به هنگام پرسه زدن در خاطرات خویش،چه جزئیاتی را به خاطر میاورید؟ بطور مثال اگر به خاطره سفری خوش به پاریس فکر میکنید، آیا جزئیات خاصی همچون نان باگت گرمی که برای یک صبحانه گرفته بودید را بیاد میآورید؟ یا حافظه شما برگردانی ارائه میدهد از کلیات آنچه که صبحانه لذت بخش مینامید، بدون آنکه به جزئیات و گرمی نان و غیره توجه کنید؟
شیوه بخاطر آوردن خاطرات افراد با هم فرق دارد. درواقع درست به مانند صفات فردی، انسانها دارای سبکهای مختلف حافظه میباشند. برخی ها برای شکلدهی خاطراتشان گرایش دارند به تکیه بروی اطلاعات تفصیلی دریافتی توسط حسگرهای مختلف، در حالی که دیگرانی به عوض استفاده از اطلاعات واقعی ترکیبی مختلف را به کار میگیرند.
دانشمندان شاید بتوانند با مشاهده مغز فرد حدس بزنند که فرد به کدام یک از این دو گروه تعلق دارد. بنا به نتیجه مطالعاتی که اخیرا انجام شد، محققان کشف کردند که الگوی فعالیتهای متمایز در مناطق مختلف مغزی منجر به روشهای متفاوت تجربه گذشته میشود. این تفاوتها حتی هنگامی که افراد تلاشی برای به یاد آوردن گذشته نمیکردند نیز وجود داشتند.
فراتر از تاثیرات نحوه بخاطر آوردن خاطرات بروی شکل دهی حس فرد از گذشته، اختلاف در سبک حافظه ، راهنمای افراد میباشد در جهت برنامه ریزی و تخمین آینده،و میتواند به بخشی از شخصیت افراد،ساختار مغزی و دیگر تواناییهای شناختی فرد ربط پیدا کند.
حافظه در واقع ریشه بسیاری از آنچه است که فرد در زندگی انجام میدهد.اینطور نیست که تاثیرات اختلاف در سبک حافظه محدود باشد به صرف اینکه فرد به چه نحوی آنچه که بخاطر سپرده را به بخاطر میآورد، بلکه تفاوت فردی در سبک حافظه پیآمدهای بسیاری بروی رویکرد افراد در مسائل مختلف و نحوه حل مشکلات به همراه دارد.
سبکهای حافظه در چندین شکل مختلف پیش میآیند، که دو نوع معروف آن حافظه اپیزودیک و حافظه معنایی میباشند. حافظه اپیزودیک خاطره فرد است از تجربه و وقایع زندگی مرتبط با زمان و مکان مشخص. از سوی دیگر اما ، حافظه معنایی ثبتی است از حقایق مجزا و آگاهی که فرد از آن مورد به دست آورده است.
خود زندگی نامه یی که فرد در ذهن خود ثبت میکند معمولا هر دو بخش اپیزودیک و معنایی را در خود شامل میشود. مثلاً در مورد به خاطر آوردن یک مراسم عروسی ، به خاطر آوردن مهمانانی که حضور داشتند یا بخش موسیقی و رقص آن. ولی در کنار آن و از جنبه معنایی اینکه مراسم عروسی چه ملزوماتی دارد به چه معنا میباشد.
تعادل بین این دو مواد تشکیل دهنده خود زندگی نامه اما، در افراد مختلف فرق دارد.برخی از افراد در حافظه اپیزودیک بهتراند. و هنگامی که به موردی در گذشته فکر میکنند خاطرهای مملو از تصوایر پر شده از جزئیات حسی و ادراکی را به یاد میآورند و در مقایسه با افراد دارای حافظه معنایی، توانایی بیشتری در احضار تصاویر صحنههای پیش آمده دارند. بطور مثال اگر صحبت از خاطره مهمانی یک شام بوده باشد، این افراد قادرند به بیان اینکه در کجا نشسته بودند، چه لباسی به تن داشتند و مزه غذا چگونه بود.
فردی از گروه دیگر نیز ممکن است همان شام را به خاطر بیاورد اما بیشتر از جنبه ای مفهومی. اینکه چه اتفاقی افتاد، اینکه چه کسانی در آن حضور داشتند، و چه برای شام خوردند. اما در مورد جزئیات آن شب چیز زیادی برای گفتن به خاطر نمیآورند.
در مواردی استثنا یی، افرادی توانایی یا ناتوانی خاصی در چار چوب این دو گروه دارند. برخیها تعلق دارند به دارندگان حافظه یی فوق العاده قوی. بدین معنی که قادرند به یاد آوردن هر آنچه که در گذشته اتفاق افتاده. اگر پرسیده شود که در فلان تاریخ چه اتفاقی افتاد، قادرند که کل داستان را با ذکر جزئیات تعریف کنند.
اما در بخش پائین گروه دیگر، افرادی قرار دارند با حافظه یی به شدت دچار کمبود. کسانی که در روند زندگی روزمره خود نمیتوانند حوادث اتفاق افتاده را بازبینی کنند. و اینکه نمیتوانند از منظر اول شخص به آنچه که در طول روز اتفاق افتاده نگاهی بیاندازند. و غالباً روایت گذشته خود را بر پایه آنچه که از پیرامون میشنوند بنا مینهند.
و شما به کدام طیف تعلق دارید؟
به منظور آگاهی از جنبههای مختلف این مساله مطالعاتی در این رابطه بروی گروهی داوطلب توسط دانشگاه مک گیل در مونترال کانادا انجام شد.
مغز شرکت کنندگان در این مطالعه در زمان استراحت و به هنگامی که تلاشی برای بخاطر آوردن چیز خاصی نداشتند، به کمک اسکن مغزی مشاهده شد.با در نظر داشت این سوال که آیا فرقی ذاتی در روش اتصال بخشهای مغزی مرتبط به حافظه وجود دارد و هم اینکه آیا الگوی قابل پیش بینی در رابطه با اشکال مختلف به خاطر سپردن قابل مشاهده است؟
در جریان این مطالعات، لوب تمپورال داخلی مغز افراد شرکت کننده تحت نظر و اندازه گیری قرار گرفت، بخشی از مغز که دارای ساختاری حیاتی است برای پردازش حافظه ، و برای همگام سازی با دیگر فعالیتها در مغز.اندازه گیری برای دانستن اینکه چگونه بخشهایی از مغز بطور ذاتی با یک دیگر سخن میگویند.
اینکه لوب تمپورال داخلی با کدام بخشهای مغز سخن میگوید بستگی دارد به سبک حافظه فرد. در افراد دارای حافظه اپیزودیک، لوب تمپورال داخلی بیشتر با بخش هایی از مغز ارتباط داشت که درگیر در پردازش و درک تصویری میباشد. و در افراد دارای حافظه معنایی، لوب تمپورال داخلی با بخش هایی از مغز که در امر تعیین استراتژی و سازمان دهی اطلاعات فعال میباشد، ارتباط میگیرد.
این یافتهها نشان میدهند که تلاش در جهت یادآوری خود زندگی نامه اپیزیک مرتبط است با دسترسی و ساخت تصاویر دقیق از یک خاطره، در حالی که تلاش به یاد آوری خاطره معنایی با سازمان دهی و یکپارچه سازی مراتب بالای اطلاعات مفهومی همراه است.
پژوهشگران تا به اینجا نمیدانند که کدام یک از این دو سبک حافظه معمول تر میباشد.اما بنا دارند تا در ادامه تحقیقاتی داشته باشند در رابطه با اینکه هنگامی که افراد تلاش میکنند اطلاعات را به خاطر بیاورند ، فرق بین فعالیت مغزی افرادی که دارای سبک حافظه مختلفی هستند چگونه عمل میکند.
بیماریهای مختلفی میتوانند منجر به تاثیر بروی سیستم حافظه دارد، بنابر این دانستن اینکه سبک حافظه فرد چگونه است می تواند کمکی باشد در روند معالجه اینگونه بیماریها. اگر معلوم شود مشخصات حافظه این افراد چگونه عمل میکند شاید بتوان دخالتی را طراحی کرد که به پیشبرد کمک به این بیماران یاری رسند و بتوانند دنیای خویش را به یاد بیاورند.
https://www.braindecoder.com/we-have-different-memory-styles-and-you-can…