تشکیل سندیکا و اتحادیه های مستقل به امر ضرور و مبرم تبدیل شده است.
در حالیکە کمتر از سه هفتە بە عید نوروز و آغاز سال نو باقی نماندە، اما هنوز تکلیف افزایش دستمزد کارگران ناروشن است. چند هفتە پیش مذاکرات مربوط بە دستمزد در شورای عالی کار بە دلیل عدم توافق بر سر میزان افزایش دستمزد سال آتی بی نتیجە ماند و تعطیل شد. با این وجود اعتراض کارگران بە سیاست ثابت نگهداشتن دستمزدها بە روش های مختلف ادامه یافته است. کارگران خواهان افزایش دستمزدها بر اساس هزینە واقعی سبد معیشت و نرخ واقعی تورم و پرکردن شکاف بین دستمزد و هزینە ها طی سال های گذشتە هستند.
در همین ارتباط ۵٣ انجمن صنفی کارگران ساختمانی در ١۶ اسفند با انتشار بیانیەای ضمن ابراز نارضایتی شدید از فقر، بی عدالتی، تبعیض و نابرابری و سیاست ضدکارگری دولت، سپردن اختیار تعیین دستمزد به دولت و کارفرمایان را محکوم و خواهان شنیدە شدن صدای اعتراض کارگران و افزایش واقعی دستمزدهای بیشتر از خط فقر شدند. در بیانیە انجمن های صنفی کارگران ساختمانی آمده است: “باید دغدغه ما دیگر سفره خالیمان نباشد، باید فاصله ای بین گرفتن دست مزدمان باعرق جبیب مان نباشد، … کوچکتر شدن سفره کارگران، اختلاف فاحش دستمزد کارگران با میزان خط فقر، ظلم ناروای کارفرمایان، بیمه کارگران و بازنشستگی کارگران این ها همه و همه باعث شده اند که این قشر فراتر از قبل به فکر دادخواهی خود باشند”. در بیانیە انجمن ها بر استفادە از اعتراضات و اعتصابات برای تحقق مطالبات کارگران تاکید شده است: “اعتصاب و اعتراض کارگران باید منجر به زندگی با رفاه بیشتر در این جامعه برای کارگران شود.” گرچه در بیانیه انجمن های کارگران ساختمانی مطالبات اساسی کارگران همانند فعالیت آزاد سندیکایی، حق اعتصاب، نبود امنیت شغلی و … مسکوت ماندەاند، با این همه خواستە های آن ها بر حق و مورد تائید کارگران هستند.
با وجود اهمیت انتشار چنین بیانیە هایی، اما چنانکە تجربیات تلخ همە سالە افزایش دستمزد توسط شورای عالی کار نشان دادە است، دست یافتن کارگران بە دستمزدهائی بیشتر از خط فقر و سایر مطالبات شان، مادامی کە همبستگی سازمان یافتە سراسری در قالب اتحادیەهای کارگری نیرومند و مستقل از دولت و کارفرمایان شکل نگرفتە باشد، میسر نیست. بهمین جهت این انجمن ها برای رسیدن بە مطالبات خود باید استقلال خود را از دولت و کارفرمایان حفظ کنند و بە فکر متحد شدن در یک اتحادیە واقعی سراسری و اتحاد با تشکل های گروە های دیگر کارگری باشند تا بتوانند فشار لازم را بە دولت اعمال کنند و دولت را وارد به عقب نشینی نمایند. در آن صورت دولت و کارفرمایان و نمایندگانشان در شورای عالی کار نخواهند توانست دستمزدهای چند مرتبە زیر خط فقر را بە کارگران تحمیل نمایند.
بە احتمال زیاد امسال هم بە سبک سال های گذشتە حداقل دستمزدها تعیین خواهد شد کە با خواست کارگران و هزینە های زندگی فاصلە زیادی خواهد داشت. با این وجود نباید تسلیم دستمزدی شد کە دولت و کارفرمایان می خواهند بر کارگران تحمیل نمایند. تشکل های کارگری موجود باید تلاش کنند با تشکیل کمیتە مشترک دستمزد، بدیل شورای عالی کار را پی ریزی کنند و زمینه را برای پایان دادن بە انحصار تعیین دستمزد توسط دولت و کارفرمایان فراهم سازند. تشکیل چنین کمیتە ای می تواند بە امر سازمانیابی سراسری نیز کمک شایانی نمایند. ما از خواست افزایش دستمزد بالای خط فقر در بیانیە انجمن های صنفی و بیانیە سندیکاهای کارگری و از تلاش مبارزە کارگران در راستای افزایش دستمزد حمایت می کنیم.
تداوم و شتاب گیری فزایندە تعرض دولت و کارفرمایان بە حقوق کارگران و بی پاسخ ماندن مطالبات کارگران بە رغم اعتراضات و اعتصابات بی سابقە کارگری عمدتأ به پراکندە بودن اعتراضات و فقدان سندیکاها و اتحادیە های کارگری نیرومند و مستقل برمی گردد. امروز بیش از پیش تشکیل سندیکا و اتحادیه های مستقل به امر ضرور و مبرم تبدیل شده است.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۲۱ اسفند ۱۳۹۶ (۱۲ مارس ۲۰۱۸)
