شعارها و متن بیانیه قرائت شده در تجمع دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی:
امروز (۳۰مهر۱۴۰۱) دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی در همراهی با اعتراضات سراسری دانشجویی و مردمی اقدام به تجمع کردند.
این تجمع اعتراضی با توزیع مچ بند “زن، زندگی، آزادی” و همخوانی سرود “زندانی” شروع شد، سپس در حالی که جنازه ی نمادین کودکی را بر دوش خود حمل می کردند، در سالن اتاق اساتید حرکت کردند و شعار دادند.
تجمع آنها در انتها با قرائت بیانیه و سردادن شعار پایان یافت.
برخی از شعارها:
مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه، چه رهبر
خِفَت، خواری، بیکاری، جمهوری اسلامی
از خاوران تا اوین، خیزش خون را ببین
تهران شده بازداشتگاه، اوین شده کشتارگاه
دانشگاه زیر هجمه، وزیر پابوس چکمه
دانشجوها تو زندان، بی شرفا زندان بان
لباس شخصی دانشگاه، دانشجوها بازداشتگاه
دانشجوی سیاسی آزاد باید گردد
دانش اموز ، دانشجو، اتحاد اتحاد
دانشگاه و مدرسه، اموزش زور بسه
گفتگوتون چاخانه، دانشگاه پادگانه
غرق خونه این وطن، کودکان در کفن
حکومت بچه‌کش، نمی خوایم، نمیخوایم
سقف و کتاب و گندم، قدرت به دست مردم
متن بیانیه قرائت شده در تجمع ۳۰مهر۱۴۰۱ دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی:
به نام زن، زندگی، آزادی
در میانه‌ی تمام سرکوب‌ها و فشارها و خونریزی‌ها، دانشجو زنده و بیدار است. سرکوبگران و مصادره‌کنندگان جنبش مردمِ ایران بدانند که آرزوی دیرینه‌ی خویش -خاموشیِ دانشگاه- را به گور خواهند برد و دانشجو، فاتحانه بر مزارِ سرکوبگران و دیکتاتوران قدم خواهد زد. در تمام سالیان گذشته بر این خاک محنت‌زده این مستبدین و جنایتکاران و وارثان تیمور لنگ بودند که دانشگاه را لنگ و تعطیل و خراب و ناقص کردند نه دانشجویانِ آزاده و بیدار؛ دانشجو همواره در برابر استبداد و استعمار و در کنار زندگی و آزادی ایستاده است. ما نه‌تنها مرزبندی عمیقِ خود را با جنگ‌طلبان و تحریم‌خواهان مشخص میکنیم بلکه نفرتِ قلبی خود را از سرکوبگران و دیکتاتوران نیز به بانگ بلند فریاد می‌کشیم.
امروزه بیش از هر زمانِ دیگری، دانشگاه قلبِ تپنده‌‌ی ایستادگی و مقاومت است. تاریخِ ما، تاریخِ مردان و زنان سرافراز و آزاده است. امّا تبار سیاه شما چه؟ تبارِ ننگین سرکوب مگر جز شعبان بی‌مخ‌ها چهره‌ای دارد؟
در روزهای گذشته بر پیکره‌ی به هم پیوسته‌ی دانشجویان خراش انداختید. مزدوران با لباس شخصی و یا رسمی حریم و حرمت دانشگاه را شکستند. برادران و خواهرانِ ما در دانشکده علوم اجتماعی و پردیس مرکزیِ تهران مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. همچنین وزیر دولتِ نامنتخب ملت، در نهایت بی‌شرمی و وقاحت سخن از میلیتاریزه کردن دانشگاه، به میان آورد، تا کنون دانشگاه پادگانی ترکیبی استعاری بود که دلالت بر مشی سرکوبگرانه و کنترل‌گر دولت داشت اکنون اما دولتی که دیگر چیزی جز ماشین سرکوب نیست خیال آن دارد که این استعاره را بدل به واقعیتی تام کند. هرگز اجازه تعرضاتی از این دست را به ایشان نخواهیم داد.
چه فرق دارد زندانی در چشم‌انداز باشد یا دانشگاهی؟
امروز محمد خانی دانشجوی دکتری رفاه دانشگاه علامه طباطبایی به جای آنکه در دانشگاه باشد در زندان است و در واقعه‌ی اخیر هدف گلوله قرار گرفته و حق درمان و مداوا از او سلب شده‌است. ما مصرانه پیگیر وضعیت سلامت و آزادی این رفیقِ عزیزمان و دیگر دانشجویان با شرافتِ در بند خواهیم بود.
سر آخر اگر از خون‌هایشان بپرسند از آنان بازخواهیم پرسید: “دمائکم دما و دمائنا ماء؟ خون‌های شما خون است و خون‌های ما آب؟”
ما معانی و زبان و تاریخ خویش را از مصادره‌کنندگان باز پس خواهیم گرفت. مقاومت متعلق به ما است. عقلانیت و عدالت و رشادت و ایستادگی نیز.
“درود بر دانشگاه، سلامِ بر دانشجو”
#پنجمین_هفته_اعتراضات_دانشجویی
#دانشگاه_علامه‌طباطبایی
#اعتصاب_سراسری
#اعتراضات_دانشجویی
#پنجمین_هفته_اعتراضات_دانشجویی
🆔 @senfi_uni_iran
تصویر از تجمع ۳۰ مهر دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه
