر پیش رو ندارد: یا تشدید سرکوب و ادامە سیاستهای فاجعەبار کنونی، یا تغییر بە نفع متعادل کردن فضای کشور.
این بار مردم بخوبی فهمیدەاند کە بدون صدای اعتراضی آنان و حضور در خیابان، هیچگونە پروژە تغییری در کشور بە پیش نخواهدرفت. آنان بخوبی خامنەای را نشانە گرفتە و بە این ترتیب مانع اصلی در تغییر شرایط کشور را دریافتەاند. هرگونە تحول در ایران فلاکت زدە، احتیاج بە ارادە مستقیم مردم در تحمیل خواستەهای خود بە حاکمان قراردارد. خیابان باید بیش از پیش بە ایفای نقش خود در تاثیرگذاری بر سیاست کشور بپردازد. و این از بازی های روند تحولات اجتماعیست کە درست آنجائی کە حاکمان با یکدست کردن خود در فکر تحمیل بیشتر خود بر جامعە هستند، اما لزوم تغییر بیش از پیش خود را برجستەتر می کند.
حاکمان یا می آموزند یا می بازند.
