محمدرضا حدادی، نوجوان ۱۵ ساله کازرونی (در استان فارس) را با تهدید و فریب واداشتند تا مسئولیت قتلی را به عهده بگیرد که مرتکب نشده بود. علی‌رغم پرسش‌های جدی در باره قصور و بی‌قاعدگی در بازجویی و محاکمه‌اش که در ویدیوی ساخته شده توسط بنیاد برومند برجسته شده است، او را در سال ۱۳۸۳ به قتل عمد و اعدام محکوم کردند. او که اکنون ۲۷ ساله است، طی ۸ سال گذشته هر روز را با اضطراب طناب دار بیدار شده است. محکومیت او نقض قوانین ایران و قوانین بین‌المللی است اما مقامات تقاضای اعاده دادرسی که حق اوست را نشنیده می‌گیرند. با این حال هنوز برای نجات او فرصت هست.
محمدرضا تنها یکی از نوجوانانی است که دادگاه‌های ایران همچون یک بزرگ‌سال آنها را محاکمه و به مرگ محکوم کرده‌اند. سیستم قضائی ایران نوجوانانی که متهم به ارتکاب جرمی شده‌اند را تحت فشار روحی و جسمی غیرقابل قبولی قرار می‌دهد و بنیاد برومند می‌کوشد تا توجه عموم را به چنین مواردی جلب کند و یاد قربانیان را زنده نگهدارد.
۲۵ سال پس از امضای کنوانسیون حقوق کودک، جمهوری اسلامی ایران در صدر دولت‌های اعدام کننده مجرمان نوجوان قرار دارد. کنوانسیون حقوق کودک مجازات اعدام را برای کسانی که هنگام ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال داشته‌اند، یعنی افرادی که قانون بین الملل آنها را کودک می داند، قاطعانه منع می‌کند. با این حال، یافته‌های بنیاد برومند در «یادبود امید» نشان می‌دهد که قوه قضائیه ایران از اواخر سال ۱۳۷۸ تا کنون، حداقل ۱۲۶ نوجوان متهم به جرم را اعدام کرده است. ۲۵ تن از این نوجوانان در زمان ارتکاب جرمی که بخاطرش اعدام شده‌اند، ۱۵ ساله و یا جوان‌تر بوده‌اند. ۶۷ تن به اتهام قتل عمد، ۲۲ تن به اتهام جرائم جنسی و ۱۴ تن نیز با جرائم مرتبط با مواد مخدر اعدام شده‌اند. در استان‌های تهران با ۲۱ مورد، هرمزگان با ۱۹، فارس با ۱۲ و اصفهان با ۱۰ مورد، بیشترین موارد اعدام مجرمان نوجوان اجرا شده است. با وجود اعتراضات در داخل و خارج ایران، روند اعدام‌ها در سال‌های اخیر شتاب نگران‌کننده‌ای داشته است.
بنیاد برومند یک منبع اینترنتی حیاتی و اختصاصی به نام «برای مرگ خیلی جوان بودند» برای دیده‌بانی حق حیات کودکان ایجاد کرده است. روشن کردن چگونگی نقض حیات کودکان در قوانین و روند قضایی که کودکان را به اندازه بزرگسالان مسئول می‌شمارد از دیگر ویژگی‌های این منبع است. این منبع با ارائه اطلاعاتی با تنوع موضوعی و و رسانه‌ای شامل حقوق بین‌المللی، بهترین شیوه‌های رفتار با مجرمان و اظهارات زندانیان محکوم و در انتظار اعدام نگاه درونی و عمیق‌تری به مسئله اعدام کودک-مجرمان پیشنهاد می‌کند:
- نقشه تعاملی موارد اعدام مجرمان نوجوان که بنیاد برومند از دی ماه سال ۱۳۷۸ (ژانویه ۲۰۰۰ میلادی) مستند کرده، به همراه لینک آن در یادبود امید.
- روایت‌های ویدئویی محمدرضا حدادی که اکنون در خطر جدی اعدام قرار دارد و بهنود شجاعی وبهرام احمدی، دو نوجوان ایرانی که محاکمه و اعدامشان نمایانگر وضعیت وخیم عدالت برای نوجوانان در ایران است.
- گزارشی ویدئویی درباره نحوه تعامل نمایندگان ایران با کمیته کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک، جایی که تلاش‌های مکرر و فرساینده نمایندگان ایران در توجیه سیاست‌های کشور، مذاکرات را به بن بست کشانده است.
- اسناد ترجمه و آرشیو شده در «کتابخانه حقوق بشر و دموکراسی» بنیاد که بیشتر به جایگاه نوجوانان در حقوق بین‌الملل بشر می‌پردازد.
به مناسبت روز جهانی حقوق بشر، بنیاد برومند این بخش وبسایت خود را به قصد معطوف کردن توجه بیشتر به حق حیات و تضمین آیین دادرسی کودکان و تقویت تلاش‌های مداوم در داخل و خارج از کشور برای توقف اعدام کودکان، راه اندازی می کند.
سازمان ملل در آخرین گزارش خود درباره وضعیت حقوق بشر در ایران، از اینکه دولت ایران بی‌احترامی به قوانین بین‌المللی مربوط به حقوق کودکان را با استناد به «تعالیم مذهبی و فرهنگی» ادامه می‌دهد «ابراز نگرانی جدی» کرده است. در این پروژه بنیاد برومند وضعیت بغرنج مجرمان نوجوان در ایران و لزوم احترام مقامات ایرانی به تعهدات بین‌المللی‌شان را یادآوری می‌کند. به عنوان نخستین گام، ایران باید اجرای حکم اعدام نوجوانان به اعدام محکوم شده را متوقف کند و با اصلاح قوانین از اجرای چنین احکامی تحت هر شرایطی جلوگیری به عمل آورد.
دسترسی به وبسایت: http://www.iranrights.org/fa/projects/juvenile
