حزب چپ ایران (فدائیان خلق) هشتادمین سالگرد بنیان گذاری حزب توده ایران را به عموم رفقای توده ای تبریک می گوید و برای آن ها در مبارزه علیه رژیم فقها و برای آزادی، عدالت اجتماعی، دموکراسی و سوسیالیسم موفقیت آرزو می کند.
کشور ما از قبل از مشروطیت تاکنون شاهد شکل گیری احزاب سیاسی در برهه های زمانی مختلف بوده است. کمتر حزبی را می توان یافت که افت و خیزهای سیاسی و اجتماعی کشور را پشت سر گذاشته و توانسته باشد به حیات خود در مدتی طولانی ادامه دهد. حزب توده ایران پایدارترین و پیگیرترین حزب سیاسی تاریخ معاصر ایران است.
حزب تودۀ ایران در مهر ۱۳۲۰ به‌همت شماری از زندانیان سیاسی بنیان گذارده شد و از همان نخستین سال حیاتش در شکل‌گیری جامعه مدنی ایران نقش موثر ایفا نمود. حزب توده ایران در آن زمان خود را تداوم بخش ایده‌های روشنگری و حامی انقلاب مشروطه می‌دانست و ارزش های آزادیخواهانه و برابرطلبانه را ترویج می کرد.
حزب در طول حیاتش گفتمان طبقاتی را وارد فرهنگ سیاسی کشور کرد و دفاع از منافع و مطالبات کارگران، زحمتکشان و دهقانان کشور را پایه برنامه خود قرار داد. حزب در دهه ۲۰ توانست در میان روشنفکران و کارگران صنعتی در سراسر کشور ریشه بدواند و خارج از هرگونه وابستگی مذهبی، ملی، قومی، زبانی و جنسیتی، گروه های مختلف جامعه ایران را در آن برهه زمانی با خود همراه کند. حزب توده ایران تاثیرات ماندگار بر ادبیات و هنر کشور گذاشت. بخش قابل توجهی از نویسندگان، شاعران، روشنفکران و فرهیختگان جامعه ایرانی، خاصه در چند دهۀ نخست حیات حزب یا به آن متعلق بودند و یا خاستگاه توده ای داشتند. حزب توده ایران فرهنگ حزبیت را وارد حیات سیاسی کشور کرد.
دهه ۲۰ دوره بالندگی حزب توده ایران بود. متاسفانه با کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ و سرکوب بی سابقه حزب، این دوره بپایان رسید و حزب وارد دوره افول حیات خود تا سال ۱۳۵۷ گردید. اما بار دیگر حزب با انقلاب بهمن فعالانه وارد صحنه سیاسی کشور شد، حوزه های حزبی را در سراسر ایران راه انداخت، ادبیات مارکسیستی را به صورت گسترده نشر داد و در روندهای سیاسی کشور نقش موثر ایفا نمود. حزب در طول چهار سال فعالیت علنی بطور شتابناک گسترش پیدا کرد. جمهوری اسلامی فعالیت حزب توده ایران را تاب نیآورد و ضربه کاری بر آن وارد آورد، هزاران توده ای را دستگیر و عده زیادی از کادرها و رهبران حزب را اعدام کرد. با این وجود حزب علیرغم ضربات و جدائی ها، قادر شد صفوف خود را بازسازی کند و بحیات خود ادامه دهد.
حیات حزب توده ایران در طی ۸ دهه با جان صدها انسان مبارز و فرهیخته که برای عدالت اجتماعی و تامین زندگی انسانی برای کارگران و زحمتکشان کشور پیکار کرده آند، در آمیخته است. تاریخ این حزب آکنده از موفقیت ها، خطاها، ناکامی ها، فداکاری ها، از جان گذشتن ها و تحمل هزاران سال اسارت بوده است.
در کنار دستآوردها، حزب خطاهای سنگینی در عرصه سیاسی و تشکیلاتی داشت که در راس آن تحلیل نادرست از رژیم برآمده از انقلاب بهمن، سیاست حمایت قاطع از آن براساس تئوری راه رشد غیرسرمایه داری و بر این پایه تنظیم مناسبات خود با دیگر نیروهای سیاسی ایران بود. سیاستی که به اعتبار حزب و به جریان چپ ایران لطمه جدی زد. بیانیه حزب بمناسبت هشتادمین سالگرد با برخی خطاها تماس گرفته و “تمرکز سیاست‌های حزب بر مبارزۀ ضد امپریالیستی و کم توجهی به حقوق و آزادی های دموکراتیک” را نقد کرده است. ولی این خطا را نمی توان تنها با کم بها دادن به این و یا آن وجه از سیاست حزب توضیح داد. به باور ما بدون نقد دیدگاهی از آن، احتمال تکرار خطا، ولو در عرصه ها و اشکال دیگر باقی خواهد ماند. امیدواریم نقد آن سیاست ها تعمیق یابد، استنتاجات ضرور از آن گرفته شود و در دیدگاه، برنامه و سیاست های حزب بازتاب پیدا کند.
بار دیگر هشتادمین سالگرد بنیانگذاری حزب توده ایران را به همه توده ای ها شادباش می گوئیم و در مبارزه مشترک علیه جمهوری اسلامی برای آن ها موفقیت آرزو می کنیم. امیدواریم نیروهای چپ ایران دست در دست هم بگذارند و بر پراکندگی ها غلبه کنند.
