نوزدهم آبانماه یاد آور روزی است که دژخیمان برخاسته از کودتای ننگین و بیگانه ساخته ی ۲۸ مرداد۱۳۳۲، دکتر حسین فاطمی، وزیر خارجه دولت ملی دکتر محمد مصدق، را به میدان تیر لشگر دو زرهی برده و به دست جوخه تیرباران سپردند. در سحرگاه روز ۱۹ آبان ۳۳ او را که بدنش به علت جراحات ناشی از ضربات چاقوی اراذل مزدور حکومت در روز بازداشت شدن، در تب می سوخت با برانکارد به میدان تیر آورده و به چوبه اعدام بستند و مرتکب جنایتی شدند که تا پایان تاریخ این سرزمین هرگز فراموش نخواهد گردید. امروز که ۶۴ سال از آن اقدام جنایت بار و ۶۵ سال از آن کودتای خائنانه می گذرد، کیست که نداند و نفهمد که همه مصائب و گرفتاری ها و ناهنجاری های امروز این کشور نیز ریشه در آن کودتای شوم دارد.
دکتر حسین فاطمی سردبیر روزنامه باختر امروز بود که قلم برا و نافذ او دردهای جامعه استبدادزده ایران را فریاد می کرد و راه رهایی را که همانا برقراری آزادی، استقلال و عدالت است، به ملت رنجدیده ایران نشان می داد.
دکتر حسین فاطمی یکی از بیست تنی بود که در روز ۲۲ مهر ۱۳۲۸ همراه دکتر مصدق در اعتراض به فقدان آزادی انتخابات در تحصن دربار شرکت داشت. هم او بود که در روز اول آبان ۱۳۲۸ در منزل دکتر مصدق پیشنهاد کرد که نام « جبهه ملی ایران » را برای تشکل خود برگزینند. دکترحسین فاطمی بنا بر گفته دکتر مصدق اولین کسی بود که در شورای مرکزی جبهه ملی ایران طرح ملی کردن صنعت نفت در سراسر کشور را پیشنهاد کرد و به تصویب شورا رساند. دکتر حسین فاطمی در روز ۲۵ بهمن ۱۳۳۰ هنگامی که بر سر مزار روزنامه نگار شجاع محمد مسعود در حال سخنرانی بود مورد اصابت گلوله یکی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام قرار گرفت. او با انتقال به بیمارستان و عمل جراحی از آن ترور جان بدر برد ولی همیشه جای این سئوال باقی است که چرا و با چه انگیزه ای فدائیان اسلام قصد جان شخصیتی آزاده و وطن خواه و استعمارستیز چون دکتر حسین فاطمی را داشتند؟ آیا همین خط فکری نیست که پس از انقلاب ۵۷ و هم اکنون، همفکران فاطمی و یاران مصدق را تحت مضیقه و محدودیت قرار می دهد؟
دکتر حسین فاطمی پس از کودتای ۲۸ مرداد چند ماهی مخفی شد ولی سرانجام در روز ۶ اسفند ۱۳۳۲ به دست کودتاچیان اسیر گردید و در همان روز دستگیری در جلوی ساختمان شهربانی هنگامی که به داخل ساختمان برده می شد، در مقابل چشم نیروهای نظامی، مورد هجوم چاقوکشان مزدور حکومت به سرکردگی شعبان جعفری قرار گرفت و ضربات متعدد چاقو بدن او و خواهر فداکارش را که خود را سپر پیکر دکتر فاطمی کرده بود مجروح نمود. بالاخره دکتر فاطمی را با همان بدن مجروح و وضعیت جسمی پرآسیب به بیدادگاه نظامی برده و به اعدام محکوم نمودند. دکتر حسین فاطمی در روز ۱۹ آبان ۱۳۳۳ لحظاتی قبل از اعدام این کلمات را بر زبان راند: «من می میرم که نسل جوان ایران از مرگ من درس عبرتی گرفته و با خون خود از وطنش دفاع کند و نگذارد جاسوسان اجنبی بر این کشور حکومت نمایند».
درود به روان پاک شهید راه وطن دکتر حسین فاطمی
هیجدهم آبان ماه ۱۳۹۷
