ایران یکی از کانون های بزرگ تمدن بشری است و مفاخر ایران در سطح جهان از کورش گرفته تا خیام و مولانا و سعدی و حافظ اندک نیستند. اما براستی تعداد ایرانیانی که در یکی دو سده اخیر به حوزه سیاست ورود کرده و با حسن خدمت و نام نیک در صفحه تاریخ ماندگار شده باشند زیاد نیستند. امیر کبیر و دکتر محمد مصدق در این زمینه درخشان ترین رجال سیاسی دو قرن اخیر ایران اند.
دکتر محمد مصدق از سوی پدر تبار آشتیانی و از سوی مادر تبار قاجار داشت. پدرش میرزا هدایت الله وزیر دفتر یعنی مسئول بودجه و دخل و خرج کل کشور و به اصطلاح آن روز وزیر دارایی بود و خود مصدق پس از تحصیلات مقدماتی به سمت مستوفی وحسابرس دولتی شروع به کار کرد تا آن که با شروع انقلاب مشروطیت به صف آزادی خواهان و مشروطه طلبان پیوست. او با هدف آشنایی بهتر و بیشتر با اصول مدیریت دولتی و حقوق عمومی به اروپا رفت و پس از اخذ درجه دکترای حقوق با عزمی استوار به خدمت پرداخت.
اولین شاهکار مصدق در مقام استاندار فارس امتناع او از قبول مشروعیت کودتای سوم اسفند بود. او از سید ضیا ء نخست وزیر کودتا تمکین نکرد و به کوه های بختیاری پناه برد. دومین موضع گیری مترقی مصدق دفاع او از اصول قانون اساسی مشروطیت در تقابل با جمع شدن قدرت اجرایی با مقام سلطنت به هنگام انتقال سلطنت از قاجار به رضا شاه بود. مصدق تصریح کرد که با خلع خاندان قاجار از سلطنت موافق است اما از نظر این که در قانون اساسی مشروطیت شاه از مسوولیت مبری است و باید سلطنت کند نه حکومت از این که تمام قدرت اجرایی به وسیله شاه جدید اعمال شود نگران است.
آنچه نام مصدق را در تاریخ ایران و جهان جاویدان کرده است البته مبارزات جانانه و صادقانه او در جهت استقرار حاکمیت ملی است. او هیچگاه به مردم دروغ نگفت و هیچگاه در صدد فریب آنان بر نیامد. او پاکدست ودرستکار بود. او در راه آزادی بارها خود و خانواده اش را درمعرض خطر قرار داد. او از یک سو با استبداد داخلی در افتاد و به منظور اطمینان از انجام انتخابات ازاد به تاسیس جبهه ملی ایران دست زد و از سوی دیگر با ملی کردن صنعت نفت با استعمار خارجی جنگید و در خلع ید بیگاانگان از منابع نفت ایران پیروز شد
مبارزات ضد استعماری مصدق در سطح جهان تاثیر گذار شد و جنبش عدم تعهد به حقیقت میراث معنوی مصدق است. سیاست داخلی مصدق نیز بر پایه اصول دموکراسی و ازادی احزاب و مطبوعات استوار بود. او در مدت کوتاه نخست وزیری خود خدمات بسیار کرد وملت ایران همیشه یاد او را گرامی میدارد..
او پس از کودتای ننگین ۲۸ مرداد ۳۲ در آخرین سخنانی که در دادگاه نظامی کودتاچیان بیان کرد چنین گفت:
« آری تنها گناه من وگناه بزرگ وبسیار بزرگ من این است که صنعت نفت ایران را ملی کرده ام وبساط استعمار واعمال نفوذ سیاسی واقتصادی عظیم ترین امپراتوری های جهان را از این مملکت برچیده ام وپنجه در پنجه مخوفترین سازمان های استعماری و جاسوسی بین المللی در افکنده ام وبه قیمت از بین رفتن خود و خانواده ام وبه قیمت جان و عرض و مالم خداوند مرا توفیق عطا فرمود تا با همت واراده مردم آزاده این مملکت بساط این دستگاه وحشت انگیز را در نوردم »
و جای دریغ و تاسف بسیار است که حکومت جمهوری اسلامی سالهاست از حضور مردم حق شناس ایران بر سر مزار آن بزرگ مرد تاریخ و ادای احترام نسبت به او ممانعت به عمل می آورد .
چهاردهم اسفند ماه ۱۳۹۶
تهران – جبهه ملی ایران
