احزاب و سازمان های کارگری و سندیکایی، سازمان های مدافع حقوق انسانی و آزادی و عدالت،
اول ماە مە، روز جهانی کارگر را کە مظهر همبستگی کارگران و زحمتکشان در سراسر عالم است بە شما شادباش می گوییم و برای پیکار مشترکمان علیە نئولیبرالیسم اقتصادی کە هجوم همە جانبەای علیە حقوق اجتماعی، سندیکایی و رفاە و آسایش همە ما کارگران و فراتر از آن، اکثریت قریب بە اتفاق مردم جهان را دنبال می کند، آرزوی پیشرفت داریم.
ما امیدواریم کە پیکارهای وسیعی کە توسط جنبش های ترقی خواە، اتحادیەها و احزاب کارگری، سبزها و سایر جریانات ترقی خواە در کشورهای مختلف، از یونان، اسپانیا، آمریکا، فرانسە گرفتە تا ایران علیە این هجوم ادامە و گسترش یابد و ما بتوانیم در پرتو پیکار و همبستگی، تعرض نئولیبرال ها را متوقف کنیم و مخاطراتی را که به واسطۀ سلطۀ نئولیبرالیسم متوجه مردم و طبیعت شده اند، مهار کنیم و بە ایجاد آرامش و صلح میان ملت ها یاری رسانیم.
دوستان و رفقای گرامی!
در کشور ما ایران، پیکار میان کارگران و مزدبگیران از سوئی و محافظە کاران حاکم و مستبد از سوی دیگر بر سر تعرض بە حقوق سندیکایی و اجتماعی کە بیش از سە دهە است ادامە دارد، در سال گذشتە بە رغم تشدید سرکوب احزاب و سازمان های سندیکایی، فزونی یافت. حل و فصل بحران پروندۀ هسته ای جمهوری اسلامی در سال گذشته ـ بحرانی که بیشترین فشار آن بر دوش زحمتکشان و محرومان جامعه بود ـ موجب این انتظار برحق شده است که اقتصاد بحران زدۀ ایران در راستای بهبود وضع آنان سامان یابد. اما دولت روحانی نیز با تداوم مشی نئولیبرالیسم اقتصادی مانند دولت های محافظە کار پیشین، سیاست حذف قوانین نیم بند رفاهی موجود را دنبال نمودە و تقریبا باقی ماندە قوانین رفاهی کار را از میان برداشتە و کارگران و مزدبگیران را از هر نوع حمایت قانونی محروم نمود. هم زمان با این اقدامات، دست کارفرمایان و سرمایەداران برای فعالیت اتحادیەای کاملا باز گذاشتە شدە و هزاران اتحادیە بزرگ و کوچک سندیکایی کارفرمایی آزادانە فعالت می کنند و بر تدوین قوانین بە سود منافع خودشان اثر می نهند و نمایندگان نیرومندی در نهادهای قانون گذاری و اجرایی دارند. اما دولت و کل حکومت هم چنان بە شدت مانع تشکیل و فعالیت اتحادیە های مستقل و واقعی کارگران می شوند و رهبران و فعالان سندیکایی را از کار اخراج، دستگیر و بە زندان های طولانی محکوم می کنند. بطوری کە هم اکنون تعداد زیادی از فعالین سندیکایی یا در حال محاکمە شدن هستند و یا برایشان در دادگاە ها پروندە تشکیل شدە و یا در زندان هستند. به عنوان نمونە می توان از ابراهیم مددی نایب رییس سندیکای واحد کە قبلا نیز بیش از سە سال را در زندان گذراندە یاد کرد. داود رضوی یکی دیگر از اعضای هئیت مدیرە سندیکای واحد بە تازگی بە ۵ سال زندان محکوم شدە، محمود صالحی از رهبران سندیکای نانوایی در شهر سقزبە ٩ سال، رضا شهابی ١ سال، علی امیر قلی٢١ سال، آرش صادقی ١٩ سال، گلرخ ابراهیمی ۶ سال، جعفر عظیم زاده ۶ سال، بهمن موسوند ١ سال، نوید کامران ١ سال، عثمان اسماعیلی ١ سال. علاوە بر این ها، ۴ نفر از رهبران کانون صنفی معلمان از آن جملە رهبر این تشکل اسماعیل عبدی، بە ۶ سال زندان و سه عضو دیگر انجمن صنفی معلمان، محمود بهشتی لنگرودی، محمدرضا نیک نژاد و مهدی بُهلولی هر یک صرفا بە دلیل فعالیت های صنفی بە ۵ سال زندان محکوم شدەاند.
جدا از عوامل بروز بحران اقتصادی، در نتیجە حذف قوانین حمایتی و جلوگیری دولت از تشکیل اتحادیە های کارگری، سطح دستمزدها سقوط کردە و کارفرمایان اعم از خصوصی و دولتی با استفادە از این وضعیت بحرانی، قرادادهای کاری دائمی را تبدیل بە قرار دادهای موقت نمودە و امنیت شغلی کارگران را سلب، ساعات کار را افزایش و استثمار نیروی کار را تشدید کردەاند. با این وصف، اما شمار اعتراضات کارگری همچنان روبە فزونی است و کارگران سعی می کنند از طریق اعتراض و اعتصاب از حقوق شان دفاع کنند.
در طول ١٠ سال گذشتە بسیاری از اتحادیە های بزرگ کارگری در کشورهای مختلف هموارە از مبارزات کارگران ایران و حقوق شان حمایت و سرکوب حقوق سندیکایی کارگران را محکوم و برای آزادی فعالین سندیکایی زندانی تلاش های تحسین بر انگیزی کردەاند. ما با استفادە از روز جهانی کارگر از همە این حمایت های انترناسونالیستی تقدیر و تشکر می کنیم و امیدواریم همچنان این حمایت ها و همبستگی ها محفوظ و ادامە پیدا کنند تا بە یاری آنها و مبارزات خود کارگران و مزدبگیران ایران بتوانند سهل تر و زودتر بە حقوق سندیکایی و انسانی شان دست یابند.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
مسئول امور کارگری: صادق کار
٢٣ آوریل ٢٠١۶