نقد امری است ضرور و باید از آن استقبال کرد. ولی برخورد غیرمنصفانه، خصمانه و تحریف زیر پوشش نقد، کاری است ناپسندیده که نه تنها تاثیر سازنده ندارد، بلکه این شک را به وجود می آورد که ناقد بدنبال پیدا کردن دستآویز برای کوبیدن است. حداقل می توان گفت یادداشت اخبار روز در رابطه با اعلامیه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) از جنس نقد نیست.
من به عنوان هوادار این سازمان واقعآ از یادداشت اخبار روز متعجب شدم. اگر این برخورد را به قلم مخالفان سازمان یا یک مجاهد می دیدیم، برایم تعجب آور نبود. ولی از اخبار روز چنین برخورد خصمانه را انتظار نداشتم و آنهم تحت عنوان نقد.
برخورد خصمانه و اتهام زنی
در یادداشت اخبار روز آمده است: “نباید تعجب کنند اگر بسیاری، برخی از موضعگیری های امروز سازمان اکثریت را بازگشت اکثریت به سوی سیاستی بدانند که فداییان اکثریت را در اوایل دهه ۶۰ در کنار جمهوری اسلامی قرار داد”. در کنار جمهوری اسلامی قرار گرفتن، اتهام سنگینی است. نویسنده در یک جمله چنین اتهامی را صادر شده است. این اتهام سنگین نه برپایه استدلال و منطق است و نه با سند و مدرک. همراه است. به این برخورد چه نامی می توان گذاشت؟ غیراز برخورد خصمانه با سازمان؟ کجای این برخورد را می توان به عنوان نقد به حساب آورد؟ مخالفین سازمان این اتهام را به مواضع سازمان در سال های ۶٠ و ۶١ نسبت می دهند. ولی محرر یادداشت ظاهرأ در لباس دوست این اتهام سنگین را به برخی مواضع امروز سازمان نسبت داده است. گویا نویسنده مترصد آن بود که دستآویزی پیدا کند تا چنین اتهام سنگینی به سازمان بزند. کاش نویسنده، امضاء خود را پای یادداشت می گذاشت و حاضر می شد در یک گفتگو با مسئولین سازمان چنین اتهام سنگینی را مستدل سازد.
تحریف اعلامیه
یادداشت اخبار روز می گوید: “اختصاص دادن بزرگترین پاراگراف از پنج بند بیانیه به انتقاد از قربانیان، چه معنایی دارد؟” طبعا رهبران سازمان مجاهدین که تعداد قابل توجهی از آن ها در پاریس ساکنند، شامل قربانیان نیستند. قربانیان کسانی هستند که بیش از یک دهه است که در اردوگاه اشرف و لیبرتی در حصارند و اکنون تعداد آن ها به ٢٢٠٠ نفر رسیده است. ابتدا پاراگرافی از اعلامیه که یادداشت به آن اشاره کرده است، بخوانید: “ساکنین اردوگاه آزادی با سرنوشت نامعلومی روبرو هستند. در حالی که سازمان مجاهدین برای بیرون آوردن نام خود از لیست سازمان های تروریست اتحادیه اروپا و دولت امریکا، تلاش گسترده ای را سازمان داد و سرانجام به موفقیت رسید. ولی تلاش جدی از جانب مسئولین این سازمان برای انتقال ساکنین اردوگاه آزادی به کشورهای دیگر دیده نمی شود. سازمان مجاهدین خلق ایران در مقابل حفظ جان اعضاء خود مسئولیت دارد. سال ها است برخی سازمان های اپوزیسیون و فعالین سیاسی و مدنی از سازمان مجاهدین می خواهند که برای انتقال ساکنین اردوگاه به کشورهای دیگر تمام توان خود را به کار گیرد. ولی مسئولین سازمان به این خواست انسانی وقعی نمی گذارند. لازم است برای انتقال ساکنین اردوگاه به کشورهای دیگر، مسئولین سازمان مجاهدین دست به فعالیت گسترده بزنند تا بیش از این شهروندان ایرانی به دست گروه های طرفدار جمهوری اسلامی کشته نشوند.” در این پاراگراف اعلامیه، تماما از قربانیان اردوگاه اشرف دفاع شده است، بر توانائی سازمان مجاهدین برای راه اندازی کارزار برای بیرون آوردن قربانیان تاکید شده و تعلل رهبری این سازمان در این رابطه به نقد کشیده شده است. می بینید نه تنها از قربانیان انتقاد نشده، بلکه برخورد مسئولانه ای با سرنوشت قربانیان صورت گرفته است. تاسف بار است که نویسنده یادداشت اینگونه دست به تحریف زده است.
برخورد غیرمنصفانه
سرنوشت ٢٢٠٠ انسان در میان است. آن ها در مسلخ به سر می برند. رهبری سازمان مجاهدین و به ویژه مریم و مسعود رجوی در قبال این همه انسان مسئولند. جمهوری اسلامی مسئول کشتار مجاهدین است ولی رهبری مجاهدین بسترساز چنین جنایتی است. حفظ جان این همه انسان به امروز و دیروز برنمی گردد. بیش از ده سال است که این موضوع مطرح است. هر زمان که به اردوگاه اشرف و یا لیبرتی حمله شد، سازمان های حقوق بشر، سازمان های سیاسی و فعالین سیاسی و مدنی به مجاهدین از موضع انسان دوستانه هشدار دادند و از رهبری این سازمان خواستند که آن ها را قربانی نکنند.
نسبت به نیت رهبری سازمان مجاهدین با ساکنین اردوگاه لیبرتی، حرف و حدیث های زیادی مطرح است که جای طرح آن ها در این جا نیست. ولی یک امر مسلم است که رهبری این سازمان با سرنوشت بیش از دو هزار انسان بازی می کند. آن ها نه برای بیرون آوردن قربانیان از کشتارگاه، کارزار راه می اندازد و نه پیگیرانه دنبال نجات شان هستند. در عراق انواع و اقسام گروه های نظامی فعالند که راسأ و یا به دستور جمهوری اسلامی به جان ساکنین اردوگاه لیبرتی می افتند و هر چندگاهی با موشک باران تعدادی از آن ها را می کشند. در آینده هم چنین حملاتی صورت خواهد گرفت. مسئولانه آن است که نیروهای اپوزیسیون به رهبری مجاهدین برای انجام اقدامات ضرور فشار بیآورند.
جای سئوال جدی است که در یادداشت اخبار روز نسبت به مسئولیت رهبری مجاهدین در قبال سرنوشت ٢٢٠٠ انسان سکوت شده و آنجا که اعلامیه به نقد رهبری مجاهدین نشسته است غیرمنصفانه به عنوان نقد قربانیان قلمداد شده است.
امیدوارم سردبیر اخبار روز اجازه ندهد که اتهام زنی، خصومت ورزی و تحریف، جای نقد در یادداشت های آن را بگیرد.این انتظار وجود داشت که سردبیر اخبار روز از اینکه چنین برخورد ناروا تحت عنوان نقد با سازمان صورت گرفته عذرخواهی کند؛ جای تاسف است که او به جای عذرخواهی در زیر مطلب مرتضی صادقی، برخورد بدتر از نویسنده یادداشت کرده است.
