گزارشگر: علی صمد
ایرانیان ساکن بلژیک بعد از انتخابات ۱۲ ژوئن و شروع اعتراضات مردمی تلاش کردند که به اشکال گوناگون همراهی و همبستگی خود را با مبارزات مردم کشورمان از طریق تظاهرات، اطلاع رسانی، نامه نگاری و ملاقات با نمایندگان پارلمان بلژیک و پارلمان اروپا و دیگر نهادهای اروپائی و وسائل ارتباط جمعی اعلام کنند. ایرانیان با ایجاد یک نهاد با نام “ایرانیان ساکن بلژیک” اقدام به فعالیت مشترک کردند. تطاهراتی را در تاریخ ۱۳ ژوئن و برای ۲۰ ژوئن تظاهرات دومی اما این بار توسط نهاد تشکیل شده فوق در بروکسل سازماندهی کردند و تلاش شبانه روزی برای هر چه بهتر برگزار کردن برنامه توسط فعالین این تشکل صورت گرفت. تلاش ها در این جهت بود که اولاً بازتاب تظاهرات و اعلام همبستگی و طرح خواسته های تظاهرات کنندگان هر چه وسیعتر در میان افکار عمومی مردم بلژیک و اروپائیان انعکاس پیدا کند. قابل توجه است که طیف بسیار وسیعی از وسائل ارتباط جمعی ( مطبوعات، رادیو و تلویزیون) در تظاهرات جلوی سفارت شرکت کردند و انعکاس خبری تظاهرات در سطح گسترده أی انجام شد. دوم با دعوت از شخصیت ها و نمایندگان پارلمان بلژیک توانستند نظر و همبستگی آنان را از مبارزات اعتراضی و برحق مردم ایران کسب کنیند. خوشبختانه با حضور وسیع شخصیت ها و نمایندگان بلژیکی چون خانم ” ایزابل دوران” دبیر اول حزب سبزهای بلژیک و عضو انتخابی جدید پارلمان اروپا، “فواد لسانی” نماینده پارلمان فدرال بلژیک و عضو حزب سبزهای بلژیک، آقای “ونسان دو ولف” شهردار و عضو پارلمان بروکسل از حزب لیبرال منطقه فرانسه زبان، آقای “جرج دالماین” سناتور از مرکز دمکرات های اومانیست، خانم “فرانسوا اسکاپمن” رئیس هئیت نمایندگی تمام اعضای حزب لیبرال بخش فرانسه زبان بلژیک، خانم “آدلاهید بیتبر” وزیر سابق و نماینده از حزب سزهای فلاموند زبان، خانم “سابین مایرز” از گروه ایران در پارلمان اروپا و عضو حزب سبزهای اروپا و نیز نماینده گانی از دو کمیته مختلف مدافع پناهندگان ایرانی با نام خانم الناز و کریستین به سخنرانی در تظاهرات پرداختند و اعلام کردند که نتیجه انتخابات در ایران را منعکس کننده خواست و تمایل مردم و جوانان ایرانی نمی دانند و در این انتخابات طبق شواهد و اعتراضات موجود تقلب و تخلف وسیع صورت گرفته است. آنها اعلام کردند که از طریق نمایندگان خود در پارلمان بلژیک، از وزرای خود خواهند خواست که سفیر جمهوری اسلامی در بلژیک را برای توضیحات بیشتر مورد سوال قرار دهند. سخنرانان اغلب بر این اعتقاد بودند که اگر در ایران دمکراسی و آزادی وجود نداشته باشد در منظقه خاور میانه هم دمکراسی برقرار نخواهد شد. اغلب سخنرانان حمایت خود را از خواست های دمکراتیک مردم ایران اعلام کردند و متذکر شدند که به انحای گوناگون صدای مردم ایران را در افکار عمومی مردم بلژیک انعکاس خواهند داد. سومین موردی که برای سازمان دهندگان “ایرانیان ساکن بلژیک” دارای اهمیت بود. تلاش برای جلب شرکت وسیع طیف های هر چه گسترده تری از ایرانیان مقیم بلژیک و دیگر کشورهای اطراف برای همراهی و همبستگی با خواسته ها و اعتراضات مردم به تظاهرات بوده است که خوشبختانه جمعیتی بین ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر در تجمع جلوی سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل شرکت کردند. شعارهایی که در تظاهرات داده شد اغلب در چارچوب شعارهایی بود که در ایران توسط مردم و جوانان داده می شد. روحیه عمومی در تظاهرات تمایل به همراهی و دفاع از شعارهایی که مردم در ایران سر می دهند، بود و چنین روحیه أی بدرستی در جلوی سفارت حفظ شد. سازمان دهندگان برنامه مدام ایرانیان شرکت کننده در تظاهرات را به اتحاد و دفاع از خواستهای برحق مردم ایران تشویق می کردند و تلاش آنان در واقع تقویت روحیه همبستگی و همراهی با مبارزات داخل، در تمام طول تظاهرات بود. در بخش های مختلف تظاهرات برای ایجاد شور و روحیه سرود أی ایران، یار دبستانی بصورت مشترک خوانده شد و نیز یک هنرمند ایرانی بنام مصطفی آواز “یار دبستانی” را به همراه دف برای تظاهرات کنندگان اجرا کرد. یکی دیگر از کارهایی که قابل توجه در هنگام تظاهرات بود گزارش لحظه به لحظه از تظاهراتی بود که در داخل کشور در حال انجام شدن بود. دوستان سازمان دهنده تظاهرات بدرستی تیمی را به خبر گیری و اطلاع رسانی اختصاص داده بودند و این ابتکار باعث ایجاد احساس هر چه نزدیک تری برای همبستگی با مبارزات مردم کشورمان در میان تظاهرات کنندگان ایجاد کرد. علاوه بر موارد فوق تعدادی از ایرانیان از فرانسه، آلمان، انگلیس و هلند برای همبستگی با مردم ایران به تظاهرات بلژیک آمده بودند. قابل گفتن است که تظاهرات از سازماندهی نسبتاً خوبی برخوردار بود و تلاش می شد که تمام شعارها و پیام ها، سخنرانی ها و اخبار از طریق تربیونی که برای این کار ایجاد شده بود، انجام شود. شاید بی مناسب نباشد که گفته شود که سازمان دهندگان برای اطلاع بلژیکی ها و ارئوپائی ها ظرف سه روز گذشته نامه أی را خطاب به رئیس پارلمان اروپا نوشتند که برای او فرستادند. در ضمن ملاقاتی نیز با یکی از مشاورین رئیس پارلمان اروپا انجام دادند و تحلیل مبسوطی را از سطح مبارزات، اعتراضات و خواستهای مردم ایران ارائه و بصورت حضوری نامه به رئیس پارلمان را در اختیار فرد مذکور قرار دادند. ابتکار دیگر تهیه یک متن تحلیلی از کودتای انتخاباتی در ایران بود که در شکلی وسیع در روز تظاهرات پخش و نیز در اختیار مطبوعات قرار گرفت.
رفته رفته برنامه به انتهای خود رسید و قطعنامه تظاهرات به فارسی و فرانسه خوانده شد و تظاهرات کنندگان بعد از یک دقیقه سکوت برای هموطنانی که در طی این چند روز توسط بسیجی ها و گروهای فشار یا لباس شخصی کشته شده بودند یک دقیقه سکوت اعلام شد. بعد از آن با اجازه أی که توسط ایرانیان ساکن بلژیک و دوستی از آلمان گرفته شد بخشی از تظاهرات کنندگان توانستند به محل سمبولیک ارگان های اروپائی در بروکسل یعنی شورای اروپا بروند و در آنجا به شعار دهی بر علیه سرکوب و دفاع از خواسته های مردم بپردازند. سپس تظاهرات به شکلی آرام به پایان رسید. در زیر قطعنامه تظاهرات و نیز متن تحلیلی “ایرانیان ساکن بلژیک” را برای اطلاع در گزارش می اوریم.
۲۰/۰۶/۰۹
===============================================================
قعطنامه تظاهرات بزرگ همبستگی با مبارزات مردم ایران در برابر سفارت جمهوری اسلامی در بروکسل
در انتخابات اخیر گروههای مختلف مردم و به ویژه جوانان با شور و نشاط به خیابانها آمدند و امیدوار بودند که با حرکت مسالمت آمیز و کم هزینه و با ریختن رای خود به صندوقها وضعیت موجود را تغییر دهند و احمدی نژاد را از صندلی ریاست جمهوری پائین کشند. این امید آنچنان در جامعه گسترش یافت که به مشارکت بیسابقه مردم در انتخابات انجامید.
اما جریان حاکم به رای مردم تن نداد و احمدی نژاد را از صندوق های رای بیرون آورد که بدرستی این اقدام، کودتای انتخاباتی نامیده شد. در واقع آنها تصمیم سیاسی گرفتند که با تقبل تمام هزینه ها همچنان در قدرت بمانند و اجازه ندهند که قوه مجریه به دست اصلاح طلبان حکومتی بیافتد.
مردم در اعتراض به کودتای انتخاباتی به خیابان ها آمدند. کودتاگران در مقابل اعتراض مردم به خشونت متوسل شدند و در حال حاضر چندین نفر از دانشجویان و مردم عادی توسط سلاح های گرم بسیجی ها و گروه های فشار کشته و بسیاری زخمی و نیز صدها نفر دستگیر و روانه زندان ها شده اند. اما با همه این وجود خشونت سرکوبگران نتوانسته است مردم را به خانهها برگرداند. مردم هر روزه به شکل مدنی و مسالمت آمیز در خیابان ها فریاد می زنند: “مرگ بر دیکتاتور”، ” ابطال انتخابات”، “احمدی نژاد استعفا استعفا” و” رای ما کجاست”.
ما تظاهرات کنندگان، امروز در برابر سفارت جمهوری اسلامی ایران در بروکسل بار دیگر همبستگی خود با مردم ایران اعلام می کنیم و در تلاش این هستیم که به اشکال مختلف فریاد حق طلبانه مردم ایران را به گوش مردم و دولت بلژیک برسانیم. ما امیدواریم که دولت بلژیک و اتحادیه اروپا موضع گیری فعال تری را در دفاع از خواست های مردم ایران به اجرا بگذارند. ما از این نهادهای رسمی خواهان مطالبات زیر هستیم:
ـ انتخابات ۲۲ خرداد از جانب دولتها و مجامع بین المللی به رسمیت شناخته نشود؛
ـ محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور ایران پذیرفته نشود؛
– انتخابات مجدد با حضور ناظران بین المللی برگزار شود؛
– از خشونت در برخورد با اعتراضات مدنی مردم استفاده نشود؛
– تمام دستگیر شدگان روزهای اخیر و کلیه زندانیان سیاسی آزاد شوند.
ایرانیان ساکن بلژیک
=================================================================
کودتای انتخاباتی در ایران
خانم ها و آقایان
انتخابات در کشور ما جایگاه ویژهای دارد که متفاوت از سایر کشورها است. در ایران انتخابات نه دمکراتیک است و نه آزاد و نه سالم. در این انتخابات تنها نیروهای درون جمهوری اسلامی که از صافی شورای نگهبان گذشتهاند، امکان مشارکت دارند. با این وجود انتخابات محل چالش نیروهای درون حکومت است و امکانی است برای جابجائی قدرت بین آنها. لذا انتخابات در مواقعی فرصتهایی برای تاثیرگذاری مردم بر روندهای سیاسی کشور فراهم میکند و مردم میتوانند با حضور در انتخابات به کاندیدای مورد حمایت نظام “نه” بگویند و کاندیدای مورد نظر خود را از میان کاندیدای حکومتی برگزیند.
در انتخابات اخیر گروههای مختلف مردم و به ویژه جوانان با شور و نشاط به خیابانها آمدند، علیه احمدی نژاد شعار دادند و تمایل خودشان را نسبت به میرحسین موسوی نشان دادند. آنها امیدوار بودند که با حرکت مسالمت آمیز و کم هزینه و با ریختن رای خود به صندوقها قادر خواهند شد که وضعیت موجود را تغییر دهند و احمدی نژاد را از صندلی ریاست جمهوری پائین کشند. این امید آنچنان در جامعه گسترش یافت که به مشارکت بیسابقه مردم در انتخابات انجامید.
اما گروهبندی نظامی ـ امنیتی به رای مردم تن نداد، آرای مردم را کنار گذاشت و آرای ساختگی را اعلام نمود. در جمهوری اسلامی بارها در انتخابات تقلب صورت گرفته است. اما اقدام بلوک حاکم در این انتخابات به مراتب فراتر از تقلب معمولی بود. آنها تصمیم سیاسی گرفتند که با تقبل تمام هزینه ها همچنان در قدرت بمانند، اعتراضات مردم را سرکوب کنند و اجازه ندهند که قوه مجریه به دست اصلاح طلبان حکومتی بیافتد.
این امر به خصوصیات گروه بندی حاکم بر میگردد. گروه بندی حاکم جریانی است توتالیتر و اتاتیست. جریان توتالیتر حتی تحمل حضور سایر جریانهای حکومتی را در صحنه سیاسی کشور ندارد. توتالیترها به انتخابات و رای مردم اعتقادی ندارند، به انتخابات تنها به عنوان وسیله ای نگاه می کنند که از طریق آن می توانند به قدرت دست یابند. اما زمانی که جریان توتالیتر ارگانها را به دست میگیرد به دیگر نیروها از جمله جناحهای دیگر حکومتی امکان نمی دهد که از کانال انتخابات به قدرت رسند. این جریان اگر قادر باشد، مقوله انتخابات را از فرهنگ سیاسی کشور پاک می کند و سلطانیسم را جایگزین آن میسازد. و اگر نتوانست، انتخابات را چنان مدیریت می کند که خود از صندوق رای بیرون بیآید. و اگر هم لازم شد دست به کودتای انتخاباتی میزنند.
آنها در انتخابات قبلی ریاست جمهوری و انتخابات مجلس توانستند با مدیریت انتخابات، به نتیجه مورد نظر خود برسند. اما این بار هجوم مردم به صندوقها و تفاوت آرای احمدی نژاد با موسوی آنچنان زیاد بود که نه مهندسی انتخابات جوابگو بود و نه تقلب متداول. لذا آنها به کودتای انتخاباتی دست زدند و کاندیدای خود را پیروز اعلام کردند.
تمام شواهد حاکی از آن است که مردم در این انتخابات به گروهبندی حاکم و کاندیدای آن “نه” گفتند. “نه” مردم به عملکرد احمدی نژاد در طی چهار سال گذشته بر میگردد. از جمله : سرکوب جنبشهای اجتماعی، پیگرد و دستگیری و محکوم کردن فعالین آنها، بستن فضاهای عمومی، تشدید فشار بر روزنامه نگاران، فعالین سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، اعمال سانسور شدید بر مطبوعات، کتابها، تئاتر، سینما و فیلتر سایتها و وبلاگ ها، تعطیلی و یا تحت کنترل درآوردن سازمانهای غیردولتی و تشدید فشار بر زنان و ایجاد محدودیت و موانع اجتماعی برای جوانان. این گروه بندی در چهار سال گذشته کشور ما را تا آستانه جنگ سوق داد و موجبات منزوی شدن آن را در سطح جهانی و منطقهای فراهم آورد. سیاستهای بلوک حاکم تقابل وسیعی را در سطح ملی و بین المللی برانگیخت. به نحوی که شورای امنیت سازمان ملل سه قطعنامه علیه ایران صادر کرد.
خانم ها و آقایان
جامعه ما، جامعه ای جوان است و جوانان در برگزاری انتخابات و در شکل دهی حرکتهای قبل و بعد از انتخابات نقش تعیین کننده داشته و دارند. خواست مشترک جامعه و به ویژه جوانان نفی سلطه جریان توتالیتر و تامین آزادیهای اجتماعی و سیاسی است. گروه های شرکت کننده در انتخابات می خواستند با رای خود احمدی نژاد را به عنوان نماینده جریان توتالیتر طرد کنند تا بلکه از شکاف طبقاتی و فشارهای اجتماعی و سیاسی کاسته شود، بحران اقتصادی مهار گردد، جلوی افزایش تورم لجام گسیخته گرفته شود و زمینه برای فقرزدائی و ایجاد اشتغال فراهم آید و فاصله بین فقر و ثروت کاهش یابد. زیرا درعرصه اقتصادی سیاستهای چهار ساله دولت احمدی نژاد نسبت به گذشته بسیار فاجعه بار بوده است. همه شواهد گویای این واقعیت است که مسئله اقتصادی جایگاه بس مهمی در این انتخابات داشته است. و با قطعیت می توان گفت که مجموعه وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور در طی چهار سال گذشته موجب افزایش نارضایتی گروههای زیادی از مردم از جریان حاکم گشت و این در امر انتخابات بازتاب پیدا کرد.
خانم ها و آقایان
در انتخابات اخیر اصلاح طلبان حکومتی، انتخابات ۲۲ خرداد را فرصتی مناسب یافتند که بتوانند با دو کاندیدا به رقابت با جریان حاکم برخیزند و با آن به چالش بپردازند. اصلاح طلبان علیرغم محدودیت هائی که توسط راست بنیادگرا بر آنها تحمیل شده بود، قادر شدند نیروی وسیعی از جامعه و به ویژه جوانان را به پای صندوق رای بکشانند. اصلاح طلبان می دانستند که اگر این بار در صحنه انتخابات شکست بخورند، جریان بنیادگرا تمام حوزه های قدرت را تسخیر و آنها را هم سرکوب خواهد کرد.
چنانکه اطلاع دارید اصلاح طلبان در دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی از استراتژی آرامش فعال دفاع می کردند و از بسیج مردم و به خیابان آوردن آنها به خاطر حفظ نظام امتناع میکردند. اما بعد از کودتای انتخاباتی به مقاومت روی آوردند. تعدادی از آنها توسط کودتاگران دستگیر شده و روانه زندانها گشتند. با این وجود آن ها تا کنون به قدرت حاکم تمکین نکرده اند.
در این موقعیت جریان حاکم با تشدید وضعیت فوق و بی توجه به نارضایتی گسترده در سطح جامعه در آرای مردم دست برد و احمدی نژاد را از صندوق های رای بیرون آورد که بدرستی این اقدام، کودتای انتخاباتی نامیده شد.
مردم در اعتراض به کودتای انتخاباتی به خیابان ها آمدند. کودتاگران در مقابل اعتراض مردم به خشونت متوسل شدند و در حال حاضر چندین نفر از دانشجویان و مردم عادی توسط سلاح های گرم بسیجی ها و گروه های فشار کشته و بسیاری زخمی و نیز صدها نفر دستگیر و روانه زندان ها شده اند. اما با همه این وجود خشونت سرکوبگران نتوانسته است مردم را به خانهها برگرداند. مردم به شکل مدنی و مسالمت آمیز در خیابان ها فریاد می زنند: “مرگ بر دیکتاتور”، “مرگ بر این دولت مردم فریب”، ” رای ما کجاست” و “موسوی، موسوی، رای ما را پس بگیر”.
خانم ها و آقایان عزیز
اکنون جنبشی اعتراضی در کشور ما ایران شکل گرفته است. این جنبش خواستار آن است که:
ـ انتخابات ۲۲ خرداد باطل گردد؛
ـ دولت کودتا کنار رود؛
ـ مسببین کودتای انتخاباتی اعلام شود؛
ـ انتخابات ۲۲ خرداد از جانب دولتها و مجامع بین المللی به رسمیت شناخته نشود؛
ـ محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور ایران پذیرفته نشود؛
– انتخابات مجدد با حضور ناظران بین المللی برگزار شود؛
– از خشونت بجای برخورد با اعتراضات مدنی مردم استفاده نشود؛
-تمام دستگیر شدگان روزهای اخیر و کلیه زندانیان سیاسی آزاد شوند.
با تشکر
ایرانیان ساکن بلژیک
شنبه ۰۹/۰۶/۲۰
