لیست جانباختگان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
در کشتار سال ۱۳۶۷ (فاجعهٔ ملی)
فراخوان برای گردآوری یادگارهای یاران جان باخته
در برابر خاطره‌ٔ تابناک شماری از بهترین یاران‌مان
که در کشتار جمعی زندانیان سیاسی
در سال ۱۳۶۷ (فاجعه‌ی ملی) به خاک افتادند،
سر فرود می‌آوریم!
وینان
دل به دریا افکنانند
به پای دارنده‌ی آتش‌ها
زندگانی
دوشادوش مرگ
پیشاپیش مرگ
هماره زنده از آن سپس که با مرگ
و همواره بدان نام
که زیسته بودند
که تباهی
از درگاه بلند خاطره‌شان
شرمسار و سرافکنده می‌گردد
(احمد شاملو)
۱. حبیب آذرآب
۲. حبیب آذرآز
۳. اصغر آراسته
۴. جمیل آرام
۵. حشمت‌الله آرین (امیر)
۶. اسد ابراهیمی
۷. همت ابراهیمی
۸. پیروز احیا (سیروس)
۹. سیروس ادیبی (غلامرضا)
۱۰. رضا اردلی
۱۱. میررحیم اسدالهی اصل‌زرخواه
۱۲. اسفندیاری
۱۳. علیرضا اسکندری (شاهپور)
۱۴. فرامرز اسکندری
۱۵. مرتضی اسلامی
۱۶. صمد اسلامی طاهری
۱۷. احمد اشراقی
۱۸. سیاوش اکبرزاده شکوهی
۱۹. حمزه الماسی
۲۰. ناصر الماسیان
۲۱. پرویز الهی
۲۲. احمد انصاری
۲۳. مجید ایرانی
۲۴. حمید ایوبی
۲۵. اصغر بابا اغلو
۲۶. بهمن باقرزاده
۲۷. بهمن باقری
۲۸. عمر برایی (مام علی)
۲۹. احمد بهتاش (ثقلینی)
۳۰. اکبر بهزادپور
۳۱. شیدا بهزادی
۳۲. محمود بهکیش
۳۳. کمال‌الدین پاکدل حسن‌کیاده
۳۴. اسدالله پژمان
۳۵. علی‌نقی پوراحمدی
۳۶. اسماعیل پورمحمدی (حجت)
۳۷. حمید تاج‌الدینی
۳۸. جلیل جباری
۳۹. ناهید جابلی
۴۰. نادر حبیبی فولادکوه
۴۱. حمید حسینی
۴۲. اکبر حقیقی
۴۳. عبدالعلی حقیقیان رودسری
۴۴. ناصر حلیمی اصل
۴۵. احمد حلیمی‌نژاد
۴۶. ناهید حوائجی
۴۷. محمدتقی خاشع
۴۸. تقی خان
۴۹. حسین خانباباپور
۵۰. محسن خانباباپور
۵۱. محمد خانباباپور
۵۲. حسن خانبابائی
۵۳. منصور خاوران
۵۴. حمید خاورپور
۵۵. حمید خواجوی
۵۶. حمید خواجه‌پیری
۵۷. حمید خواجه‌گیری
۵۸. خشایار خواجیان (فرامرز)
۵۹. عارف خلیفه‌زاده
۶۰. منصور داوران
۶۱. سهیلا درویش‌کهن (سرور)
۶۲. حسن دشت‌آرا (حسن شرق)
۶۳. محمد دریاباری
۶۴. فتح‌الله دیانت
۶۵. منصور دیانت
۶۶. محمدحسن دیانک‌شوری
۶۷. سیامک راستاک
۶۸. خسرو رجبیه شایان
۶۹. حسن رحیم‌پور
۷۰. حسین رحیمی‌پور
۷۱. حسن رحیمی رودسری
۷۲. حسن رحیمیان
۷۳. مهرداد رحیمیان
۷۴. احمد رضایی
۷۵. اکبر رضایی یگانه‌دوست
۷۶. محمد روشنایی
۷۷. سعید روغنی
۷۸. محمود زندی
۷۹. هوشنگ زندی
۸۰. سیامک شکوهی
۸۱. جعفر شمشاد
۸۲. جلیل شهبازی
۸۳. مجید صادقی
۸۴. یدالله صادقی
۸۵. اکبر صادقی بناب (سیامک)
۸۶. سیروس صارمی
۸۷. قامت صارمی (علی)
۸۸. کاوه صفا
۸۹. امیرهوشنگ صفاییان
۹۰. بیژن صفدریان
۹۱. علیرضا صلواتی خوش‌قلب (نادر)
۹۲. فرامرز صوفی سیاوش
۹۳. علی‌اصغر ضیغمی
۹۴. بهرام طاهری‌پور
۹۵. سعید طباطبائی
۹۶. عبدالحسن اطهری (حسین)
۹۷. بهزاد عبدالهی
۹۸. منصور عسکری
۹۹. ناصر عطایی
۱۰۰. مهدی عماری
۱۰۱. محسن غیاثوند
۱۰۲. جهانگیر فتحی
۱۰۳. جواد قائم‌آبادی
۱۰۴. حسن قاسمی‌پور
۱۰۵. حسن قاسم‌نژاد
۱۰۶. عباس قاسمی مولائی
۱۰۷. سعید کاظمی
۱۰۸. هوشنگ کامرانی میهنی
۱۰۹. کورش کیالاشکی
۱۱۰. علیرضا کیایی
۱۱۱. محمدرضا گلپایگانی
۱۱۲. حسن گودرزی
۱۱۳. خلیل لطف‌الله‌زاده
۱۱۴. انوشیروان لطفی
۱۱۵. حسن لنگرودی
۱۱۶. منیژه لنگرودی
۱۱۷. ناطق لنگرودی
۱۱۸. سیامک ملکی
۱۱۹. عباس مالکی گومه‌دره
۱۲۰. سعید متین
۱۲۱. امیرحسین مجیدی
۱۲۲. علیرضا محمدی کمیجانی
۱۲۳. بندعلی مرادپور دوشانلو (بندی)
۱۲۴. محمد مرتضوی
۱۲۵. حسن مسینی
۱۲۶. صادق مصطفی
۱۲۷. اصغر مصفا
۱۲۸. تقی مصفاخان
۱۲۹. مجتبی مطلع سراب
۱۳۰. احمد معینی قرائی
۱۳۱. جلال مفتاحی
۱۳۲. حمید منتظری
۱۳۳. عباسعلی منشی رودسری
۱۳۴. حسن میثمی لنگرودی
۱۳۵. اصغر مینا
۱۳۶. کریم نادری
۱۳۷. مصطفی نجاری‌نژاد صلواتی
۱۳۸. جواد نظم‌آبادی
۱۳۹. حسن نوربخش
۱۴۰. یدالله نوری‌فر
۱۴۱. بهرام نیک‌آفرین
۱۴۲. نازنین نیک‌اقبال
۱۴۳. توفیق وثوقی
۱۴۴. محمدجعفر وثوقی
۱۴۵. محمدتقی همجوار
۱۴۶. کاظم همدانیان
۱۴۷. خلیل هوشیاری
۱۴۸. منصور یاقوتی
۱۴۹. بهمن یزدانی
۱۵۰. محمود یزدانی
۱۵۱. حسام یگانه
۱۵۲. غلامرضا یگانه
۱۵۳. بهروز یوسف‌پور لزرجانی
۱۵۴. داریوش یوسفی
۱۵۵ . محمد حیدری مقدم متولد ۱۳۳۵ / دستگیری ۳۰ خرداد ۱۳۶۰/ اعدام مهر ماه ۱۳۶۰
منابع تنظیم لیست:
۱. روزنامه «کار» سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) شماره ۱۶۱ (چهارشنبه ۱۱ تیرماه ۱۳۶۷، دوم ژوئیهٔ ۱۹۹۷)
۲. کتاب «کشتار ۶۷» – دکتر مسعود انصاری، چاپ واشنگتن دی‌سی امریکا (۱۳۸۱ شمسی- ۲۰۰۲ میلادی)
۳. سایت «عصر نو»
۴. سایت «بیداران»
۵. سایت «بنیاد عبدالرحمن برومند»
ملاحظات:
۱. هیچ‌یک از آمارهایی که تا کنون در مورد جانباختگان فاجعهٔ ملی منتشر شده، دقیق نیستند. بیشترین آماری که از اسامی جانباختگان به دست آمده است، از زندانهای تهران است. هنوز آمار دقیقی از کشتارها در شهرستان‌ها در دست نیست.
۲. هنوز معلوم نیست چه تعدادی از کشته‌شدگان در گورستان خاوران تهران به خاک سپرده شده‌اند. تعداد گورستان‌های دسته‌جمعی هم مشخص نیست و اغلب آمارها بر اساس حدس و گمان است.
۳. آمارهای تعداد کشته‌شدگان زندانیان به تفکیک جنسیتی در دسترس نیست و معلوم نیست که چه تعداد از مجموع کشته‌شدگان، در هنگام دستگیری، هنوز به سن قانونی نرسیده بودند.
۴. تنها مرجع آمار کشته‌شدگان، «انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران» (پاریس) است که نام و مشخصات ۴۴۸۴ زندانی اعدام شده را به ثبت رسانیده است.
2 Comments
به نظر من باید برای هر کدام از رفقای اعدامی بیوگرافی توسط افرادی که آنها را میشناسید تهیه بشه تا فداکاری آنها چراغ راه آینده ماها باشه . من با تعداد زیادی از این رفقای در زندان از سال ۶۴ تا ۶۷ زندگی کردم و هم بند آنها بوده‌ام
من حکومت المان را دست اندرکار و طراح اصلی کشتارهای سال شصت و شصت و هفت زندانهای ایران میدانم .
هانس دیتریش گنشر نخستین وزیر خارجه اروپایی بود که به ایران آمد و به نمایندگی از طرف روم غربی حکومت ایران را به رسمیت شناخت .
درست پس از ورود هانس دیتریش گنشر به ایران و جیغ‌های لطیف حقوق بشریش بود که یک شب در سلول انفرادی من (زندان گوهر دشت)گشوده شد و مجید قدوسی و دو نفر دیگر که نمی شناختم فرمی دقیق و کامپیوتری و بسیار ریزه کاری شده را با پرسش و پاسخ پر کردند ابن فرم کاملا کامپیوتری بود و مانند برگه های دفتر اسناد رسمی شماره سریال و کلی تشکیلات دیگر نیز داشت و کاملا مشخص بود که کار بازجوهای ایرانی و یا ساواک نیست و با همکاری یک سرویس امنیتی بسیار پیشرفته تر از ایران انزمان تهیه گردیده بود .
من مشابه آن را هرگز ندیده بودم و ندیدم چیزی بسیار شبیه سوالات کنکور بود !!!!!
این فرم از هر شکل و نظر زندانی را درجه بندی و طبقه بندی می‌کرد .
کشتار شصت و هفت یک پاکسازی کاملا برنامه ریزی شده و با نظارت و هماهنگی کامل حکومت فاشیست المان به اجرا درآمد و از هر نظر پیگیری آن به حکومت المان و اتحادیه اروپا خواهد رسید.
این نخستین بار نیست که روم غربی و المان ها جوامع خود و دیگران را اینگونه پاکسازی می‌کنند.
هیتلر پس از انعقاد قرارداد هاوارا با کنگره صهیونیستهای المان در سال ۱۹۳۳ میلادی دقیقا همین شیوه شناسایی درجه بندی و طبقه بندی کردن یهودیان المان و اروپا آغاز نمود و نهایتا اروپا را از وجود میلیونها یهودی نابغه غیرصهیونیست و ضدصهیونیست خالی نمود و اسراییل را بنیان نهاد .
کشتار شصت و هفت بسیار برنامه ریزی شده و هدف دار از همان روز نخست حضور آشکار المانها در جنبش‌های ایرانی (از مشروطیت گرفته تا به امروز) پایه گذاری شده بود و گنشر آن را در ضروری ترین فرصت تاریخی فرموله نمود و به اجرا گذاشت .
دیتریش گنشر وزیر کشور المان غربی در زمان المپیک مونیخ بود و طراح اصلی و سناریست حقیقی همه ماجرا .
گنشر مدال طلا و کل المپیک مونیخ ، و حقانیت دروغین جهانی را به اسراییل هدیه نمود .
تعقیب نهایی و ریشه ای کشتار شصت و هفت به نهاد فاشیسم نژادپرست و سلطه طلب المانها و استعمار افسارگسیخته صهیونیسم روم غربی و گوادلوپ خواهد رسید.