روز یازدهم اردیبهشت ١۳٨٨ کسانی که فقط برای بزرگداشتِ روز جهانی کارگر در پارک لاله تهران گرد آمده بودند مورد هجوم و ضرب و شتم صدها نفر از ماموران علنی و مخفی قرارگرفتند که از پیش سازماندهی شده و در محل آبنمای پارک منتظر ایستاده بودند. در جریان این هجوم حدود یک صد نفر بازداشت شدند. بسیاری از این بازداشت شدگان از رهگذرانی بودند که بی خبر از همه جا آمده بودند تا ساعتی از بعد ازظهر روز جمعه خود را در پارک بگذرانند، اما اکنون همۀ آنها در بند ٢۴٠ زندان اوین در انتظار اتهام های سنگین و عجیب و غریب اند. در همان روز در یورش دیگری به کارگران فلزکار در تعاونی آنها، واقع در نعمت آباد در جاده ساوه، دهها تن دیگر دستگیر شدند. شمار دیگری نیز در جریان برگزاری مراسم ا ول ماه مه در سنندج بازداشت شده اند.
افزون بر این، روز چهاردهم اردیبهشت در همان حال که به مناسبت هفتۀ معلم، بانگ و غوغای ستایش از مقام معلم وقدردانی از نقش اجتماعی او ازرسانه های تبلیغاتی گوش فلک را کر می کرد، معلمان تهران در جریان تجمع مسالمت آمیزشان برای طرح مطالبات خود کتک خوردند و شماری از آنان بازداشت شدند.
طُرفه آن که طی همین روزها که متولیان دولتی و معرکه گردانان نمایشگاه سالانۀ کتاب، به مناسبت برگزاری این نمایشگاه، در تشویق کتابخوانی وفرهنگ پروری با ارائه آماروارقام بلند بالا، داد سخن می دادند، شماری از قدیمی ترین و خوش نام ترین ناشرا ن کشور را به علت ناهماهنگی با سیاست های فرهنگی دولت از شرکت در نمایشگاه محروم کردند وزیر فشار قراردادند.
کانون نویسندگان ایران بر پایه تعهدی که در زمینۀ آزادی بیان و اندیشه و مبارزه با سا نسور دارد، فشار آ وردن بر ناشران مستقل و جلوگیری از فعالیت صنفیِ کارگران و معلمان برای بیان خواسته های واقعی شان را محکوم می کند و نسبت به تشدیدعمومی فضای سرکوب و خفقان هشدار می دهد.
کانون نویسندگان ایران
١۷ اردیبهشت ١٣٨٨
