پس از نمایش انتخاباتی رسوای ۱۳۸۸ و به دنبال ناتوانی رژیم جمهوری اسلامی در سرکوب اعتراضات مردم، موج دستگیری ها در ایران فزونی یافت و روزی نیست که فعالان سیاسی از همه ی گروه ها روانه ی زندان های کشور نشوند.
این دستگیری ها که برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه و منصرف کردن مردم از ادامه اعتراضات صورت می گیرد تاکنون نتواسته است از فعالیت میهن پرستان آزادیخواه برای کسب آزادی های فردی و اجتماعی بکاهد. مردم ایران تا آزادی ایران راه بدون بازگشتی را در پیش گرفته اند و با دستگیری و زیر شکنجه قرار دادن آنان نمی توان جنبش آزادیخواهی انان را خاموش کرد.
هم اکنون ایران به بزرگترین زندان آزادیخواهان جهان تبدیل شده است. سرکوبگران حاکم فکر می کنند که با محدود کردن انترنت و رسانه ها و حبس و شکنجه زندانیان سیاسی و عقیدتی می توانند مردم را مرعوب سازند و افکار عمومی جهان را از آنچه در ایران می گذرد بی خبر نگاه دارند.
جمهوری اسلامی در ادامه سیاست های سرکوبگرانه خود در دوران پیش از موعد «انتخابات» ریاست جمهوری در خرداد ماه سال جاری دست به موج جدیدی از بازداشت و شکنجه فعالان سیاسی زده است و اعتراض مردم آزادیخواه را با قساوت سرکوب می کند.
حدود پنجاه روز است که آقایان مهندس هوتن دولتی عضو سازمان دانش آموختگان جبهه ملی ایران، خسرو کرد پور و برادرش مسعود کرد پور که با تلاشی قابل تقدیر خبرگزاری موکریان را افتتاح کرده و به صورت مستمر اخبار عمومی، سیاسی و اجتماعی حوزه های کردستان را منتشر می کردند، در زندان اوین بسر می برند.
آقای پیمان عارف نیز که شامگاه دوشنبه ۲ اردیبهشت توسط نیروهای وزارت اطلاعات در منزلش بازداشت شده بود پس از دو روز آزاد گردید. او در مهر ماه ۱۳۹۰ پس از اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق به اتهام توهین به احمدی نژاد از زندان آزاد شد اما ۲ هفته پس از آزادی، در آذرماه ۱۳۹۰ بهعلت مصاحبه با رسانههای خارجی و همچنین حضور بر مزار ندا آقا سلطان مجددا بازداشت و به زندان اوین منتقل گردید.
آقای هوتن دولتی به این شعار معتقد می باشد که “دانایی، توانایی است” و گفته است که برای رسیدن به این توانایی باید آگاهیهای خود را با دیگران قسمت کرد اما این اگاهیها باید حقیقی باشند و نه مجازی. او می گوید: ما احتیاج به شعور داریم نه شعار.
مهندس دولتی در مقاله ی مربوط به “عهد نامه ننگین ترکمن چای” نوشته است: “عهدنامه ننگین ترکمن چای منجر به جدایی ولایات قفقاز ازایـران زمین شد و در حقیقت تجزیه تالش بهایی بود که تالشان برای ادامه سلطنت قاجار و باقی ماندن کشور پرداخت کردند…”
آقایان خسرو و مسعود کردپور خبرگزاری موکریان را افتتاح کردند. بازتاب اخبار در این خبرگزاری معمولا به شکلی حرفه ای به حوزه های کُردستان اختصاص داشت. آقای خسرو کردپور حدود دوهفته است که در اعتصاب غذا بسر می برد. وکیل مدافع برادران کردپور از بازپرس پرونده ی این دو روزنامه نگار درخواست کرده است که اجازه ملاقات با آنان را به وی بدهند، اما با مخالفت بازپرس روبه رو شده است.
ما، ضمن اعتراض شدید به بازداشت غیرقانونی این مبارزان آزادیخواهِ ملی، هر گونه فشار بر زندانیان سیاسی را به شدت محکوم می کنیم و خواهان آزادی سریع و بی قید و شرط همه ی آنان هستیم. ما بار دیگر اعلام می کنیم که تنها راه برون رفت کشور از بحران کنونی، پذیرش خواست ملت ایران، یعنی برقراری حکومت قانون، و حرکت به سوی مردمسالاری و ایجاد یک حکومت ملی است.
نیز بر همین اساس است که زندانیان سیاسی- عقیدتی اعم از فعالان سیاسی، حقوق بشری، مطبوعاتی، دانشجویی و صنفی در اعتراض به شرایط حاکم که ناقض اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصول مربوط به حقوق اساسی شهروندان، حتی در قانون اساسی همین نظام کنونی است، ضمن اعتراض به روند بازداشت و محاکمه خویش اعلام داشته اند که تا زمانی که در شرایط حاکم بر جامعه و محدودیتهای اعمال شده علیه آنان و خانوادههایشان بهبود اساسی صورت نگیرد ، «با نه به دیکتاتور!» به اعتراض مسالمت آمیز خود ادامه خواهند داد.
متاًسفانه جامعه جهانی، با بیتوجهی به نقض هر روزه ی حقوق بشر در ایران ، همه همّ خود را بر موضوع صنایع اتمی ایران متمرکز کرده و به حکومت امکان داده است که کماکان و با فراغ بال به سرکوب مردم ادامه می دهد.
هم اکنون صدها زندانی سیاسی ـ عقیدتی در زندان های جمهوری اسلامی بسر می برند. همه ی این زندانیان به خاطر عقاید خود از آزادی محروم شده اند. آنان در نتیجه ی نقض فاحش حقوق بشر در ایران، زندانی شده اند. با زندانی کردن این شهروندان و در بسیاری موارد شکنجه ی آنان، و مجبور کردنشان به اعترافات علنی و محاکمه دست جمعی و ناعادلانه آنان، مقامات مسوول ایران به شکل فاحش تعهدات بین المللی خود در امر رعایت حقوق بشر را نقض کرده اند.
ما آزادیخواهان خارج کشور می توانیم جمهوری اسلامی را زیر فشارهای بین المللی و داخلی به عقب نشینی وادار کرده اجازه ندهیم که بیش از این فعالان سیاسی را دربند نگاه دارد. ما باید برای نجات و آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی اعتراضات خود را گسترش دهیم و نگذاریم که رژیم سیاست سبعانه خود را در زندان ها ادامه دهد.
سازمان های جبهه ملی ایران در اروپا خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران اند و از دبیر کل سازمان ملل آقای بان کی مون درخواست میکنیم، نماینده ویژه خود را برای بازدید از شرایط ایران و بویژه وضعیت زندانها و زندانیان سیاسی به ایران اعزام نمایند.
۱۴اردیبهشت ماه ۱۳۹۲
سازمان های جبهه ملی ایران دراروپا
دکتر علی راسخ افشار، دکتر پرویز داورپناه، علی شاکری زند، مهندس مهدی مقدس زاده