چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۹:۳۰
چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۹:۳۰
به باور ما جان زندانیان سیاسی در ایران بیش از هر زمان دیگری در معرض تهدید قرار گرفته است. در حالی که خطر نفوذ و عملیات اطلاعاتی دشمنان خارجی، از جمله اسرائیل در پیش‌درآمد وقوع جنگ و در جریان آن بدرستی تهدیدی واقعی و انکارناپذیر است و شناسایی و محاکمه شفاف جاسوسان امری ضروری برای حفظ امنیت ملی محسوب می‌شود، آنچه موجب نگرانی عمیق ماست، استفاده ابزاری از این تهدید برای توجیه صدور احکام اعدام، تشدید اعمال فضای نظامی–امنیتی و سرکوب اعتراضات و مطالبات مشروع مردمی است.
اولین پیشنهاد کتبی ایالات متحده در حالی ارائه شده است که یک گزارش محرمانه جدید آژانس انرژی اتمی سازمان ملل متحد، ابتکاری از سوی ایران را توصیف می‌کرد که ذخایر اورانیوم با درجه نزدیک به بمب اتمی را چند برابر کرده بود.
در شرایط کنونی، نشانه‌هایی چون پیروزی چهره‌ای چون پزشکیان در انتخابات ریاست‌جمهوری، افزایش تمایل به مذاکره، و تغییر نسبی در لحن مقامات، توجه‌برانگیز است. با این‌حال، این تغییرات، اگر با اصلاحات بنیادین همراه نباشند، از جمله بازنگری در قانون‌گذاری به‌ویژه در حوزه‌هایی چون حجاب، توقف برخوردهای سلیقه‌ای و امنیتی با جامعه مدنی، گشایش در عرصه‌های فرهنگی، احترام به آزادی‌های دموکراتیک و اصلاح رویه‌های پلیسی، نمی‌توان از آن‌ها به‌عنوان نشانه‌ای از بلوغ سیاسی یا اجتماعی یاد کرد.
دست‌کم دو دهه است که تغییر جغرافیای سیاسی منطقۀ ما بخشی از اهداف امریکا و اسراییل‌اند . نتانیاهو بارها بی‌پرده و باافتخار از هدف‌اش برای «تغییر چهرۀ خاورمیانه» سخن گفته است. در اولین دیدارش با دونالد ترامپ در آغاز دور دوم ریاست جمهوری نیز مدعی شد که اسراییل و امریکا به طور مشترک در حال مبارزه با دشمنان مشترک و «تغییر چهرۀ خاورمیانه»اند.
رها بحرینی، پژوهشگر امور ایران در سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرد که تحقیقاتش نشان می‌دهد که حمله هوایی اسرائیل به زندان اوین «نقض جدی قوانین بین‌المللی بشردوستانه» بود و «باید به عنوان جنایت جنگی مورد بررسی کیفری قرار گیرد.»
تجاوز دوازده‌روزۀ اسراییل و آمریکا به میهن‌مان از زاویه‌های گوناگونی قابل بررسی و نتیجه‌گیری است. زاویه و هدف اصلی یافتن راه‌ها و اقدامات لازم برای مقابله و پیشگیری از چنین تجاوزاتی در آینده است. در کنار این امر اصلی یکی از زاویه‌های بسیار مهم، کوشش برای تحمیل مسئولیت خسارت‌های سنگین این تجاوز به تجاوزگران است.
ما اعضای کانون نویسندگان ایران به‌رسم هر سال در بیست و پنجمین سالگرد درگذشت شاعر بزرگ آزادی؛ احمد شاملو، پنجشنبه ۲مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۵عصر در گورستان امامزاده طاهر کرج حضور می‌یابیم و مزارش را گلباران می‌کنیم.
تا با ذهنی به پویایی اندیشه
دریایی بپرورند:
– آرام
و در سطح بی‌کرانش
ماهیانی بپرورند:
– بالنده!
که در آب‌های راکد نمی‌میرند
و در جویبار آگاهی
باله‌های آزادی می‌گشایند.
در صحنه‌ی پایانی فیلم که آقای حمید فرجاد خود نقش اصلی آن را بازی می کند، در جای خوابش می‌میرد. با پایان یافتن فیلم دوستان صاحب‌نظر فیلم را ستایش می‌کنند. اندکی بعد حمید اعلام می‌کند قفسه‌ی سینه او درد می‌کند. از یار و عزیز همیشگی‌اش، نورالدین امیر می‌خواهد او را تا تخت خوابش هم‌راهی کند. در کمال ناباوری دست نورالدین را می‌بوسد و جان می‌بازد تا آنچه در فیلم «آقا» تصویر شده است را به واقعیت تبدیل کند.
این موفقیت، تنها یک افتخار ورزشی نیست، بلکه تجلی امید، اراده و مقاومت زن ایرانی در برابر محدودیت‌ها و نابرابری‌هاست. افتخاری که پیام روشنی به مردم ایران دارد: دختران این سرزمین، حتی در سخت‌ترین شرایط نیز می‌درخشند و جهانیان را به تحسین وامی‌دارند.
در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بوده‌ایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم حضور مردم در صحنه بوده است. هم‌اینک نیز با توجه به روبه‌رو شدن کشور با یک تجاوز نظامی می‌توان انتظار فراروییدن تغییرات مشابهی را داشت. در چنین شرایطی رهبرانی نظیر آقای موسوی که مورد اعتماد و وثوق ملی باشند، می‌توانند در پایداری خواست‌های مردمی نقشی حیاتی بازی کنند.
تجاوز دوازده‌روزۀ اسراییل و آمریکا به میهن‌مان از زاویه‌های گوناگونی قابل بررسی و نتیجه‌گیری است. زاویه و هدف اصلی یافتن راه‌ها و اقدامات لازم برای مقابله و پیشگیری از چنین تجاوزاتی در آینده است. در کنار این امر اصلی یکی از زاویه‌های بسیار مهم، کوشش برای تحمیل مسئولیت خسارت‌های سنگین این تجاوز به تجاوزگران است.
در طول حیات جمهوری اسلامی، بارها شاهد بوده‌ایم که هر وقت جامعه به صحنه آمده است، توانسته تغییراتی را به حکومت تحمیل کند اما پایداری این تغییرات منوط به تداوم حضور مردم در صحنه بوده است. هم‌اینک نیز با توجه به روبه‌رو شدن کشور با یک تجاوز نظامی می‌توان انتظار فراروییدن تغییرات مشابهی را داشت. در چنین شرایطی رهبرانی نظیر آقای موسوی که مورد اعتماد و وثوق ملی باشند، می‌توانند در پایداری خواست‌های مردمی نقشی حیاتی بازی کنند.
