زن، زندگی، آزادی؛ ژن، ژیان، ئازادی!
در دفاع از مبارزۀ متحد مردم!
جان باختن ژینا امینی در سفر از سقز به تهران در مقر پلیس امنیت اخلاقی در خیابان وزراء موجب واکنش اعتراضی گروه‌های بسیار وسیعی از مردمان ایران و در ادامۀ خود به خیزش مردمی بزرگ و دامنه‌دار دیگری بدل شده است. حاکمیت جمهوری اسلامی نیز دیگربار، و مانند بارهای دیگر، عزم بر سرکوب آن جزم کرده است. سرکوب تنها زبانی است که حکومت جمهوری اسلامی همواره در مواجهه با برآمدهای مردم و خطاب به مردمان معترض ایران به آن متوسل می‌شود.
حق اعتراض از حقوق ذاتی و بنیادین بشر است. مردم ما حق صائب آن را دارند که جهت برآورده شدن مطالبات خود دست به اعتراض، گرد‌هم‌آیی، تظاهرات و اعتصاب بزنند. ما سرکوب مردم معترض را محکوم می‌کنیم! سرکوب مردم باید بی‌درنگ و بدون قید و شرط متوقف و خواست‌های برحق مردم ستم‌دیدۀ ما که بیش از چهار دهه است تحت حاکمیت نظام استبدادی جمهوری اسلامی نادیده گرفته می‌شود، متحقق شود!
در جریان برآمد جاری مردم صدها تن از هم‌میهنان ما دستگیر شده‌اند و ژیناهای دیگری هدف تیرهای ساچمه‌ای یا حتی جنگی نیروهای حکومتی قرار گرفته و جان شیرین‌شان را در راه آزادی باخته‌اند. تیراندازی به دختران و پسران مردم و کشتن آن‌ها باید بی‌درنگ متوقف شود! همهٔ دستگیرشدگان باید بلاوقفه آزاد شوند! حکومت جمهوری اسلامی حتی بر پایهٔ قوانین غیرعادلانهٔ خود نیز حق زندانی کردن آنان را ندارد.
ارتکاب فاجعۀ قتل ژینا توسط ماموران حکومتی، تقابلی سنگین میان حکومت و مردم را بر سر برآمد مطالباتی به قدمتی به درازای حکومت اسلامی در دستور روز قرار داده است. زنان ایران و جامعۀ روشنفکری ایران از همان اسفند ۱۳۵۷ با تحمیل حجاب به زنان ایران مخالفت کرده‌اند. زنان ایران در راه این مبارزۀ مطالباتی تا کنون متقبل قربانی‌ها، شکنجه‌ها، صدمات، فشارها، حبس‌ها، هزینه‌ها و دشواری‌های بسیار شده‌اند. ده‌ها هزار زن ایرانی قربانی یورش نظام‌مند گزمگان نظام به آنان شده‌اند؛ گزمگانی که جدیدترین نامشان «گشت ارشاد» است. «گشت ارشاد» باید بی‌درنگ برچیده شود!
در جبهۀ مقابل و در ادامۀ سیاست‌های زن‌ستیز، متحجرانه و استبدادی جمهوری اسلامی در تحمیل حجاب اجباری «آییـن‌نامـهٔ راهبردهـای گسـترش فرهنـگ عفـاف» در ۴ مرداد ۱۳۸۴ توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی و پیرو آن «آیین‌نامهٔ راهکارهای اجرایی گسترش عفاف و حجاب» در تاریخ ۱۴ دی همان سال توسط شورای فرهنگی عمومی کشور و در ۱۲ شهریور ۱۳۹۸ توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید. در راستای تحقق این مصوبات سرانجام ۱۷ بهمن سال گذشته «طرح جامع عفاف و حجاب» تدوین و جهت اجراء ابلاغ شد. حضور گشت ارشاد به بهانهٔ مقابله با «بی‌حجابی و بدحجابی» در خیابان‌ها، تنها بخشی از این برنامه و آیین‌نامه و طرح است. تحمیل حجاب اجباری باید بی‌درنگ متوقف شود!
اینک و پس از گذشت قریب به چهل و چهار سال مبارزه برای لغو حجاب اجباری، قتل ژینا در مقر پلیس امنیت اخلاقی تهران موجبی شد برای این که این خواست به یکی از خواست‌های محوری مجموعۀ جامعۀ مدنی ایران بدل شود.
حکومت این بار نیز کوشیده است با به خشونت کشاندن اعتراضات، از دامنهٔ آن بکاهد. اما مردم، بدون این که در دام خشونت بیفتند، مبارزۀ خشونت‌پرهیز و مسالمت‌آمیز خود را ادامه می‌دهند. حکومت علی‌رغم فشارها، علی‌رغم تهدید و تکفیر و دستگیری و کشتار، نه تنها موفق به کاستن از دامنهٔ اعتراضات نشده، بلکه ابعاد این اعتراضات وسعت بی‌سابقه‌ای یافته است. بخش‌های هر چه گسترده‌تری از جنبش‌های اجتماعی نیرومند موجود در جامعه اعم از زنان، کارگران، دانشجویان، مناطق ملی – قومی، فرهنگیان و فرهنگ‌سازان، بازنشستگان و شمار چشم‌گیری از هنرمندان، ورزشکاران و دیگر چهره‌های شناخته‌شدهٔ جامعه به این برآمد اعتراضی پیوسته‌اند.
ما بر این باوریم که این حق مردم ایران است که حکومتی داشته باشند که بر پایۀ مبانی جهان‌شمول حقوق بشر و مبتنی بر ارادۀ آزاد، دموکراتیک و برابرحقوق آنان متحقق شود، نظامی که در آن شأن هر انسان حریم و حرمت داشته باشد و متحجران بی‌اخلاق و اخلاق‌ستیز حاکم این اجازه را به خود ندهند که برای مردم ما، برای مردم سرفراز ایران قانون و قرار و الگوی رفتاری تعیین کنند و به ویژه زنان ایرانی را مورد آزار و اذیت و توهین و اقدامات تحقیرآمیزی قرار دهند که نقض بنیادی‌ترین حقوق یک انسان امروزی است.
ما بر این باوریم که جامعهٔ مدنی ما امروز به چنان نیرومندی و قوام‌یافتگی‌ای رسیده است که عزم دارد با تحمل هزینه‌ای هر چه کم‌تر به این مهم دست یابد. هم از این رو گرایش بخش‌های چشم‌گیر جامعه به پی‌گیری خواست‌های مشخص و تحمیل گام به گام، اما پیوستهٔ مطالبات بر حق خود به نظام استبدادی حاکم را رویکردی مناسب در راستای رویهٔ پیش‌گفته می‌دانیم.
ما هم‌صدا با همۀ ایرانیان آزادی‌خواه و استبداد ستیز، همۀ ایرانیانی که به بیش از صد سال ارتجاع و استبداد و سرکوب و آزادی‌ستیزی در میهن ما، به بیش از صد سال ستمگری چه در شکل پادشاهی استبدادی پهلوی و چه در شکل حکومت استبدادی جمهوری اسلامی معترض‌اند، هم‌گام با همۀ ایرانیانی که عمری است تشنۀ آزادی‌اند و از استبداد گروهی اندک و ستمگر به تنگ آمده‌اند، فریاد اعتراض خود را به سرکوب مردم معترض ایران بلند می‌کنیم!
ما خطاب به سرکوبگران برآمد برحق مردم می‌گوییم:
بس کنید! سرکوب را متوقف کنید! تیراندازی به فرزندان ایران و کشتن آن‌ها را بی‌درنگ متوقف کنید! همۀ کسانی را که در این خیزش گرفته‌اید بی‌درنگ آزاد کنید! «گشت ارشاد» را بی‌درنگ برچینید! تحمیل حجاب اجباری را بی‌درنگ متوقف کنید! مردم ایران نیازی به قیم و ارشاد ندارند! اکثریت بزرگ و تعیین‌کننده‌ای از مردم ایران مخالف حکومت دینی و ولایی‌اند. حکومت ادای وظیفه در خدمت به مردم و حق نمایندگان مردم است!
و خطاب به آزادی‌خواهان باورمند به دموکراسی و عدالت و برابری می‌گوییم:
سرکوب و کشتار مردم ما تنها با عزم و ارادۀ هم‌سو و متحد همۀ ما قابل مهار و توقف است، با عزم و ارادۀ همۀ کسانی که به آزادی و دموکراسی باورمند و قاطعانه با حکومت‌های استبدادی سلطنتی و دینی مخالفند.
سازمان ما آمادگی و عزم قاطع دارد که در این راه با همۀ این نیروها وارد هم‌کاری‌های موضوعی و دامنه‌دار شود. آغوش ما برای رزم مشترک به روی همۀ نیروهای میهن‌دوست گشوده است!
پنجشنبه، ۷ مهر ۱۴۰۱ (۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲ میلادی)
هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
