جمهوری اسلامی پاسخ رسمی خود به بسته پیشنهادی گروه کشورهای ۱+۵ را به مقام های اروپائی ارائه داد و سخنگوی خاویر سولانا، مکالمه تلفنی او را با سعید جلیلی درباره پاسخ ایران به نامه وزرای امور خارجه کشورهای ۵+۱ مثبت خواند. به گزارش رسانه های داخل ایران، طرفین توافق کرده اند که اواخر تیر ماه برسر میز مذاکره تدارکاتی بنشینند.
تاکنون جزئیات پاسخ جمهوری اسلامی به این بسته پیشنهادی و چگونگی برخورد با معضل اصلی ـ توقف غنی سازی اورانیوم ـ منتشر نشده است ولی سعید جلیلی گفته است که تهران پاسخ خود را براساس “تمرکز بر مشترکات و نگاه سازنده و خلاق تهیه و ارایه کرده است”. برخی سایتها در داخل کشور مدعی شده اند که پیشنهادهای ایران دربرگیرنده نکات جدیدی برای خروج از بن بست کنونی و آغاز گفتگو است و مهمترین بخش آن، ارائه تعریف جدید از تعلیق غنی سازی اورانیوم است. بر پایه این تعریف “سانتریفیوژهای ایران، همچنان به چرخش خود ادامه میدهند، اما از تزریق گاز UF6 جدید به آنها خودداری می شود و همچنین از ساخت و نصب سانتریفیوژهای جدید در چیدمانهای صنعتی خودداری میشود.”
گروه کشورهای ۱+۵ هنوز نظر خود را نسبت به پاسخ جمهوری اسلامی اعلام نکرده اند و به گفته سخنگوی کاخ سفید گفتگو بین شش کشور در این زمینه ادامه دارد.
سخنان منوچهر متکی، مصاحبه علی اکبر ولایتی (مشاور اموربین الملل ولی فقیه)، برخورد مثبت خاویر سولانا با پاسخ ایران، توافق برای شروع مذاکره تدارکاتی و مطالب منتشره در رسانه ها قرائنی هستند مبنی بر این که جمهوری اسلامی تغییراتی در نحوه برخورد خود داده و این بار زبان نرمتری را نسبت به بسته پیشنهادی گروه کشورهای ۱+۵ اتخاد کرده است تا راه برای گفتگو باز شود. با این وجود صداهای دیگری در تهران شنیده می شوند که با روند فوق زاویه دارند. احمدی نژاد و غلامحسین الهام اعلام کرده اند که سیاست جمهوری اسلامی در زمینه پروژه هسته ای تغییر نکرده است.
برخورد جمهوری اسلامی با بسته پیشنهادی و ارائه فرمول جدید در مورد تعلیق غنی سازی اورانیوم برای خروج از بن بست کنونی و تصمیم برای شروع مذاکرات، می تواند اقدامی سازنده برای حل بحران هسته ای و توقف تحریمهای بین المللی ایران و رفع خطر حمله نظامی تلقی شود. ولی تردیدهای جدی نسبت به اهداف جمهوری اسلامی وجود دارد. آیا جمهوری اسلامی مصمم است که در مذاکره با کشورهای ۵+۱ به توافقی حول موضوع غنی سازی برسد و اعتماد بین المللی را نسبت به برنامه هسته ای خود جلب نماید؟ و یا این که در پی خریدن زمان است تا برنامه های خود را پیش برد، دوره ریاست جمهوری بوش به پایان رسد و سرانجام هم از مشارکت در مذاکره اصلی اجتناب ورزد؟
هیئت سیاسی ـ اجرائی پذیرش بسته پیشنهادی به عنوان مبنای مذاکره را به سود منافع ملی کشور تلقی کرده و خواستار آن شده که امکان اظهار نظر آزادانه کارشناسان در باره محتوی بسته پیشهادی و برگزاری همه پرسی و اخذ رای مردم پیرامون آن فراهم آید.
هیات سیاسی ـ اجرائی برآن است که با پذیرش مذاکره، موقعیت مناسبی برای حل بحران هسته ای به وجود آمده است. موقعیتی که با نگرانی نسبت به اهداف جمهوری اسلامی همراه است. رفع این نگرانی مستلزم آن است که سد سانسور برداشته شود تا امر اطلاع رسانی و امکان اظهار نظر کارشناسان و فعالین سیاسی پیرامون پروژه هسته ای و روند مذاکرات فراهم گردد و شرایط برای نظارت و مشارکت افکار عمومی بر امر مذاکرات تامین شود.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۱۹ تیر ۱۳۸۷ (۹ ژوئیه ۲۰۰۸)
