جمعی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت(داخل کشور)
رفقا !
خبر برگزاری کنگره وحدت «سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت»، «سازمان اتحاد فدائیان خلق- طرفداران وحدت» و «کنشگران چپ» در روزهای آتی برای ایجاد تشکلی نوبنیاد در خانواده چپ ایران و مشاهده اینکه بیش از ده سال، تلاش بخشی از سازمانها و فعالین چپ دمکرات ایران به بار نشسته و کنگره وحدت تشکیل داده‌اند، مایه خوشحالی ما هم گردید. بعنوان «جمعی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت» در داخل کشور این اقدام را به دوستان و رفقای حاضر در کنگره وحدت تبریک گفته و برای اعضا و رهبران این تشکل جدید آرزوی موفقیت مینمائیم. از اینکه جمعی از «چپ‌های دمکرات و سوسیالیستی» ایران بعد از سالها تشتت و جدائی، رویکردی همگرایانه پیش گرفته‌اند خشنودیم. بخصوص اینکه تشکل نوبنیاد عموماً از جمع فدائیانی شکل گرفته که در سالهایی نه چندان دور هم راه با آنها در چارچوب سازمانی واحد مبارزه می‌کردیم. ما بازآیی شما دوستان و رفقا در این گردهم‌آیی را مثبت ارزیابی می‌کنیم؛ اما همانطور که در بیانیه های شماره ۴۴ و ۵۱ «در دفاع از سوسیالیسم» نیز پیش‌بینی کردیم همچنان نگران اضافه شدن نام و یا نام‌های دیگری به خانواده چپ ایران و بویژه در خانواده فدائیان می باشیم.
رفقا !
باید به اطلاع شما برسانیم که حس تعلق ما به رویکرد کنگره وحدت که در پیش نویس اسناد ارائه شده اش متجلی است، در موقعیت ضعیفی قرار دارد و مواضع متجلی در اسناد ارائه شده به کنگره نمی‌تواند موجب همراهی سازمانی ما با شما در چارچوب تشکل نوبنیاد باشد. هر چند که این اسناد پیشنهادی است، و آنچه ملاک عمل خواهد بود اسناد مصوب است. بدین سبب با نگرانی و امید مسئولانه نظاره‌گر تلاش‌های شما و نتایج نهایی کنگره خواهیم ماند.
رفقا !
لازم است بار دیگر یادآوری کنیم، هر چند در دو سه دهه اخیر برنامه، مواضع و رویکردهای سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت که ما خود را جمعی از هواداران آن می‌دانیم، عموماً مورد تأیید ما نبود، با این حال همانطور که در بیانیه های شماره ٣۷ و ۵۱ «در دفاع از سوسیالیسم» نیز متذکر شدیم به دلیل عدم امکان گردهم آیی رفقای داخل و خارج در شرایطی دمکراتیک و برابر حقوق جهت تصمیم گیری در خصوص سرنوشت سازمان، با سازمان ماندیم. چرا که معتقد بودیم و هستیم در این خانه سهمی داشته و داریم. گذشته مشترک و نام «فدائیان خلق ایران» مهمترین دلیل همراهی ما با سازمان علیرغم تفاوت در دیدگاه‌هایمان بود. متأسفانه با تصویب اسناد پیشنهادی و ایجاد تشکلی جدید متفاوت با هویت بنیادین و بدون نام «فدائیان خلق ایران» که محتمل نیز به نظر می‌رسد، پیوندهای دیروزی فرو خواهد ریخت و دلیلی منطقی و حتی عاطفی برای تداوم با هم بودنمان وجود نخواهد داشت. امیدواریم آن پیوندهای مشترک برای با هم بودن ما و شما در زیر سقف نام «فدائیان خلق ایران» همچنان باقی بماند.
رفقا !
علیرغم آنکه اسناد ارائه شده به کنگره نتوانسته نظر موافق حداقلی ما را در حمایت از خود جلب کند، با این همه در صورت ارائه و یا تصویب اسنادی که متضمن حداقل خواسته های ما باشند، مطمئناً همراهی و حمایت ما را از تشکل جدید در پی خواهد داشت. اهم خواسته های ما:
۱- جانبداری صریح از طبقۀ کارگر و زحمتکشان در مبارزات طبقاتی، در نبرد کار و سرمایه و دفاع از همبستگی جهانی کارگران.
۲- حمایت از مبارزات ضد امپریالیستی خلق های منطقه و جهان و مبارزه با تفکری که در صدد نفی و نادیده گرفتن نقش امپریالیسم در سلطه و انحصار بوده و سبب حذف واژه “امپریالیسم” از ادبیات سیاسی سازمان و اسناد پیشنهادی به کنگره وحدت شده است.
۳- داشتن صراحت لازم در مورد اصلاح ناپذیری جمهوری اسلامی، مرزبندی قاطعانه با اصلاح طلبان حکومتی و ضرورت گذر از جمهوری اسلامی با تکیه بر جنبش های اجتماعی، اجتناب از نفی انقلاب در هر شرایطی و اتکاء صرف بر اصلاح در تحولات اجتماعی.
۴- دفاع از حقوق انسانی و دموکراتیک ملیت ها و اقوام غیر فارس، محکوم کردن ستم ملی – اتنیک در ایران، دفاع از سیستم عدم تمرکز در شکل فدرالیسم و رسمیت زبان ملیتهای دیگر در مناطق زیست آنها.
۵- بهاء دادن به فعالین داخل کشور و ارتقاء نقش آنها در تصمیم گیری های و رویکردهای سازمان.
۶- حفظ نام “فدائیان خلق ایران” برای تشکل جدید.
رفقا !
حتی اگر رویدادهای آتی چنان پیش رود که نگرانی مسئولانه ما از هر آنچه که می‌توانست همراهی ما با شما را زیر سؤال ببرد، تشدید شود. شما همچنان از نزدیک‌ترین رفقای ما در میان نیروهای چپ و در جبهه دمکراتیک کشورمان خواهید بود. برای شما و کنگره پیش رو آرزوی موفقیت می نماییم.
جمعی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت(داخل کشور)
۷ فروردین ۱٣۹۷
