جمعه ۱۵ تیر ۱۴۰۳ - ۲۰:۴۶

جمعه ۱۵ تیر ۱۴۰۳ - ۲۰:۴۶

واقعا برای اکثریت مردم ایران چه فرقی دارد که جلیلی و یا پزشکیان رئیس جمهوری اسلامی ایران شود؟
از آن‌جا که در ایران هیچ گونه نظارت بی‌طرفی بر شمارش آرا وجود ندارد، حکومت هر رقمی را که دلش می‌خواهد اعلام می‌کند. در هر صورت، حتی اگر آمار حکومت...
۱۵ تیر, ۱۴۰۳
نویسنده: بهرام رحمانی
نویسنده: بهرام رحمانی
وقتی از همبستگی حرف می‌زنیم از چه سخن می‌گوییم؟
بر خلاف اصولی مثل عدالت و آزادی، همبستگی تا قبل از میانه‌ی قرن نوزدهم، یعنی کمی پیش از آنکه به شعار جنبش کارگری تبدیل شود، مفهوم سیاسیِ پرطرفداری نبود ...
۱۵ تیر, ۱۴۰۳
نویسنده: لیا هانت-هندریکس و آسترا تیلور. برگردان: عرفان ثابتی
نویسنده: لیا هانت-هندریکس و آسترا تیلور. برگردان: عرفان ثابتی
تکثرگرایی و کثرت گرایی مردم ایران قبل و بعد از انقلاب (قسمت سوم)
دختران، زنان و پسران و مردان با نه به حجاب اجباری و پذیرش حجاب اختیاری نشان دادند که از این به بعد این ما هستیم که ذهنی، روحی، عقلی و...
۱۵ تیر, ۱۴۰۳
نویسنده: اکبر دهقانی ناژوانی
نویسنده: اکبر دهقانی ناژوانی
سخنی با تحریمی‌ها و گپی با چپ ضدامپریالیست مدافع جلیلی!
با گروه اول خوشبختانه، متأسفانه؟ بیش از سی سال است درددل و پرسش بی‌پاسخ داشته‌ام. آنچنان که هر چه بنویسم تکراری است ولی حکم مشهوری در باب ممنوعیت تکرار در...
۱۵ تیر, ۱۴۰۳
نویسنده: ملیحه محمدی
نویسنده: ملیحه محمدی
ریاست‌جمهوری در غیاب جمهور مردم؟
در این‌گونه موارد دوگانۀ کاذبی درست می‌شود به نام اصلاح تدریجی یا براندازی و انقلاب! اما به گمانم میان مسجد و میخانه راهی است و آن تحمیل حق حاکمیت ملی...
۱۵ تیر, ۱۴۰۳
نویسنده: حسن یوسفی اشکوری
نویسنده: حسن یوسفی اشکوری
بر تحریم در دور دوم اصرار دارم اما …
من در مرحله دوم این نمایش انتخاباتی نیز بر تحریم اصرار می‌ورزم. اما آن گروه از مردم را که به مسعود پزشکیان رأی دادند، درک می‌کنم و اکثریت قریب به...
۱۵ تیر, ۱۴۰۳
نویسنده: ابوالفضل قدیانی
نویسنده: ابوالفضل قدیانی
چرا جریان افراط‌گرا و جبهۀ پایداری می‌کوشند قوۀ مجریه را تسخیر کنند؟
تسلط بر دولت یک امر حیاتی برای جبهۀ پایداری در انتخاب رهبر آینده است. جبهۀ پایداری می‌کوشد با تسخیر دولت، تسلط خود را بر تمام ادارات و نهادهای دولتی اعمال...
۱۵ تیر, ۱۴۰۳
نویسنده: هواداری از ایران
نویسنده: هواداری از ایران

بازگشت فاشیسم به ایتالیا

با وجود موفقیت های خیره کننده پروژه شهرهای آینده ریاچ با آغوش باز از سوی مافیای محلی استقبال نشده است و اکنون تحت حمله کامل از سوی دولت بیگانه هراس و نژادپرست ایتالیا به رهبری ماتئو سالوینی وزیر کشور قرار دارد. مافیای کالابریا بی رحم است و مدل همگرایی و کرامت ریاچ را تهدید تلقی می کند.

دستگیری دومنیکو لوچانو شهردار انقلابی (شهر) ریاچ (منطقه) کالابریای ایتالیا استقبال از مهاجرین با دیدگاهی اتوپیایی برای کرامت انسانی و همزیستی مسالمت آمیز را یادآوری کرد.

ریاچ یک شهر کوچک کالابریا در جنوب ایتالیا در دریای ایونیا است. این منطقه کالابریایی به خاطر خط ساحلی جذاب و تماشایی، ساحل های ماسه سفید و آب های زمرد کبود زیبایش معروف است.آن منطقه به خاطر مافیای قدرتمند، ایندرانگتا نیز معروف است  که با شرکت تحت کنترلش بر آن سرزمین تسلط و اکثر جنبه های واقعیت سیاسی واقتصادی رادر اختیار دارد، در عین حال تجارت جهانی هروئین را از طریق بندرهای صنعتی گسترده منطقه هماهنگ می کند، اما کالابریا به خاطر دیدگاه های اتوپیایی و مبارزه برای شرایط بهتر انسانی نیزمشهور است.  

مانند بسیاری از شهر های کالابریا، روستای تاریخی قدیمی ریاچ در بالای تپه ها قرار دارد که توانسته است از دخالت های دزدان دریایی ومهاجمان درطی زمان قرون وسطا در امان بماند. یک دریا کنار بسیار مدرن پیشرفته در پایین وجود دارد که گردشگری تابستانی و مشتاقان ساحل را بر می انگیزد. منطقه اطراف ریاچ خشک شده و مانند صحرا همراه با زمین رنگی نقطه چین شده با باغ های بی میوه زیتون است که به نظر می رسد برای زنده ماندن مبارزه می کند. همچنین مانند بسیاری از شهر های جنوبی ایتالیا تا دهه ۱۹۹۰، خود ریاچ تا حد زیادی شبح شهر بود که برای بقای خود مبارزه می کرد. خیابان های باریک پیچ در پیچ وساختمان های سنگی جذاب آن زمانی که کارخانه بزرگ رب تعطیل شد و شهروندان آن برای کار به شمال صنعتی شده رفتند تا حد زیادی رها شد.     

تا ۱۹۹۸ شیوه کشاورزی قدیمی زندگی که با محیط زیست بسیارسازگارتر بود و از لحاظ محلی بر تولید مواد غذایی و صنایع دستی مغازه ها مبتنی بود با آغار ناخوش آیند “امریکایی سازی” تولید و مصرف انبوه از بین رفت. اقتصاد رها شده ریاچ حتی نمی توانست یک بار/کافه یا رستوران محلی را به خاطر کم شدن جمعیت حمایت کند و مدارس محلی آن در معرض تعطیلی بودند. مانند بسیاری از شهرهای جنوبی ایتالیا روی هم رفته شهر در آستانه خالی شدن از سکنه بود.    

در سال ۱۹۹۸ بود که قایق ۲۰۰ پناهنده کرد که از تعقیب سیاسی در عراق، سوریه و ترکیه می گریختند وارد ساحلی نزدیک ریاچ شد. همان طور که خیلی ها می دانند، دهه ها جریان پناهندگانی که برای رسیدن به سرزمین اصلی اروپا تلاش می کردند وجود داشته است. آن ها از مناطق استثمار شده، دچار گرسنگی فقر و ویران از جنگ افریقاو خاورمیانه می آیند. هزاران نفر از این پناهجویان موفق نشدند و طی سفر خطرناک خود در دریا مرده اند. آن ها از کشورهایی مانند عراق، فلسطین، سوریه، لیبی، بورکینا فاسو ، سومالی و رواندا، یعنی کشورهای اندکی که به صورت عام به خاطرستیزه، قحطی و جنگ معروفند می آیند.    

دومنیکو لوچانو بعنوان یک فعال چپ گرا در آن زمان، آینده و اکنون شهردار دیدگاهی داشت. او پیشنهاد کرد این پناهجویان به جای تحمل ماه های طولانی در اردوهای بازداشت مهاجران در اطراف جنوب ایتالیا در قسمت رها شده و فاسد شده تپه ریاچ اسکان داده شوند. از آن جا نظر او رشد کرد. دومنیکو لوچیا درسال ۱۹۹۹به میمو معروف شد، انجمنی ایجاد کرد که پروژه شهرهای آینده خوانده می شد و به طرحی برای دوباره پر جمعیت کردن شهر خود ریاچ با پناهندگان سراسر جهان اقدام کرد. با مشاهده درگیر شدن با نژادپرستی و ترس از بیگانه ها که گرایش های ضد مهاجرت را شعله ور می کرد، لوچیا ایجاد جامعه ای همبسته با ساکنان بومی و مهاجران از سراسر افریقا و خاورمیانه را پیش بینی کرد که دوش به دوش هم برای احیای شهر و جوان سازی اقتصاد محلی کار می کنند. دیدگاه او به سرعت تبدیل به واقعیت شد و بعنوان مدلی از کرامت انسانی، همبستگی و همگرایی از سوی سازمان ملل و سازمان های حقوق بشر، فعالان و رهبران سراسر جهان مورد اشاره قرار گرفته است. 

با ارائه کمک مالی از سوی اتحادیه اروپا به مناسبت حمایت از نیاز های بنیادی جمعیت مهاجر، میمو لوچانو به خارج از جعبه فکر کرد و در ایجاد مغازه های صنایع دستی، رستوران ها و مراکز اجتماعی سرمایه گذاری کرد که جمعیت مهاجر را در عین جوان کردن اقتصاد محلی استخدام و قدرت مند می کرد. شهروندان بومی شانه به شانه مهاجران کار کردند و نمونه  هماهنگی از همگرایی ایجاد شد که به عنوان مهم ترین مدل استقبال از مهاجران در عین نوسازی اقتصادی محلی جهان معروف شده است. در سال ۲۰۱۲ لوچانو پول محلی ایجاد کرد که از سوی ساکنان شهر می توانست در فروشگاه ها، رستوران ها و کافه های بومی مورد استفاده قرار گیرد . شهر ریاچ با بزرگداشت انعطاف پذیر و زیبای کرامت انسانی و احترام به تنوع از نو متولد شد . تا سال ۲۰۱۴ ساکنانی وجود داشتند که بیش از بیست کشور را نمایندگی می کردند و مدارس با رشد دوش به دوش کودکان محلی و مهاجر درحال رونق بودند و بسیاری از شهروندانی که شهر را ترک کرده بودند  از شمال برای مشارکت در این مدل شهر های آینده برای بشر به خانه باز می گشتند . 

در مخالفت با مافیای اقتصادی اداره کننده سیستم جمع آوری زباله در منطقه ایونیای کالابریا، میمو لوچانو سیستم بازیافت خانه به خانه را با استفاده از ۱۳ الاغ و تحت اداره دو تعاونی که کارگران محلی و مهاجر را پهلو به پهلو استخدام می کند ایجاد کرد. شهر ریاچ خروجی زباله خود را با استفاده از این مدل تا ۵۰ درصد کاهش داد و روی تولید شیر الاغ نیز برنامه ریزی می کرد. الاغ ها هم بخشی از جلسات درمانی بودند که تاثیر آن بر بهبود شرایط اجتماعی وروانی کودکان و بزرگسالانی که از اختلال استرس پس از آسیبPTSD رنج می برند در رابطه با زخم های روانی که بسیاری از این مهاجران تحمل کرده اند، اوتیسم و دیگربیماری های این چنینی اثبات شده است. تعامل بین انسان و حیوان تاثیر اثبات شده ای در کاهش برخی از علائم منفی وابسته به این شرایط دارد.       

با وجود موفقیت های خیره کننده پروژه شهرهای آینده ریاچ با آغوش باز از سوی مافیای محلی استقبال نشده است و اکنون تحت حمله کامل از سوی دولت بیگانه هراس و نژادپرست ایتالیا به رهبری ماتئو سالوینی وزیر کشور قرار دارد. مافیای کالابریا بی رحم است و مدل همگرایی و کرامت ریاچ را تهدید تلقی می کند. در کالابریا موارد مستندی ازبرده داری امروز وجود دارد که کارگران مهاجر برای خرمن محصولات کشاورزی و پاک کردن خیابان ها مورد بهره کشی قرار می گیرند و اغلب بعنوان جبران خسارت تنها چادری برای خواب و یک وعده غذا دریافت می کنند. در سال ۲۰۱۰ یک شورش بردگان عملی در نزدیکی شهر روسارنو علیه مافیای محلی وجود داشت ، برده داری تا همین امروز ادامه دارد، و اکنون با بیگانه هراسی ، نژادپرستی و نئو فاشیسم دولتی شعله ور می شود.    

با آغاز سال ۲۰۱۷ کمک مالی ارائه شده به ریاچ برای حمایت از جمعیت مهاجر قطع شد و شهردار به سوء استفاده از پول ها، کمک به مهاجران غیر قانونی و ساخت غیر قانونی سیستم از بین بردن زباله متهم شناخته شد. این اتهام ها از سوی دولت دقیقا همزمان با انتشار قریب الوقوع یک سریال تلویزیونی بر اساس مدل ریاچ به نام تمام جهان یک کشور است اتفاق افتاد که از سوی آرا آیRAIتلویزیون دولتی ایتالیا تهیه شده است. این سزیال تلویزیونی ریاچ را بعنوان مدل زیبای همبستگی انسانی به تصویر می کشد که کاملا بر خلاف سیاست های نژاد پرست و نئو فاشیستی دولت ائتلافی جنبش پوپولیست ۵ ستاره و لگا نورد از نظر تاریخی بیگانه هراس اداره می شود. بر اساس این اتهام ها پخش این سریال، با نقش آفرینی برخی از بزرگترین ستارگان سینمای ایتالیا ازامواج تلویزیونی مسدود شد. در آخر بهار سال جاری لوچانو اعتصاب غذایی را در اعتراض به حمله دولتی به ریاچ آغاز کرد. تابستان امسال افراد همگرا از سراسر جهان حمایت و همبستگی خود را با پروژه نشان دادند. 

دو هفته قبل من توانستم به ریاچ بروم و شاهد دست اول می دانی وضعیت باشم و به طور مختصر با شهردار ملاقات کردم. اوضاع وحشتناک است. تمام مغازه ها و ابتکارها تعطیل شده بودند. شهردار به شدت پریشان و عصبی بود. برخی از ساکنان مهاجر در حال ترک شهر و جستجوی کار در جای دیگر بودند. یک جمع آوری کمک آنلاین ۳۰۰.۰۰۰ یورویی برای حفظ کارکرد پروژه شهرهای آینده کافی نبود و نیروهایی برای بیرون کردن انجمن از ستاد های مرکزی آن تلاش می کردند. 

سال ها بعد از رکود اقتصادی و دولت رکود بعد از برلسکونی و شکست بسیار بد حزب دموکراتیک ایتالیا که در پوشش حزب دموکرات امریکا ایجاد شده است ، جزر و مدی از نئو فاشیسم در حال جارو کردن کشور است. جنبش پوپولیست ۵ ستاره بنیاد گذاشته شده از سوی بپه گریلو کمدین تبدیل شده به سیاست مدار موضع راست تندی اتخاذ کرده و ائتلافی را با لگا نورد بیگانه ستیز، نژادپرست پرهیاهو و ضد مهاجرت تشکیل داد. ماتئو سالوینی وزیر کشور به رهبر مشروط کشور تبدیل شده وشهردار ریاچ را با بدنامی موهن و آزار برکنار کرد. سالوینی درست هفته پیش قانون ضد مهاجرت را که می تواند کمک مالی به جامعه مهاجران را قطع نماید اعلام کرد. این امر ماه ها پس از سیاست مرزهای بسته و محدودیت های جدی قرار داده شده برای  هیئت های جستجو ونجات از سوی سازمان های حقوق بشر اتفاق می افتد. امسال تا کنون نزدیک به ۲.۰۰۰ مهاجر که برای عبور از مدیترانه تلاش می کردند و در دریا مرده اند شناخته شده اند اما بسیاری می ترسند که این تعداد بر آوردی کم باشد چون تعیین آن چه رخ می دهد دشوار است چون بنادر بسته اند.         

اکنون، سه شنبه این هفته، میمو لوچانو به خاطر کمک به مهاجران غیر قانونی برای ورود به کشور تحت حبس خانگی قرار داده شد. این واقعا تقلید مسخره ای از عدالت و لحظه ای ترسناک است چون فاشیسم به ایتالیا باز گشته است و تعقیب مورد حمایت دولتی دگراندیشان سیاسی دوباره در حال وقوع است. همان طور که من نوشتم بسیج عمومی همراه با نمایش عظیم همبستگی  در روز یکشنبه که برای ریاچ و شهر های عمده سراسر کشور سازماندهی شده درجریان است. مقاومتی در حال ظهور است اما با نژادپرستی سرمست و پلیس فاشیست دولتی مواجه است که به صورت یک جانبه از سوی دولت ترامپ تقویت شده است. و لوئیس ایزنبرگ سفیر امریکا در ایتالیا ، عامل گلدمن ساچز، تامین کننده مالی جمهوری خواهان و نوچه ترامپ در همین هفته اعلام کرد که ایتالیا مدل متمرکز دموکراسی در دنیاست.

همه دنیا یک کشور است و زمان برخاستن با یکدیگر.

 

 

تاریخ انتشار : ۱۴ مهر, ۱۳۹۷ ۹:۲۶ ق٫ظ
لینک کوتاه
مطالب بیشتر

نظرات

Comments are closed.

بیانیه‌های هیئت‌ سیاسی‌ـ‌اجرایی

جلیلی نمایندۀ جبهۀ پایداری و هستۀ سخت قدرت است!

سعید جلیلی، نامزد مورد حمایت جبههٔ پایداری، با پیشینۀ وابستگی فکری و تشکیلاتی به انجمن حجتیه، از چهره‌های متحجر و تاریک‌اندیش جمهوری اسلامی‌ و نماد ایستایی در برابر مطالبات بر حق مردم برای تغییر و تحول اساسی است. او با دشمن‌تراشی کورکورانهٔ خود از عوامل مهم عدم حصول توافق بین‌المللی در راستای تأمین منافع مردم و مصالح میهن ما بود. جلیلی فردی از هستهٔ سخت قدرت و ادامه‌دهندۀ حتی افراطی‌تر دولت رئیسی است. راهبرد او در انتخابات تکیه بر تشکیلات پایداری و سوءاستفادۀ آشکار از امکانات دولتی است.

ادامه »
سرمقاله

روز جهانی کارگر بر همۀ کارگران، مزد‌بگیران و زحمتکشان مبارک باد!

در یک سالی که گذشت شرایط سخت زندگی کارگران و مزدبگیران ایران سخت‌تر شد. علاوه بر پیامدهای موقتی کردن هر چه بیشتر مشاغل که منجر به فقر هر چه بیشتر طبقۀ کارگر شده، بالا رفتن نرخ تورم ارزش دستمزد کارگران و قدرت خرید آنان را بسیار ناچیز کرده است. در این شرایط، امنیت شغلی و ایمنی کارگران در محل‌های کارشان نیز در معرض خطر دائمی است. بر بستر چنین شرایطی نیروهای کار در سراسر کشور مرتب دست به تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی می‌زنند. در چنین شرایطی اتحاد و همبستگی نیروهای کار با جامعۀ مدنی و دیگر زحمتکشان و تقویت تشکل های مستقل کارگری تنها راه رهایی مزدبگیران است …

مطالعه »
سخن روز و مرور اخبارهفته

هفته‌ای که گذشت، دوم تا هشتم تیرماه

رهبر حکومت تاب نیاورد گاه که کارگزاران خود را نامرغوب دید. خود بر صحنه آمد و خواستار مشارکت حداکثری شد و فتوا داد که نباید با کسانی که “ذره‌ای با انقلاب و امام و نظام اسلامی زاویه دارند” همکاری کرد. به‌زبان دیگر نباید به کسانی که ممکن است نفر دوم حکومت شوند و در سر خیال همکاری با ناانقلابین دارند، رای داد. اشاره‌ای سرراست به آن تنها نامزدی که از تعامل با جهان می‌گوید.

مطالعه »
یادداشت
بیانیه ها

جلیلی نمایندۀ جبهۀ پایداری و هستۀ سخت قدرت است!

سعید جلیلی، نامزد مورد حمایت جبههٔ پایداری، با پیشینۀ وابستگی فکری و تشکیلاتی به انجمن حجتیه، از چهره‌های متحجر و تاریک‌اندیش جمهوری اسلامی‌ و نماد ایستایی در برابر مطالبات بر حق مردم برای تغییر و تحول اساسی است. او با دشمن‌تراشی کورکورانهٔ خود از عوامل مهم عدم حصول توافق بین‌المللی در راستای تأمین منافع مردم و مصالح میهن ما بود. جلیلی فردی از هستهٔ سخت قدرت و ادامه‌دهندۀ حتی افراطی‌تر دولت رئیسی است. راهبرد او در انتخابات تکیه بر تشکیلات پایداری و سوءاستفادۀ آشکار از امکانات دولتی است.

مطالعه »
پيام ها

بدرود رفیق البرز!

رفیق البرز شخصیتی آرام، فروتن و کم‌توقع داشت. بی‌ادعایی، رفتار اعتمادآفرین و لبخند ملایم‌اش آرام‌بخش جمع رفقای‌اش بود. فقدان این انسان نازنین، این رفیق باورمند، این رفیق به‌معنای واقعی رفیق، دردناک است و خسران بزرگی است برای سازمان‌مان، سازمان البرز و ما!

مطالعه »
بیانیه ها

جلیلی نمایندۀ جبهۀ پایداری و هستۀ سخت قدرت است!

سعید جلیلی، نامزد مورد حمایت جبههٔ پایداری، با پیشینۀ وابستگی فکری و تشکیلاتی به انجمن حجتیه، از چهره‌های متحجر و تاریک‌اندیش جمهوری اسلامی‌ و نماد ایستایی در برابر مطالبات بر حق مردم برای تغییر و تحول اساسی است. او با دشمن‌تراشی کورکورانهٔ خود از عوامل مهم عدم حصول توافق بین‌المللی در راستای تأمین منافع مردم و مصالح میهن ما بود. جلیلی فردی از هستهٔ سخت قدرت و ادامه‌دهندۀ حتی افراطی‌تر دولت رئیسی است. راهبرد او در انتخابات تکیه بر تشکیلات پایداری و سوءاستفادۀ آشکار از امکانات دولتی است.

مطالعه »
برنامه و اساسنامه
برنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
اساسنامه
اساسنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
بولتن کارگری
شبکه های اجتماعی سازمان
آخرین مطالب

واقعا برای اکثریت مردم ایران چه فرقی دارد که جلیلی و یا پزشکیان رئیس جمهوری اسلامی ایران شود؟

وقتی از همبستگی حرف می‌زنیم از چه سخن می‌گوییم؟

تکثرگرایی و کثرت گرایی مردم ایران قبل و بعد از انقلاب (قسمت سوم)

سخنی با تحریمی‌ها و گپی با چپ ضدامپریالیست مدافع جلیلی!

ریاست‌جمهوری در غیاب جمهور مردم؟

بر تحریم در دور دوم اصرار دارم اما …