مهآلود بودن جنگل در این روزهای بهاری، سایه روشنیهاییست از تاریکی به سوی نور. دستکم برای بسیاری اینگونه تصویری را مینمایاند. اما در دوران رنسانس سبکی از نقاشی هم بود که گذار از روشنایی به تاریکی را به نقش و نگارهای درمیآوَرْدْ. شاید یک نوع تکنیک بود برای روایتِ وقایع^^… نمیدانم چرا این تکنیکِ نقاشی به ذهنم خطور کرد. شاید غم و اندوهیست که گویا در این پهنه از زمین، پایانی برایش متصور نیست.
اشیای دورو برمان همچنان شکنندهتر میشوند وآدمها فّرارتر. وقتی در حال رفتن میبینیمشان؛ تصویر میکنیم که به زودی باز خواهند گشت. همه چیز محو میشود. نان، کاغذ، صابون، نفت و طلا… وآدمهایی که دیگر نیستند و تنها ناله، فغان و بغضی فروخورده که میماند… چه جوانانی…
نوری که دیگر نه از ستارهای که مدتهاست خاموش شده بلکه از مهی برّاق ولرزان برمیخیزد دوباره، بیرمق برایمان سوسو میزند. نمیتوانیم بگوییم این نور دوباره چه زمانی و چگونه پدیدار میشود. پیرمرد میگوید دیگر آن چشمِ نافذِ گذشته، آن شم، آن حساسیت تُند و تیز کودکی را نداریم ولی میدانیم که در این زندگی سراسر مصیبت، در عین آن که ضعیف و پیر میشویم؛ با نیرو و تب و تابِ خاصی در کمین آنیم .این چیز را که بهرغم ناملایمات در ما زنده میشود اگرچه بسیار گُنگ و سنگین است میتوان میل به بزرگمنشی، عطشِ خردمندی، عشق و حقیقت نامید. این کلمات بیانگر چیزهایی متفاوتند که از برابرمان میگذرند بدون آن که آنرا ببینیم. آیا خردمندی وجود خواهد داشت؟ عشق در این میان چه میکند؟ آیا حساسیت سترونِ آزادگی دوباره تیز خواهد شد؟ و سرنوشتِ تشنگیِ تغییر چه میشود؟ در این حد بدون شک فقط دو یا سه بار در زندگی اتفاق میافتد. باور داریم که شاید بار دیگر فرصتِ دوبارهی آن پدیدار شود. آن زمان ما کجا خواهیم بود؟ و چگونه باخبر خواهیم شد؟…
پینوشت:
^. آنتروپی (به فرانسوی: Entropie) (با نماد S) در مکانیک آماری، مفهومی علمی و همچنین یک خاصیت فیزیکی غیر قابل اندازهگیری است که در عادیترین حالت با حالت اختلال، تصادفی بودن و عدم قطعیت مرتبط است.
آنتروپی یا بینظمی (آشفتگی) یا عدم قطعیت یک سیستم را بیان میکند. آنتروپی بُردار زمان است یعنی یک شاخص اساسی برای تشخیص گذشت زمان. هر جا مقدار آنتروپی افزایش داشته باشد، نشان میدهد که پیکانِ زمان به سمت آینده است…
^^. کُنْتْراست Contrast تفاوت درخشندگی رنگ یا تضاد در اشیاست که باعث تمایز آنها (یا تصویرشان) از یکدیگر میشود. رامبراند (زادهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۱۶۰۶ یا ۱۶۰۷ میلادی – درگذشتهٔ ۴ اکتبر ۱۶۶۹) نماینده بارز مکتب و سبک نقاشی هلندی و استاد سایه روشن در نقاشی… رامبراند معمولاً از کنتراست شدید تیرگی ـ روشنی بهره میگرفته…
اردیبهشت۱۴۰۴- مه۲۰۲۵- پهلوان
@apahlavan