گذر و نظری بر رویدادهای داخلی ۱۵ تا ۲۲ دی( ۶ تا ۱۳ ژانویه)

کاهش قیمت نفت، تراژدی جمهوری اسلامی ایران

کشوری که ساختار اقتصادی آن بر اساس دلالی و با اتکا بر پول باد آورده نفت همه ساله تعریف شده است، در زمانی که قیمت نفت به زیر ۵۰ دلار می رسد، چه حرفی برای گفتن دارد؟ در ایران نه اقتصادی قدرتمند وجود دارد که بتواند در چنین بحران هایی کشور را نجات دهد و نه مدیریتی توانا در کار است تا بتواند بر مشکلات فائق آید.

در حال حاضر در بهترین شرایط که دولتیان ادعا می کنند:” ۵۰ درصد صنایع ایران در حالت تعطیل یا نیمه تعطیل به سر می برند، ۷۰ درصد از صنایعی که فعالیت می کنند با بحران های سخت مالی روبه رو هستند، به شکلی که بسیاری از آن ها حتی توان پرداخت به موقع حقوق پرسنل خود را هم ندارند”، آمار بی کاری، فقر، خود کشی و فرار مغزها از کشور رو به افزایش است، اگر سقوط قیمت نفت همچنان ادامه پیدا کند، شکی نیست که حاکمیت جمهوری اسلامی ایران با بحرانی به مراتب بزرگتر از تحریم اقتصادی روبه رو خواهد شد.

بنابراین حاکمیت جمهوری اسلامی ایران ناچار است، درصورتی که عاقلانه رفتار کند، نسبت به سیاست های خود تا حدی تجدید نظر کند تا بتواند از این بحران جان سالم بدر آورد، در غیر این صورت با ادامه سیاست های سرکوبگرانه خود باتلاقی از نیستی و جهنم را برای خود و مردم ایران رقم خواهد زد.

از هم اکنون لرزه بر اندام حاکمان اسلامی ایران افتاده است، به طوری که اکثر دولتیان به جای این که به ضعف خود توجه کنند، صحبت های کلیشه ای رهبر خود را مانند دعا بر زبان می آورند که: کار، کار دشمن است، ولی در این میان رییس سازمان برنامه و بودجه و جهانگیری معاون اول دولت روحانی کمی واقع بینانه تر از دیگر دولتیان مسایل را مطرح کرده اند.

محمد باقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت وبرنامه ریزی و سخنگوی دولت، نخستین کسی بود که به طور تلویحی از امکان کاهش قیمت نفت ایران به زیر ۴۰ دلار برای هر بشکه سخن گفت، به گفته نوبخت در صورت رسیدن قیمت نفت به حدود ۳۶ دلار، دولت ایران با ۳۵ هزار میلیارد تومان کمبود درآمد مستقیم نفتی روبه رو خواهد شد.

اسحاق جهانگیری ، معاون اول رییس جمهوری در دوازدهمین کنفرانس بین المللی مدیریت نیز گفت: مطمئنا اگر طی سال های وفور درآمدهای نفتی، مراقبت مناسبی از درآمدهای نفتی صورت گرفته بود و حجم واردات این همه افزایش پیدا نمی کرد، امروز دست ما پرتر بود و مسیر هموارتری را طی می کردیم.

وی ادامه داد: اقتصاد ما طی سال های دهه ۸۰ ، در حدود ۸۵۰ میلیارد دلار درآمد ارزی داشته که می توانست پایه گذار یک رشد اقتصادی پایدار باشد به گونه ای که گذر از مشکل بزرگ ایجاد اشتغال برای متولدین دهه ۶۰ را هم به راحتی امکانپذیر کند.

جهانگیری افزود: این در حالی است که در حدود ۷۲۰ میلیارد دلار واردات و بیش از ۸۰ میلیارد دلار خروج سرمایه برای ما، نه منجر به شغل شد و نه ظرفیتی برای آینده ایجاد کرد.

وی خطاب به مدیرانی که در دوازدهمین کنفرانس بین المللی مدیریت شرکت کرده بودند گفت: همانطور که می دانید کاهش قیمت نفت در دو حوزه اقتصاد، کشور را تحت تاثیر قرار می دهد؛ نخست کاهش درآمدهای ریالی دولت و در نتیجه وارد آمدن فشار به بودجه دولت و دوم، کاهش درآمدهای ارزی کشور و وارد آمدن فشار بر تراز پرداخت هاست.

جدا از صحبت های جهانگیری و نوبخت، سراسیمگی را از هم اکنون در برنامه ها و تصمیمات آنی دولت روحانی برای جذب ارز می توان مشاهده کرد، برای نمونه:” معاون وزیر امور خارجه در امور کنسولی، پارلمانی و ایرانیان خارج از کشور گفت: آمادگی لغو روادید ورود به ایران برای گردشگران کشورهای همسایه در صورت انجام عمل مشابه از سوی طرف مقابل برای سفر گردشگران ایرانی را داریم”.

تردیدی نیست که با شدت گرفتن بیشتر بحران اقتصادی در ایران می توان بیش از گذشته شاهد تغییر سیاست های رژیم در ابعاد گوناگون بود. 

شارلی در ایران؛

سیاست یک بام و دو هوای دولت روحانی

هر چند خبر به خاک و خون کشیدن هیات تحریریه و پرسنل مجله شارلی ابدو توسط تروریست های اسلامی موجی از خشم و نفرت مردم جهان را شعله ور ساخت ولی دولت حسن روحانی با یک دست برگ محکومیت این عمل جنایت کارانه را بر افراشت و با دست دیگر هر نوع احساس همدردی از طرف روزنامه نگاران را در داخل کشور سرکوب کرد، در همین رابطه دویچه وله چنین گزارش داد:”  
همزمان با اعتراض سراسری روزنامه‌نگاران جهان به حمله تروریستی به دفتر مجله شارلی ابدو، جمعی از روزنامه‌نگاران ایران نیز به منظور پیوستن به هم‌صنفان خود، تصمیم داشتند، ساعت ۱۴:۳۰ دقیقه روز پنجشنبه ۱۸ دی و همزمان با اعتراض‌های روزنامه‌نگاران جهان به تجمع صنفی اقدام کنند که با دخالت نیروی انتظامی و ماموران امنیتی ” لباس شخصی” بر گزاری این مراسم منتفی شد.
به گفته شاهدان عینی، روزنامه‌نگاران که با شاخه گل و شمع به سمت دفتر پلمپ شده انجمن صنفی روزنامه نگارن ایران می‌رفتند، در کوچه‌های منتهی به دفتر انجمن، با حضور تعداد بسیاری از ماموران پلیس و نیرو های امنیتی مواجه شدند.
ماموران اجازه پیوستن روزنامه‌نگاران به یکدیگر را ندادند و حتی از گذاشتن گل در کنار در ورودی انجمن ممانعت کردند.
در اقدامی جداگانه کانون نویسندگان ایران ، پیامی به مناسبت حمله‌ی تروریستی به دفتر مجله‌ی طنز شارلی ابدو با این متن منتشر کرد:

نویسندگان‌، روزنامه‌نگاران و مردم فرانسه 
خبر حمله‌ی وحشیانه‌ی مرتجعین تروریست به دفترمجله‌ی طنز «شارلی ابدو» و جان باختن دوازده تن از روزنامه‌نگاران، کاریکاتوریست‌ها و دیگر افراد بی‌گناه‌، موجی از خشم و اندوه میان شاعران‌، نویسندگان و روزنامه‌نگاران ایران برانگیخته است. نویسندگان و مردم ایران در راه آزادی بیان بسیار قربانی داده‌اند و به خوبی رنج و خشم شما را درک می‌کنند.
طراحان و عاملان این جنایت هولناک‌، دشمنان آزادی اندیشه و بیان و پیروان جهل و خرافه‌اند که هدفی جز استیلای عقب‌ماندگی بر جهان ندارند. رهایی از این بداندیشان جز برافراشتن پرچم آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا در سراسر جهان راه دیگری ندارد.
کانون نویسندگان ایران ضمن ابراز همدردی با شما همکاران گرامی‌، خانواده‌های قربانیان و مردم فرانسه‌، این اقدام جنایتکارانه و ضد آزادی را به شدت محکوم می‌کند و اطمینان دارد که چنین اعمال ددمنشانه ای‌، کوچک ترین خللی در عزم و اراده‌ی شما برای دفاع از آزادی اندیشه و بیان و ضدیت با بیگانه‌ستیزی و نژاد پرستی وارد نمی کند.

نکته قابل توجه این که علی خامنه ای هیچ واکنش مشخصی در رابطه با این جنایت از خود بروز نداد ، رادیو فردا در گزارش خود می نویسد:” در روز چهارشنبه ۱۳۹۳/۱۰/۱۷ حادثه تروریستی پاریس اتفاق افتاد.‌‌ خامنه ای همان روز با مردم قم دیدار داشت و به این موضوع هیچ اشاره‌ای نکرد. شاید هنوز خبر حادثه پاریس به گوش او نرسیده بود، اما سخنرانی روز جمعه در حالی صورت گرفت که تمامی رسانه‌های جهان، لحظه به لحظه خبرهای درگیری‌های پاریس را منتشر می‌کردند، با این که قبل از سخنرانی او، حسن روحانی سخنرانی کرد و ترورهای پاریس را محکوم کرد ، اما خامنه‌ای در سخنرانی جمعه هم هیچ اشاره‌ای به جنایت پاریس نکرد، و تنها به تکرار مکررات همیشگی خود با چنین جمله ای بسنده کرد که :” دشمن می‌خواهد مسلمانان و کشورهای اسلامی را به جان هم بیندازد. اما آنان باید «بصیرت» داشته و بدانند که «مصلحت» همه در وحدت در برابر دشمنان است.
 

حصر یک موضوع قانونی است

سیاست یک بام و دوهوا در دولت جمهوری اسلامی ایران در ابعاد مختلف تکرار می شود، رئیس شواری فرهنگی نهاد ریاست‌جمهوری با بیان اینکه مسئله حصر یک موضوع قانونی است و شورای امنیت ملی به این جمع‌بندی رسیده، گفت: از سوی دیگر حصر یک مسئله حفاظتی است؛ به هر حال ممکن است افراد ناآگاه، چه مزدور خارجی و چه احمق داخلی در کشور دردسرهایی برای آزادی محصورشدگان به وجود آورند و برای جلوگیری از این آسیب آنها در حصر حفاظتی قرار گرفته‌اند. اکرمی افزود: نکته دیگر این است که حصر این آقایان به نوعی مصلحتی است که این ها در خلوت خود کمی تعقل کنند که چه خطا و خلافی انجام داده‌اند و چرا ۸ ماه کشور دچار کشمکش شده است.

او گفت: امید این است که این آقایان(موسوی و کروبی) تعقل کنند و دو کار را انجام دهند؛ یکی اینکه دشمنان را از خود ناامید و آنها را محکوم کنند و به آنها بگویند که مسائل ما داخلی است و ربطی به خارج ندارد. اکرمی گفت: کار دومی که باید انجام دهند، این است که عذرخواهی کنند و انشاءلله مورد قبول قرار بگیرد و ماجرا ختم به خیر شود.
 

سرکوب منتقدان ابعاد وسیع تری به خود گرفته است

خبر های منتشر شده در هفته گذشته، حکایت از آن دارد که سرکوب منتقدان در ابعاد گسترده تری ادامه داشته و با این که هیات ایرانی در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، به دفعات بر رعایت حقوق بشر توسط دولت حسن روحانی و حاکمیت جمهوری اسلامی ایران تاکید داشته ولی با گذشت زمان بیش از گذشته اعمال جنایت کارانه رژیم بر ملا می شود.

در گذشته چنین رسم بود که معمولا هر نوع شکنجه و ضرب و شتمی در زمان بازجویی یا در زندان صورت می گرفت و تا کنون مشاهده نشده بود که در دادگاه در برابر چشم عموم و در جایی که قرار است، حکم قانونی صادر شود، زندانی مورد ضرب و شتم قرار بگیرد، ولی گویا بی قانونی، هرج و مرج آن قدر در نظام ولایت فقیه ریشه دارد که دیگر بی دادگاه های ایران هم لزومی نمی بینند که ظاهر را حفظ کنند، در این رابطه، سایت حقوق بشر برای همه خبر داد:” آتنا فرقدانی هنرمند نقاش و فعال حقوق کودک که طی هفته گذشته به دادگاه انقلاب احضار شده بود در دادگاه در مقابل پدر و مادر خود مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به زندان فرستاده شد.

آتنا فرقدانی مدتی پیش به نفع “کودکان کار” نمایشگاه نقاشی برگزار کرده بود، وی پس از حدود دوماه بازداشت موقت در بند ۲ الف زندان امنیتی سپاه پاسداران با قرار وثیقه بیش از ده میلیارد ریال آزاد شد.
محمد نوری زاد یکی‌ از منتقدان حکومت در این رابطه در فیس بوک خود نوشته است: “بعد از ضرب و شتم آتنا فرقدانی در دادگاه انقلاب، وی را به زندان قرچک ورامین فرستادند! امروز با پدرش صحبت کردم، صدایش گرفته بود، می گریست؟ پدر است، وی می گفت: “جلوی چشم من و مادرش کتکش زدند” .
یکی از مواردی که در ارتباط با پرونده او مطرح شده، کشیدن کاریکاتوری از نمایندگان مجلس ایران پس از مطرح شدن طرحی برای ممنوعیت وازکتومی است. وی همچنین با انتشار متنی دادگاه‌های ایران را به «بی‌دادگاه»‌هایی تشبیه کرد که “کفه‌های ترازو‌هایش هیچ‌گاه به تساوی نرسیده است”.
 

سرکوب سیستماتیک رژیم، در جهان رکورد زد

ادامه سرکوب ها ی سیستماتیک رژیم در سطح جهان رکورد می زند، نهاد “درهای باز” روز سه‌شنبه (۶ ژانویه/۱۶ دی) فهرستی از ۵۰ کشور جهان را منتشر کرد که در آن‌ها مسیحیان مورد آزار، تبعیض و پیگرد قرارمی‌گیرند. این فهرست جمع‌بندی گزارش‌ها و شواهدی است که از اول نوامبر ۲۰۱۳ تا ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴ دسته‌بندی و مستند شده‌اند، در این سند حاکمیت جمهوری اسلاامی ایران جزو ۱۰ کشور سرکوبگر اقلیت مسیحی در جهان شناخته شده است، طبق این گزارش؛ کره شمالی در مقام اول جدول قرار دارد و سومالی، عراق، سوریه، افغانستان، سودان، ایران، پاکستان، ارتیره و نیجریه در مقام‌های دوم تا دهم جای گرفته‌اند. وضعیت مسیحیان ایران از مسیحیان پاکستان نیز بدتر گزارش شده است.
 

مقاومت زندانیان سیاسی و عقیدتی

از زندان ها خبر می رسد: بستگان محمدرضا پورشجری، (سیامک مهر)، به منظور تحت فشار قرار دادن این وبلاگ نویس ۵۲ ساله از سوی وزارت اطلاعات احضار شده‌اند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، اواخر آذرماه سال جاری، خواهر و شوهر خواهر پورشجری، پس از احضار از سوی وزارت اطلاعات و حاضر شدن در محل، تحت بازجویی قرار گرفته و مورد تهدید ماموران وزارت اطلاعات به علت پیگیری وضعیت این زندانی سیاسی، قرار گرفتند.
محمدرضا پورشجری با نام مستعار سیامک مهر، وبلاگ نویس ۵۴ ساله‌ای است که در سال ۱۳۸۹ به دلیل درج اندیشه و عقاید خود در وبلاگ شخصی‌اش، از طرف دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران با اتهام «اقدام علیه امنیت کشور»، «توهین به مقدسات» و «توهین به رهبر» به چهارسال زندان محکوم شد و با پایان حکمش، از زندان آزاد شده بود. وی تنها ٣٨ روز پس از آزادی، روز سه‌شنبه ۸ مهر در ارومیه بدون دستور قضایی مجدداً بازداشت شد و در حال حاضر بیش از سه ماه است که در ندامتگاه مرکری کرج به سر می‌برد.

خبر دیگر از داخل زندان های جمهوری اسلامی ایران حاکی است ، علی معزی از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ توسط بازجویان وزارت اطلاعات از زندان مرکزی کرج خارج و به نقطه نامعلومی منتقل گردیده است.
بنابه گزارش « فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» روز شنبه ۱۳ دی ماه حوالی ساعت ۰۹:۳۰ زندانی سیاسی علی معزی توسط بازجویان وزارت اطلاعات احضار و از آنجا به نقطه ای نامعلوم منتقل گردید. زندانی سیاسی علی معزی پیش از این ۲۰ مهرماه بدون هیج دلیلی توسط بازجویان وزارت اطلاعات به مدت ۲ ماه در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین تحت بازجویی و فشارهای روحی و جسمی قرار داشت و اخیرا به بند عمومی زندان مرکزی کرج بازگردانده شده بود.

بازجوی وزارت اطلاعات به وی گفته بود:” فکر نکن مدت زمان محکومیت تو تمام شده است و تو می توانی آزاد شوی. ما ( بازجویان وزارت اطلاعات) در حال تشکیل پرونده ای جدید هستیم که تو را به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۵ سال زندان ویا حتی اعدام محکوم کنیم”.

تکنولوژی رسانه ها ناقوس مرگ رژیم های دیکتاتوری

عصر رسانه ها ناقوس مرگ رژیم های دیکتاتوری است که سعی می کنند با نگاه خود کامه خود، زمان را از حرکت باز ستانند، و در این میان، تکنولوژی هر سدی را در مقابل خود به زانو وا می دارد، از جمله سانسور و فیلترینگ …
هرج و مرج در میان ارکان حکومت آن قدر رواج یافته که پس از انتشار خبر حکم دادستانی برای فیلتر شدن ۳ نرم‌افزار ارتباطی لاین، تانگو و واتس‌آپ، وزارت ارتباطات اعلام می‌کند از روز چهارشنبه هفته گذشته تاکنون، موضوع را از طریق رسانه‌ها مطلع شده و اطلاع بیشتری در این باره ندارد.

به گزارش خبرگزاری فارس، در ساعات پایانی روز چهارشنبه گذشته خبری مبنی بر حکم دادستانی برای فیلتر شدن سه نرم‌افزار ارتباطی لاین، تانگو و واتس‌آپ در رسانه‌های برخط منتشر شد. در پیگیری خبرنگار فارس درباره این موضوع از وزارت ارتباطات، محمدرضا فرنقی‌زاد مدیر روابط عمومی این وزارت خانه اعلام کرد، از موضوع اطلاعی ندارد و تنها از رسانه ها این خبر را پیگیری می کند.
 

برادران قاچاقچی دو برابر بودجه عمرانی ایران کالا قاچاق کردند

فساد در جمهوری اسلامی ایران تنیده شده است، بی ارتباط نبود که شاهرودی در زمان ریاستش بر قوه قضاییه گفت: فساد در درون حاکمیت است و این تیتر یک روزنامه جهان اقتصاد شد.

با این حال بخشی از فساد که توسط برادران قاچاق چی انجام می شود، چنان بال و پر گرفته که حبیب‌الله حقیقی، رییس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز روز یکشنبه ۲۱ دی ماه در همایش تخصصی پلیس مبارزه با قاچاق کالا و گفت: حجم قاچاق کالا در سال ۹۲ معادل ۲۰ میلیارد دلار بوده است که این رقم با احتساب دلار ۳ هزار تومانی معادل ۶۰ هزار میلیارد تومان است در حالی که کل بودجه عمرانی کشور به رقمی حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد یعنی حجم قاچاق کالا در سال ۱۳۹۲ دو برابر کل بودجه کشور بوده است.

رئیس ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز از افزایش حجم واردات کالاهای قاچاق از رقم یک میلیارد ۳۰۰ میلیون دلاری ابتدای انقلاب به ۲۰ میلیارد دلار در سال گذشته با رشد حدود ۱۶برابری خبر داده و گفته است: در ۹ ماهه امسال، ارزش کالاهای مکشوفه قاچاق ۱۲۰۰ میلیارد تومان بوده که نسبت به‌مدت مشابه سال گذشته ۲۴درصد رشد دارد.
فرهاد فدائی