۱۹بهمن امسال، سی و هشت سال از تولد جنبش فدائیان خلق ایران می گذرد. هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)، زادروز جنبش فدائی را گرامی می دارد و به همه همرزمانی که برای تحقق آرمانهای انسانی این جنبش ره میپویند، شادباش میگوید.
در سی و هشتمین سال زندگی جنبش فدائیان خلق ایران، شاهد پرتاب تیرهای زهرآگینی بودیم که دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی ایران به سوی ما نشانه رفت. با سازماندهی وزارت اطلاعات رژیم جمهوری اسلامی برخی از پرونده هایی که ساواک شاهنشاهی در مورد فدائیان ساخته بود، در قالب کتابی در ایران منتشر شد. این کتاب، آمیزه ای است از پروتکل شکنجه و بازجویی فدائیان در زندان شاه و آنچه مقامات ساواک میخواستند در پرونده فدائیان و سازمان فدائی وارد کنند. منتشرکنندگان این کتاب درست آن مجموعه اتهاماتی را به فدائیان نسبت دادهاند که هست و نیست هر فدائی گواه تبری از آن اتهامات است.
محتوای کتاب مزبور چیز تازه ای ندارد. همه میدانند که پرونده های ساواک در مورد فدائیان با چه اهدافی تنظیم شده بود. اما چرا سه دهه پس از نگاشته شدن اوراق آن پروندهها توسط بازجویان و شکنجهگران و رؤسایشان، رژیم جمهوری اسلامی این کتاب را منتشر کرده است؟ در حالی که اکثریت قریب به اتفاق فدائیانی که موضوع آن پروندهها بودند یا به دست رژیم شاه یا به دست حکومت اسلامی کشته شدهاند. دستگاه ولایت فقیه چه نفعی از چاپ و نشر پرونده های ساواک در مورد فدائیان میبرد؟ این پروندههای رسوا به چه درد این حکام میخورد؟ مگر نه اینکه نبرد فدائیان با حکومت شاه به تاریخ پیوسته است؟
برای پرسشها پیرامون چرائی تلاش رژیم جمهوری اسلامی در لکهدار کردن چهره جنبش فدائی، پاسخی قابل تصور نیست جز اینکه از ورای نزدیک به چهار دهه، جرقهای که ۱۹بهمن در فضای سیاسی ایران روشن کرد، بر امروز میهن ما نیز نوری فکنده است که حکام کنونی ایران از آن احساس خطر میکنند. ۱۹بهمن ۱۳۴۹، اعلام وجود جنبشی بود که به بیعدالتی و خفقان اعلام جنگ داد. تا روزی که بیداد و سرکوب در ایران ادامه دارد، زنان و مردانی ایرانی خواهند بود که راه آفرینندگان ۱۹بهمن را ادامه دهند. این زنان و مردان، چه بر خود نام فدائی بنهند و چه با نامهای دیگر، برای اهداف جنبش فدائی، برای عدالت اجتماعی و آزادی اقدام کنند، خواب آرام را از کسانی میگیرند که با سرنیزه بر ایران حکومت می کنند و ثروت ملی ایرانیان را به به کیسه اقلیتی کوچک میریزند. از این حکام، جز این انتظار نمیرود که علیه هر اقدام جمعی برای آزادی و عدالت چاره ای جز هزار بهتان و اتهام نیابند.
وزارت اطلاعات رژیم جمهوری اسلامی فدائیان را گروهی ماجراجو میخواند چرا که امروز نیز زنان و مردان جوان بسیاری در ایران، درفش عدالت و آزادی را به دست گرفتهاند، همان درفشی که مردان و زنان فدائی در دهه ۱۳۵٠ از میان آتش و خون گذراندند و به نسل انقلاب ۱۳۵۷ رساندند. حکومت جمهوری اسلامی میخواهد درفشی را لجن مال کند که امروز به دست کارگران، روشنفکران و دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب است. حکام ایران، جنبش فدائی در دهه ۱۳۵٠ را هدف قرار داده اند اما هدف اصلی آنان، کل جنبش آزادیخواهی و عدالت پژوهی در ایران است. حاکمان بر ایران میخواهند کسی در ایران سودای آزادی و برابری در سر نداشته باشد.
تاریخ جنبش فدائی، بخشی از تاریخ صد ساله مبارزه ایرانیان برای جامعهای است که در آن، مردم بر سرنوشت خود حاکم باشند، حقوق بشر رعایت شود و همه مردم از منابع و ثروت ملی بهره گیرند. این تاریخ را نمی توان با اوراق ساواک از حافظه تاریخی مردم ایران زدود. در این حافظه تاریخی، نام فدائی به مثابه نامی خواهد ماند که تداعی کننده تهور و از خودگذشتگی نسلی از ایرانیان در راه آزادی، عدالت و سوسیالیسم است.
سی و هشت سال پس از ۱۹ بهمن ۱۳۴۹، در برابر آن تهور و از خودگذشتگی سر فرود میآوریم و با ادامه تلاش برای فردایی بهتر برای میهن خود عمل میکنیم، فردائی که در آن، هیچ سری بالای دار نرود، هیچ قلمی را نشکنند، هیچ صدایی را خفه نکنند، هیچ کودکی از مسکن، غذا، بهداشت و تحصیل محروم نباشد، با هیچ زنی چون “نیم انسان” برخورد نشود و هیچ انسانی را از آموزش زبان مادری محروم نکنند. این آرزوها روشن کننده راهی است که در ادامه مسیری که سی و هشت سال پیش آغاز شد، می رویم.
هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
