سند تاریخی (حزب ملت ایران) در باره ی مجازات اعدام
مورخ نوزدهم آذرماه ۱۳۷۶
به نقل از پرستو فروهر
هم میهنان!
– چون شناسایی و ارجگذاری به حیثیت ذاتی انسان پایندان زیست آزاد ملتها و شکوفایی فرهنگ آنهاست،
– چون زندگی نخستین و والاترین داده ی ایزدی به هرانسان است و هیچ فرد، جمع یا نهادی به هیچ بهانه ای حق سلب آن را ندارد،
– چون در روند زندگی اجتماعی بشر پیشرفتهای چشمگیری پدید آمده و بسیاری از نگرشهای کهنه درشناخت بزه و دادن کیفر نارسایی خود را نمایان کرده اند،
– چون درگسترۀ دانش بشری بزه دیگر سرشتی شناخته نمی شود وهر کیفر باید دربردارندۀ فرصتی برای بازسازی و پرورش بهینۀ هر به کژراه افتاده ای باشد،
– چون کیفراعدام از دید اجتماعی بیدادگرانه و ضدانسانی، از دیدگاه اخلاقی خشن و ناپسند و از دید قضایی تردیدآمیز و اثر آن برگشت ناپذیراست،
– چون روشن شده است که کیفر اعدام نه تنها سبب تنبیه دیگری و بازدارندۀ تبهکاری نیست که اهرم اختناق و تسویه حسابهای سیاسی و سرکوب دگراندیشان در بسیاری از سامانهای یکه تازانه فراگیرمی باشد،
– و از آنجا که جمهوری اسلامی در سالیان دراز فرمانروایی واپسگرایانۀ خود، یکی از سیاه ترین کارنامه های دولتی را در کاربرد کیفر اعدام چه در مورد اتهامهای عقیدتی و چه به لحاظ بزه های عمومی دارد و اکنون در جمهوری اسلامی، کیفر اعدام به گونۀ ابزار وحشت آفرینی در راستای نگهداشت جو خفقان و پایمال کردن آزادیهای شناخته شده برای انسان درآمده است،
حزب ملت ایران پس از رایزنیهای بایسته در چهل ونهمین سالگرد صادر گردیدن اعلامیه ی حقوق بشر، پیشنهاد لغو کیفر اعدام را پذیرا شده و کوشش همه جانبه در این زمینه را در برنامۀ خود قرار می دهد.
حزب ملت ایران خواهان حذف کیفر اعدام از همه ی قانونهای جزایی کشورمی باشد تا هیچ فرمانروایی نتواند با دستاویز آن برخلاف خواست مردم پایه های قدرت خود را استوار دارد. در آینده باید نهاد نیک آدمیان را که در انبوه نابهنجاریهای اجتماعی به زشتکاری کشانده شده است با نوپروری، بازآموزی و حتی کارآوری تن و روان صیقل داد. باید هر ایرانی را چنان پرورد که با هر باور دینی و سیاسی از فرهنگ پربار میهن خود درس مهر و دوستی گیرد و نهال کین و دشمنی را از بیخ برکند.
چنین باد!
