به نام خداوند جان و خرد
ملت شریف و آزاده ایران
ایرانیان صاحبان اصلی کشور و حاکمیت برخاسته از آن محسوب شده و حاکمان جایگاهی فراتر از وکالت و خدمتگزاری مردم را ندارند. اکنون در آستانه انتخابات اسفند ماه مجلس که به شکل گیری گفتگوهایی پیرامون نحوه برگزاری و مدیریت این رویداد سیاسی خواهد انجامید برآنیم تا صریحا اعلام کنیم که سال هاست انتخابات در ایران گروگان نظارت استصوابی و مداخله نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشور قرار گرفته که می توان بدترین مصادیق آن را انتخابات مجلس ۱۳۹۸ و ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ذکر کرد. همچنین نهاد مهم مجلس خبرگان نیز به دلیل آن که ذیل همین نظارت استصوابی تشکیل می شود از استقلال و توانایی لازم برای انجام کارویژه اصلی خود یعنی نظارت بر رهبری برخوردار نیست. جمهوری اسلامی در بحرانی گرفتار آمده است که بیش از هر چیز نتیجه فاصله گرفتن از جمهوریت و مردم سالاری و تسلیم شدن به استبداد و یکه سالاری است. وضعیتی که با گذشت بیش از ۴۴ سال موجبات پیدایش انواع بحران های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را فراهم آورده است. فقر، گرانی و تورم افسار گسیخته از یک سو، و فساد، سرکوب و نقض حقوق و آزادی های مشروع و قانونی شهروندان از سوی دیگر چنان شرایط جانفرسایی را ایجاد کرده است که جوانان ناامید از هر گونه بهبود شرایط حکمرانی تنها دو گزینه را مقابل خود می بینند؛ مهاجرت یا زندگی همراه با تحقیر و خالی از کرامت. همچنین امنیتی سازی مسئله حجاب و پوشش به پیچیده تر شدن اوضاع و احساس تحقیر زنان رشید و آزاده این سرزمین منجر شده است. استقلال کشور با اتخاذ سیاست خارجی عاری از عزت، دور از حکمت، و مخالف مصلحت، به شدت تضعیف، و به زمین سوخته سیاست های تجاوز کارانه روسیه تبدیل شده و نادیده گرفتن تامین منافع ملی در برقراری یک رابطه متوازن با غرب و شرق، پیشرفت و توسعه کشور را گروگان تحریم های فرساینده و زیان بار ساخته است. کار به جایی رسیده که نظام اکنون با آن همه شعارهای استکبار ستیزانه، به مبادله ذلت بار نفت در برابر غذا و دارو، و تهاتر کالا با کشورهای ضعیف رضایت داده است.
حال ما امضا کنندگان این بیانیه اعلام می کنیم که در چنین شرایط فاجعه آمیزی که بخش عظیمی از ایرانیان و نخبگان را به جلای وطن وادار کرده است برگزاری انتخابات پیش رو را جز آراستن ویترینی برای مشروعیت دهی به نظام تلقی نکرده و برگزاری آن را کمکی به بهبود شیوه حکمرانی قلمداد نمی کنیم. در حقیقت آن چه می تواند مشارکت آحاد ملت را در انتخابات فرارو توجیه پذیر نماید بازگشت نظام به مردم سالاری، شنیدن صدای مردم و نخبگان، و ایجاد اصلاحات ساختاری در شیوه اداره کشور است. همچنین تصمیم نظام به فراهم آوردن زمینه برگزاری رفراندوم برای تبلور یافتن اراده جمهور ایرانیان در همه عرصه های اساسی تا مرز تغییر قانون اساسی جزء لوازم این امر محسوب می شود. بدیهی است که بدون تامین این موارد هر گونه مشارکت مردم و احزاب سیاسی در انتخابات، مصداق فریب خوردن و بازیگری در زمین ضدیت با منافع ملی می باشد.
🔻اسامی‌امضا کنندگان به ترتیب حروف الفبا
محمدرضا احمدی
زهرا احمدی‌نژاد
مژگان اروند
موسی اسماعیل‌زاده
کرامت‌الله اکبری
حسن امینی
مژگان ایلانلو
مهرداد آهن‌خواه
علی باباچاهی
سودابه بابانژاد
آرزو باهر
محمد پهلوانی
علی تیموری
محمدهادی جعفرپور
حسین جعفری
حسین جعفریانی
رضا جلالی
موسی جلالی‌خواه
محمد جمادی
امین چالاکی
ناصر حاجیان
شهاب حسن‌زاده
شهاب‌الدین حائری شیرازی
هاشم حسین‌پناهی
پگاه حمیدیان
آرش خاندل
محمد خیرالدین
ناصر دانشفر
محمدجواد دردکشان
محمدرضا دهرویه
محمدصادق ربانی املشی
حسین رجایی
سهیلا رجایی
الهه رجایی
علیرضا رجبیان
نجفقلی رضایی
محمد رفیعا
محمد‌حسین رفیعی
حمید روزبان
تورج ریحانی
محسن زمانی
عیسی سحرخیز
محمد سرافراز
حسین سربندی
حامد شجاعی
مرتضی صارمیان
فضل الله صلواتی
محمدعلی صنیعی منفرد
وحید ضیایی
محمدجواد عابدینی
محدثه عاطفی
سعید عباس‌آبادی
سیما عبدلی
حسینعلی عرب
حسام الدین علامه
اسماعیل علوی
امید فراغت
حسن فرهنگی
پروین فهیمی
محمد قربانی
رحیم قمیشی
اجلال قوامی
حسین کربلایی
محمد حسین کروبی
پروین کیان‌نژاد
مطهره گونه‌ای
مصطفی محب‌کیا
علی مرادی
بشیر معتمدی
مهدی مظفری
سعیده منتظری
سعید منتظری
رامین مهرداد
سلمان موسوی
عقیل مومنی
محمد مولایی
فرج میرشریفی
باقر موسوی
عبدالله ناصری
مهدی نصیری
حسن نعمتی
محمد وطن پور
حسین وفاپور
فائزه هاشمی رفسنجانی
محمدعلی وهابی
@ghomeishi3
1 Comment
بعد از چهل و اندی سال،نیروها و سازمانهای چپ و غیره ذالک، از شناختِ صحیح مناسبات حاکم بر جامعه و نیروهای طبقاتی حاکمیت،عاجزند.صدبار گفتیم و باز هم تاکید میکنیم،قوه ی برتر و تعیین کننده و از طرفی بازدارنده ی توسعه و تعالی کشور،،فقط و فقط شورای نگهبان ست و بس،که از بدو انقلاب، به پشتوانه ی امپریالیسم ،بویژه ،امپریالیسم انگلیس،آمریکا،فرانسه و فاشیستیه اسرائیل ،بتدریج ،تحت عنوانِ دهن پرکن ِ ” اصولگرا” در سراسر مناصب ِ مهم حکومتی غالب گشته، و بر اساس منافع انحصارات کلان سرمایه،بخدمت مشغول بوده و هستند.قوه ی رهبری،فرمالیته و عملاً تحتِ انقیادِ جناحِ فوق الذکر اند.این جناح غالب بر تمامیه عرصه های جامعه، همسو و متحدِ واقعیه ،مجاهدین(مریم و مسعود)،اند،که همواره از امکانات ویژه ی اسرائیل در نفوذ و کنترلِ اداره ی امورات کشور،صمیمانه سود جسته اند.