در فاصله زمانی اندک، دو تن از مادران رفقای جانباخته ما در رژیم دیکتاتوری شاه و جمهوری اسلامی؛ خانم “بدیع الجمال مقامع” مادر زنده یادان سوسن، نسترن و لادن آل آقا و خانم “بتول محمودی ” مادر زنده یادان رضا و کاظم غبرائی را از دست دادیم.
خانم “بدیع الجمال مقامع” در خانواده سیاسی بزرگ شد. پدر و برادران او سال ها علیه رژیم شاه مبارزه کردند و رنج زندان را تحمل نمودند. خانم “بدیع الجمال مقامع” در رژیم شاه سه دخترش ـ سوسن آل آقا، لادن آل آقا و نسترن آل آقا را طی سال های ١٣۵٣ تا ١٣۵۵ از دست داد. آن سه فدائی خلق بودند. سوسن آل آقا با مرگی مشکوک در سال ١٣۵٣ فوت کرد، لادن در ٢۶ اردیبهشت و نسترن در تیرماه ١٣۵۵ در درگیری کشته شدند.
“بتول محمودی” سال های زیادی از زندگی خود را پشت درهای زندان به خاطر فرزندانش گذراند. هر دو فرزند او فدائی خلق بودند. کاظم در سال ١٣۵۶ در درگیری جان خود را از دست داد و رضا غبرائی در رژیم جمهوری اسلامی اعدام شد.
ما یاد این مادران را گرامی می داریم، درگذشت آن ها را به خانواده، دوستان و رفقا تسلیت می گوئیم و خود را در غم آن ها شریک می دانیم.
دبیرخانه شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
٣٠ فروردین ١٣٩۴ (١٩ آوریل ٢٠١۵)
