پس چیست که مردم را دگر بار به میعادگاههای همیشگی کشانده
وجماعت دلواپسان را،
از عرش خدایگونگی به برزخ تسلیم
و حامیان نتانیاهو را،
به همراه دلواپسان کنگره،
به سکوت غم انگیز استیصال،
نگو هیچ اتفاقی نیفتاده
هیچ کس اگر نداند، تو که می دانی
جام زهری که سر کشیدند،
به کام مردم شهد شیرین بود
رخدادی تاریخی است این
و زین پس باید دید،
بر مردم چه خواهد رفت؟
و دراین گرانیگاه، آیا
آنچه سزای آنان است
در راه خواهد بود؟
و درآن میدانِ دیگر
که ۵+۱ ی هادرآن
بر قبله گاهشان،
تقدس سرمایه،
به سجده سر فرو می نهند،
در بند این خدایان زر و زور،
در زندگی مردم،
در قبله گاه سرمایه،
آینده ای دگر،
در پیش روی خواهد بود، آیا
جز
در گرمگاه کار و به پیکار؟
واین تفاهم،
خود پهنه ی تداوم پیکار،
آوردگاهی است دگرساز
رحمان
۱۹/۱/۹۴
