چهل و شش سال از اعلام موجودیت جنبش فدائی گذشت. رفقای ما که در بهمن و اسفند ۱۳۴۹ و سال های پس از آن جان در راه مبارزه علیه دیکتاتوری نهادند، از آرمان هایی نیرو و انگیزه گرفتند که چهل و شش سال سرکوب بی رحمانه از سوی دو رژیم شاه و جمهوری اسلامی نتوانسته است آنها را نابود کند. یاد دلاوارن سیاهکل از آن رو زنده و الهام بخش است که هیچ قدرت جباری قادر نیست انسان ها را از پیکار برای جهانی عادلانه تر و آزادتر باز دارد. جان باختگان جنبش فدایی، زندگی و آزادی را برای ستم دیدگان می خواستند و در این راه از گرانترین گوهری که داشتند، از زندگی خود گذشتند.
جنبش فدائی به فاصله کوتاهی پس از پیدایش، توانست اعتماد و حمایت بخش اعظم هواداران سوسیالیسم را در ایران به دست آورد. این استقبال گسترده اجتماعی ثمره ثبات قدم و وحدت کلام و عمل فداییان بود. اینکه از بهمن ۴۹ تا بهمن ۵۷ تقریبا همه فدائیان نسل نخست در مبارزه و زندانها و میدان اعدام جان باختند، در جریان و پس از انقلاب ده ها هزار از جوانان ایرانی با شور و شوق به صفوف فدائیان پیوستند.
امروز، با تکیه بر بیش از چهار دهه تجربه جنبش فدایی، وظیفه مقدم خود می دانیم که برای تشکیل سازمان واحد از نیروهای چپ که نزدیکی برنامه ای و سیاسی دارند، گام برداریم. ما همراه با این نیروها برای فرا روییدن این همگرایی برنامه ای و سیاسی به وحدت تشکیلاتی می کوشیم. هدف ما ایجاد سازمانی واحد با مضمون حزبی است که از آزادی، دمکراسی، حقوق بشر، عدالت اجتماعی، سوسیالیسم، محیط زیست سالم، برابری جنسیتی و همبستگی دفاع کند. جای این نیرو در صحنه سیاست ایران خالی است. در شرایطی که حکومتی استبدادی کماکان به سرکوب مبارزات مردم ایران برای این اهداف انسانی ادامه می دهد، در شرایطی که دولت دست راستی آمریکا ایران را تهدید به جنگ می کند، نیروهای چپ و دمکرات ایران باید به برآمدی متحد علیه وضع موجود و خطراتی که تداوم این وضع ایجاد می کند، دست یابند. تلاش سیاسی امروز ما متوجه این هدف است. ما در این راه، دست همکاری به سوی همه رفقا و دوستانی دراز می کنیم که مانند ما دغدغه آزادی و عدالت و همبستگی دارند و می خواهند مردم ما فراتر از بد و بدتر، گزینه های دیگری نیز پیش رو بیابند.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
١٨بهمن ۱۳۹۵ (۶ فوریه ٢٠١٧)
