در قزاقستان هماکنون یک خیزش حقیقی مردمی در جریان است، که از همان ابتدا ماهیتی اجتماعی و طبقاتی داشت، چراکه افزایش دو برابر بهای گاز در بورس فنجان صبر مردم را لبریز نمود! شورش از قضا از ژانائوز به ابتکار کارگران نفت آغاز شد، که بنوعی ستاد سیاسی جنبش اعتراضی گردید.
پویایی شاخص این جنبش نشان میدهد، که آغاز آن بمثابه یک حرکت اجتماعی بود، که گسترش یافت و گروه های کارگری جهت طرح مطالبات خود در راستای افزایش ۱۰۰% دستمزدها و لغو برآیند بهینه سازی، بهبود شرایط کار و ازادی فعالیت های صنفی از حربه میتینگ بهرمند شدند. در نتیجه سوم ژانویه کل ناحیه منگیس تائوز دست به یک اعتصاب عمومی زد، که همسایه خود آتیرا اوو را دربرگرفت!
قابل توجه است که در روز ۴ ژانویه کارگران نفت تنگیز چوراویل که ۷۵درصد سهم ان متعلق به یک شرکت امریکایی است، دست به یک اعتصاب زدند. سپتامبر گذشته در این شرکت چهار هزار کارگر اخراج شده بود، با اینهمه کاهش کارگران تازه ای در برنامه داشت. این امر سبب شدکه در طول روز کارگران نفت نواحی آکتوب و قزاقستان غربی و قیزیلوردا به حمایت از آنها برخیزند.
علاوه بر این، در عصر همان روز، اعتصاب معدنچیان شرکت آرمیلو متال تیمیرتاو ناحیه کاراگاندا و کارخانه ذوب مس و معدنچیان شرکت “کازاخ میس” آغاز شد، که بمثابه اعتصاب عمومی در کل صنعت معدن کشور ارزیابی می گردد. در کارخانه های نامبرده نیز مطالبه افزایش دستمزد، کاهش سن بازنشستگی، حق داشتن اتحادیه های کارگری و حق اعتصاب طرح گردید.
همزمان، میتنگ های نامعین روز سه شبنه در آتیراو، اورالسک، آکتیوبینسک، کیزیل اورده، تاراز، تالدیکورگان، ترکستان، شیمکنت، اکیباستوزه در شهرهای همجوار آلماتا و در خود آلماتا آغاز شد. جایی که در پوشش خیابانها از شامگاه ۴ تا پنجم درگیری میان مردم و پلیس رخداد، درنتیجه ساختمان فرمانداری (آکیمات) شهرموقتا تصرف شد. این امر سبب شد که قاسم ژومارت توکایف شرایط فوق العاده اعلان کند.
شایان ذکر است، که اعتراض بهمراهی جوانان و مهاجران قزاق ساکن در حومه کلانشهرها وکسانی که به کارهای موقت و کم درامد مشغول هستند، آغاز شد و وعده کاهش قیمت گاز به پنجاه تنگه ویژه برای ناحیه مانگیس تااوز و آلماتی معترضین را راضی نکرد.
رهکردهای قاسم ژومارت توکایف جهت برکناری دولت و بعد از ان نورسلطان نظربایف از ریاست شورای امنیت نیز اعتراضات را متوقف ننمود، زیرا در تاریخ ۵ ژانویه، تجمعات اعتراضی در نواحی مراکز شمالی و شرقی قزاقستان- پتروپاولسک پالودار، اوست –کامنوگورسک، سمیپالاتیسک که تا آن زمان آرام بود، آغاز شده بود. همزمان تلاش هایی جهت تصرف دفاتر آکیمات در آکتوبه، تالدیکورگان، شیمکنت و آلمانی صورت گرفت.
ازطرفی، کارگران در تجمع نامعین خود در ژانائوزن مطالبات جدیدتری تنظیم کردند که استعفای رئیس جمهور فعلی و همه مقامات نزدیک به نظربایف، احیای قانون اساسی ۱۹۹۳ و آزادی تشکیل احزاب و اتحادیه کارگری و آزادی زندانیان سیاسی و خاتمه دادن به سرکوب را خواستار شدند. در این تجمع شورای آکساکال بلافاصله ایجاد شد که به یک مرجع غیر رسمی تبدیل گردید.
بدین ترتیب، مطالبات و شعارهای مطروحه در شهرها و مناطق گوناگون محتوای اصلی جنبش گردید، مبارزات شکل سیاسی بخود گرفت. همچنین در شهرها و مناطق کمیته ها و شوراهایی جهت هماهنگی مبارزه شکل گرفت.
درهمین زمان در آلماتا، آکتائو و ژانائوزن نظامیان وارد میدان شدند، همه امور در ناحیه مانگیستاو بصورت مسالمت امیز پیش می رفت، سربازان از متوقف کردن مردم خوداری کرده، تیراندازیها امادر پایتخت جنوبی شروع شد و در شب ۵ -۶ ژانویه نیروهای ویژه اقدام به پس گرفتن فرودگاه و محلات تصرف شده توسط معترضین را آغازکردند. به گفته منابع مختلف تا به حال ده ها تن از معترضین کشته شده اند.
در شرایط فعلی خطر سرکوب خشونت امیز اعترضات و اعتصابات وجود دارد، از این روی لازم می باشد، کشور را با یک اعتصاب سراسری فلج نمود. بنابراین، تشکیل یک کمیته واحد عملیاتی برپایه منطقه ای و تولیدی در راستای سازماندهی مقاومت ترور پلیسی –نظامی ضرورت می یابد.
دراین راستا،حمایت جنبشهای کارگری، کمونیستی جهان و اتحادیه های چپ بمنظورسازماندهی کمپین گسترده جهانی ضروری می باشد.
مطالبات جنبش سوسیالیستی قزاقستان:
هرچه سریعتربه عملیات نظامی علیه خلق خود پایان داده، نظامیان را از شهرها خارج نمایید!
هرچه سریعتر مقامات نزدیک به نظربایف و از جمله رئیس جمهور توکایف اخراج شوند!
آزادی همه زندانیان و دستگیر شدگان!
تامین حق تشکیل اتحادیه ها، احزاب سیاسی، برگزاری اعتصابات و جلسات!
قانونی شدن فعالیت حزب ممنوعه کمونیست قزاقستان و جنبش سوسیالیست قزاقستان!
ما از همه کارگران و زحمتکشان می خواهیم که خواسته های کارگران اعدام شده نفت ژانائوزن دال بر ملی شدن صنعت معادن و صنایع کلان کشور و واگذاری کنترل آن به شوراهای کارگری را اجرایی کنند.