برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه‌ی مشترک «فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه‌ای دریافت کرده و از شما درخواست می‌کند فوری در باره‌ی موضوع زیر در ایران اقدام کنید.
اطلاعات تازه
برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر) مطلع شده است که خانم نرگس محمدی، روزنامه‌نگار و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، ممکن است در زندان زنجان که حکم ۱۶ سال زندان خود را در آن می‌گذراند، دچار کووید ۱۹ شده باشد.
بر اساس اطلاعات دریافتی، خانم نرگس محمدی در نامه‌ای به تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۹۹ که خانواده‌ی او به تاریخ ۲۳ تیر منتشر کرد، گفت که از اواخر ماه ژوئن (۹ تیر) دچار خستگی مفرط و درد ناحیه شکم، اسهال و استفراغ و از دست دادن حس بویایی و از مراقبت پزشکی محروم است. به گفته‌ی او در این نامه، یک ماه پیش در حدود ۳۰ زندانی تازه وارد شدند که بعضی از آنها نشانه‌های کرونا داشتند و آزمایش کرونای یکی از آنها مثبت بود؛ ولی آنها به مرخصی اعزام شدند. خانم محمدی از وزیر بهداشت خواست تا نماینده‌ای را برای بازدید از زندان زنجان اعزام کند. علاوه بر این، خانم محمدی گفت که از حدود یک سال پیش از دریافت کتاب و امکان تماس تلفنی با فرزندان خود در خارج از کشور محروم شده است.
در پی فشار خانواده‌ی خانم محمدی، مسئولان با انجام آزمایش کووید ۱۹ موافقت کردند ولی از ارایه‌ی نتیجه‌ی آن سر باز زده‌اند. خانم محمدی و ۱۱ زندانی دیگر که دارای نشانه‌های کووید ۱۹ هستند اکنون از شش زندانی دیگر جدا و قرنطینه شده‌اند.
به گفته‌ی اعضای خانواده‌ی خانم محمدی که با او تلفنی گفت‌وگو کرده‌اند، مسئولان زندان در پیروی از دستور دادستانی از ارایه‌ی مراقبت پزشکی به او یا انتقال او به موسسه‌های پزشکی در خارج از زندان سر باز می‌زنند. مسئولان قوه‌ی قضاییه همچنین از عرضه‌ی مواد غذایی مناسب، حتی به هزینه‌ی خود او، خودداری می‌کنند. طی ۶ ماهی که خانم محمدی به زندان زنجان منتقل شده، غذای او نان و ماست یا نان و گوجه و پیاز بوده است.
برنامه‌ی نظارت نگرانی شدید خود را درباره‌ی وضع رو به وخامت سلامتی خانم نرگس محمدی در زندان ابراز و یادآوری می‌کند که وضع سلامتی او پیش از این نیز موجب نگرانی زیاد بود چون او دچار بیماری‌های جدی از جمله فلج عضلانی و آمبولی ریوی بود. وضعیت سلامتی او در اثر سر باززدن دولت‌مردان از ارائه‌ی مراقبت مناسب پزشکی بدتر شده است.
برنامه‌ی نظارت از دولت‌مردان ایران می‌خواهد تا خانم نرگس محمدی را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند و امکان دسترسی فوری به مراقبت مناسب پزشکی برای او فراهم و او را آزاد کنند زیرا حبس نرگس محمدی خودسرانه است و با هدف مجازات او به‌خاطر فعالیت‌های حقوق بشری او انجام شده است.
اطلاعات پیشینه
شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی خانم نرگس محمدی را روز ۱۸ مه ۲۰۱۶ (۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵)، به اتهام‌های زیر به مجموع ۱۶ سال زندان محکوم کرد: پنج سال برای «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» (ماده‌ی ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی)، یک سال برای «تبلیغ علیه نظام» (ماده‌ی ۵۰۰) و ۱۰ سال به‌خاطر «تشکیل و اداره گروهک غیرقانونی لگام» (ماده‌ی ۴۹۸)[*].
روز ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۶ (۷ مهر ۱۳۹۵)، شعبه‌ی ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران حکم زندان علیه خانم نرگس محمدی را تأیید کرد. دادگاه تجدید نظر در حکم خود تأکید کرد که پیرو ماده‌ی ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، «مجازات اشد» ـ یعنی ۱۰ سال زندان ـ اجرا می‌شود. در زمان صدور حکم محکومیت، خانم محمدی در حال گذراندن باقی‌مانده‌ی حکم زندان خود مربوط به سپتامبر ۲۰۱۱ (شهریور ۱۳۹۰) بود که طی آن به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر محکوم شده بود.
در تاریخ ۲۶ دسامبر ۲۰۱۹ (۵ دی ۱۳۹۸)، خانم نرگس محمدی به خاطر تحصن دسته جمعی به همراه شماری از دیگر زندانیان در بند زنان زندان اوین در روز ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹ (۳۰ آذر ۱۳۹۷) در همبستگی با خانواده‌های عزادار قربانیان اعتراض‌های سراسری آبان ۱۳۹۸ با انتقال از زندان اوین به زندان زنجان در ۳۵۰ کیلومتری تهران مجازات شد. خانم محمدی در نامه‌ای از زندان زنجان گفت که شماری از ماموران زندان و ماموران امنیتی و از جمله بازجوی او از وزارت اطلاعات به رهبری رئیس زندان اوین او را مورد ضرب و جرح قرار داده و به زور او را به داخل ماشینی پرتاب به زندان زنجان منتقل کرده‌اند.
