«هر آن کس که کمی از تاریخ میداند،این را هم میداند که دگرگونیهای بزرگ اجتماعی بدون آنزیم زنانه غیرممکن است. پیشرفت اجتماعی دقیقاً با جایگاه اجتماعی جنس زیبا، قابل سنجش و اندازهگیری است». از نامه کارل مارکس به لودویگ کوگلمن(۱۲دسامبر ۱۸۶۸).
در سال ۱۹۰۸میلادی، پانزده هزار کارگر زن درنیویورک برای اعتراض به سختی کار و دستمزد پایین، دست به اعتصاب زدند. در آن زمان حزب سوسیالیست آمریکا از خواستههای زنان کارگر حمایت کرده و در سال ۱۹۰۹ زمینه را برای تعیین «روز ملی زن» آماده نمود. پیرو این اتفاقات، در اروپا، کلارا زتکین کمونیست آلمانی در سال ۱۹۱۰ در نشست بینالملی سوسیالیستها در دانمارک، تعیین روز جهانی زن را مطرح کرد.
در نوزدهم مارس ۱۹۱۱ خیابانهای آلمان، اتریش، دانمارک و سوئیس، با مارش زنان به لرزه درآمدند؛ و نخستین روز جهانی زن، با شرکت یک میلیون نفر که خواستار حقوق کار برابر برای زنان و مردان، و داشتن حق رأی زنان بودند، رقم زده شد. در آن روز پلیس به تظاهرکنندگان حمله برده و تعدادی نیز دستگیر شدند.
ناگفته نماند که حتی در کشورهای اروپایی هنوز هم همهٔ زنان و مردان، برای کار یکسان از دستمزد برابر، برخوردار نمی باشند، برای مثال تنها مدت ۵۲سال است که زنان سوئیس از حق رای برخوردار هستند.
هفت سال پس از پیشنهاد کلارا زتکین، در سال ۱۹۱۷، زنان روسیه در زمان جنگ برای «نان و صلح» دست به اعتصاب زدند و پس از برکناری تزار، دولت موقت با حق رای زنان موافقت نموده، و تاریخ شروع اعتصاب «نان و صلح»، یعنی هشتم مارس، «روز زن» نامیده شد.
پس از مبارزات پی در پیِ زنان در دنیا، بالاخره در سال ۱۹۷۵ توسط سازمان ملل متحد، هشتم مارس «روز جهانی زن» اعلام گردید.
در این روز مردان خواهان رفع تبعیضِ ایتالیایی به زنان گل میموزا هدیه می دهند، مردان خواهان برابری جنسیتی در کشورهای استقلال یافتهٔ شوروی سابق و بلوک شرق، دسته گل لاله به زنان تقدیم میکنند.برخی مردان آلمانی با اهدای گل میخک قرمز که نشانهٔ برابری حقوق انسانها و البته در ارتباط با سوسیالیسم است، روز زن را پاس می دارند. همچنین گل ابریشم، یکی دیگر از نمادهای این روز به شمار می آید.
از سال ۱۹۹۶ روز جهانی زن با تمرکز بر روی شعارهای خاصی برگزار می شود و هر ساله یکی از موضوعات مربوط به زنان با برجستگی بیشتری طرح میشود.
شعار روز جهانی زن در سال ۲۰۲۴ «سرمایهگذاری روی زنان، سرعتبخشی به پیشرفت» (Invest in women: Accelerate progress) اعلام شده است.
طی این سالها جنبشهای زنان در زمینههای مختلف از رشد بیسابقه ای برخوردار بوده است. از جمله فعالیتهای زنان دنیا, «metoo» است، که آزار و اذیتهای جنسی را افشا و محکوم، و زنان قربانی خشونت را برای شکستن سکوت تشویق و حمایت میکند.
روز جهانی زن در ایران اما حکایتی دیگر دارد. در سوم اسفند ماه سال۱۳۰۳ شمسی، (۱۹۲۴ میلادی) جمعیت چپگرای«پیک سعادت نسوان»، متشکل از روشنک نوعدوست، جمیله صدیقی، سکینه شبرنگ و اورانوس پاریاب برای بزرگداشت هشتم مارس گرد هم آمدند. برخی از آنان پس از این مراسم دستگیر و زندانی شدند. در سال ۱۳۰۵ «جمعیت بیداری نسوان» که یکی از سازمانهای علنی حزب کمونیست ایران بود، تشکیل شد، و در سال ۱۳۱۰ به علت غیر قانونی شدن حزب کمونیست ایران، این جمعیت نیز منحل گردید.
از آن زمان تا کنون حدود صد سال می گذرد و ما هنوز اندر خم یک کوچه ماندهایم، و تا به امروز، نه تنها روز جهانی زن در ایران توسط حکومتها به رسمیت شناخته نشده است، بلکه فعالان حقوق زنان که برای گرفتن حقوق خود بر اساس معیارهای جهانی مبارزه میکنند، مورد تعقیب قرار میگیرند و دستگیر و زندانی می شوند.
از جمله اعتراضات و فعالیتهای برجسته و مهم زنان ایران، راهاندازی یک پویش مستقل اجتماعی، در شهریور ماه ۱۳۸۵ تحت عنوان «کمپین یک میلیون امضاء»، توسط شماری از فعالان حقوق زنان با هدف پشتیبانی از رفع تبعیض جنسیتی علیه زنان بود، که نباید به دست فراموشی سپرده شود.
پس از مبارزات خستگیناپذیر و پایدار چندین نسل از زنان ایرانی، در سال ۱۴۰۲ در جنبش «زن، زندگی، آزادی» مردان و به ویژه مردان جوان جامعۀ ایران فعالانه پا در میدان مبارزه برای رفع تبعیض جنسیتی نهادند. همراهی و کنش فعال مردان در مبارزه برای حقوق زنان، به این جنبش چهرهای تازه و آشتیناپذیر، انسانگرایانه و آزادیخواهانه بخشیده است.
بهراستی هم مسئلۀ زنان، فقط مسئلهای زنانه نیست، بلکه مشکلی است، اجتماعی که مردان و زنان باید در کنار یکدیگر ، در جهت اعتلای جامعهٔ خویش بکوشند. برای رسیدن به جامعه و دنیایی بهتر و رهایی زنان، می بایستی مردان و زنان همگام شده و آموزش ببینند. باشد که رفتار اجتماعی در جامعهٔ مردسالار ایران تغییر یابد، و زنان و مردان دوشادوش یکدیگر برای رسیدن به جامعهای برابر و آزاد مبارزه و تلاش کنند.
ما زنان گروه کار سازمان فدائیان خلق (اکثریت ) از خواستههای به حق زنان کشورمان حمایت میکنیم، به این امید که روزی در ایران نیز «هشتم مارس»، «روز جهانی زن»، به رسمیت شناخته شود، و زنان ما نیز به خواستههای اجتماعی٬ سیاسی و اقتصادی خود برسند.
گروه کار زنان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
منابع:
۱- http://aidabook.de/en/node/1470
۲- https://www.s-rahkar.org/2021/03/06/4545/
۳- https://fa.m.wikipedia.org/wiki/
۴- https://www.un.org/en/observances/womens-day
۵-%D8%B1%D9%88%D8%B2_%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C_%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86#:~:text=%D8%AF%D8%B1%20%DB%B1%DB%B9%DB%B1%DB%B4%20%D8%B1%D9%88%D8%B2%20%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C%20%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86,%D8%AF%D8%B1%20%DB%B8%20%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%B3%20%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%20%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B4%D9%88%D8%AF.
۶- https://www.tudehpartyiran.org/2023/05/18/%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%84%DB%80-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86%D8%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%84%DB%80-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%B2-%D8%A7%D8%B3%D8%AA
1 Comment
با درود ها به شما رفقا و زنان ومردان مبارز واگاه!
منهم با این واقعیت نهایت با ارزش که ازادی و حقوق برابر زنان، تنها موضوع زنان بلکه همه جامعه و در راس ان مردان اگاه مبارزه است، همنوا هستم و جنبش زن، زندگی و ازادی و سایر جنبشهای موفق اجتماعی صحت انرا اثبات نموده است.
هشتم مارچ به مثابه روز رزم و پیکار و هم روز همبستگی جهانی زنان به مردان و زنان ازادی خواه ایران و افغانستان یادهانی میکند که برای لحظه ای ارزش همبستگی انقلابی نیروها را در سراسر جهان و منطقه خودمان فراموش نکنیم
پیروز باد هشتم مارچ