روز: دی ۹, ۱۳۹۰ (فرمت تاریخ آرشیو روزانه)

در میان افسانه های سیاست در دوران مدرن کمتر افسانه ای به جذابیت و فراگیری و ویرانگری «خلقی شدن» است. تجربه های انقلابی قرن بیستم همه با محوریت خلق انجام شد و برای این خلق هزاران صفحه تحلیل و نظریه و ایدئولوژی تولید شد. نکته اساسی این است که تولیدکننده همه این مواد عمدتا مردمانی از اشراف و اعیان جامعه و یا کسانی بودند که به معنای متعارف جزو «خلق» یا مردم گمنام کوچه و بازار به شمار نمی آمدند.

خیراً آقای رضا پهلوی در سخنرانی خود در “باشگاه ملی مطبوعات آمریکا”، در ادامه مسیر متوهمانه خود، با بی‌پروایی تمام و با اعتمادبه‌نفسی مثال‌زدنی، خود را نماینده و رهبر مردم ایران معرفی کرده و از جانب آنان مطالبی را بیان کرده است، که جای بسی تأمل دارد و نظریات شخصی خود ایشان را منعکس می‌کند.

له و لورده شده بود، بوی چکر* می داد. بوی لجن، بوی شاش و خوزوک* از چارگوش بدنش داشت همین طور شر و شر خون میآمد. با دست کوفت توی سرش و دمر افتاد رو خوزوک ها و پشت سر هم به زمین و زمان، به مرد و نامرد و خودش و بی مروتی که دیده بود فحش میداد و لیچار می بست: «تف به ذات همه شون،  همه شون سر و ته یک کرباسن. خوب تو شون پیدا نمیشود، مادر مرده ها.» 

از زمان استقرار جمهوری اسلامی تا کنون هیچ  رهبر، دولت و دستگاه حکومتی در ایران موافق دولت های آمریکا نبوده زیرا آنها اکثرا در تلاش برای سرنگونی و از پای در آوردن دولت ها در ایران بوده اند. حمله صدام، کمک های بی دریغ به دار و دسته رضا پهلوی و مجاهدین و کمک به گروه های مسلح مرزی گرچه ضرباتی کاری و دردناک بودند. ولی امریکا نتوانست حاکمیت مورد تایید خود را بر ایران دست بنشاند.

وزیر امنیت کشور در کابینه ترامپ، با حضور در جریان دستگیری به گفته وی یک مهاجر مجرم و در حالی که جلیقه ضدگلوله برتن داشت در «اکس» نوشت: «اکنون عملیات دستگیری در شهر نیویورک در حال انجام است. یک مهاجر مجرم به اتهام آدم‌ربایی، حمله و سرقت به لطف مدیریت مهاجرت و گمرک آمریکا در بازداشت است. پاکسازی خیابان‌های ما از کیسه های زباله‌ای مانند این ادامه خواهد یافت.» روشن است که در اینجا ما با سیاستی فراگیر و با اسم عامی بنام مهاجر و بیگانه و اجنبی مواجه هستیم و نه صرفا با یک مهاجر مشخص.