پایان باد سرکوب آزادی در ایران!
برقرار باد حقوق بشر در کشور!
٣٢ سال از ٨ تیر ١٣۵۵ می گذرد. روزی که در آن رفیق حمید اشرف همراه با همه یاران عضو مرکزیت و گروهی از کادرهای سازمان بر اثر یورش ساواک شاه به محل نشست مسئولین وقت چریکهای فدایی خلق ایران، به خون نشستند و جملگی جان باختند. این روز تابستان تفتان تهران به احترام نام و آوازه این رفقا، روز جانباختگان فدایی به خود گرفت و به نشانه زنده داشت نام و آرمان همه لاله های خونین این جنبش، ثبت تاریخ سراسر سرکوب آزادی در میهن ما شد.
در این روز رفقا حمید اشرف، محمد رضا یثربی، محمد حسین حق نواز، طاهره خرم، غلامعلی خراط پور، محمد مهدی فوقانی، فاطمه حسینی، یوسف قانع خشکه بیجاری، غلامرضا لایق مهربانی، عسگر حسینی ابرده و علی اکبر وزیری سر بر آرمانهای خود نهادند و با ایستادگی در برابر جلادان آزادی و آزادیخواهان، پوشالی بودن قدرت شاه دیکتاتور را درست در اوج فریادهای مستانه او به نمایش گذاشتند. ٣٢ سال است که فداییان خلق، هم تبارهای تاریخی آنان و هم پیوندهای فکری و سیاسی آنها این روز را یاد می دارند و هشتم تیر را چونان نشانه ای ماندگار از پایداری بر سر آرمان آزادی و عدالت در ایران می نامند.
دریغا که اما، در کشور ما به گفته آن بزرگمرد شعر آزادی – احمد شاملو ـ هنوز هم مزد گورکن بسی بیشتر از ارزش جان آدمی است. و دردا که حکومت، همچنان حکومت شحنه و محتسب است و سهم هر آن کس که از آزادی و حفظ کرامت انسان و حرمت به حقوق بشر سخن می گوید، سرکوب است و بس. در کشور ما، باز هم گزمگان، آزادگان را با داغ و درفش به انتظار می نشینند و سرایندگان آزادی، پیشاپیش عقوبت بینی از سوی عمله استبداد را به پیشواز می روند. در میهن ما ٣٠تیرها، ٨ تیرها و ١٨ تیرها نه لحظاتی منفصل از هم، بل نقاطی هستند از خطی پیوسته که شوربختانه همچنان ادامه دارد. حکومت فقه و پاسداران آن هر روز و هر ساعت حقوق بشر را در همه وجوه آن نقض و سرکوب می کنند و از همین طریق، مبارزه برای رعایت و تثبیت حقوق بشر در ایران را در دستور کار همگانی همه آزادیخواهان قرار می دهند. هم از این رو برای ما فداییان خلق که با آرمان آزادی و عدالت اجتماعی زاییده شده ایم و با آنها و برای آنهاست که مبارزه می کنیم، در شرایط کنونی که مشخصه آن سرکوب سازمانیافته آزادیخواهی و هر حرکت و اعتراض مدنی از سوی حکومت فقه و ولایت است، مبارزه برای دفاع از هر حق انسانی و همکاری در این زمینه، اولویت مقدم می یابد.
ما بزرگداشت نام و یاد جانباختگان جنبش فداییان خلق و همه قربانیان یک صد و پنجاه سال پیکار در راه حکومت قانون، آزادی، دموکراسی، پیشرفت، توسعه و عدالت اجتماعی را در مختصات سیاسی و اجتماعی فعلی، همانا در گشودن و گستراندن صف مبارزه برای رعایت و تثبیت حقوق بشر در ایران می شناسیم و لازمه آن را ایستادگی مشترک در برابر انسان ستیزی حکومت دین و دین حکومتی می دانیم که عریانترین چهره آن را همانا و اینک دولت عزیز کرده ولی فقیه به تجلی نشسته است. گرامیداشت یادمان شایسته ٨ تیر، باز کردن و پهنا بخشیدن به صفی است که نیروی مدنی اگر چه پراکنده اما بسیار بزرگ و آگاه را پشتوانه خود دارد؛ نیرویی که حاصل انباشت تجربه مبارزه دیرینه و خونین برای آزادی در این سرزمین و مستظهر به دستاوردهای حمایت گرایانه نیروی جهانی حقوق بشر است.
هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۷ تیر ماه سال ١٣٨٧ (۲۷ ژوئن ۲۰۰۸)
