پس از گذشت بیش از سه‌ماه از شروع فاجعه مسموم‌کردن دختران دانش‌آموز و گسترش این جنایت در دستکم ۲۵ استان کشور هنوز هیچ‌یک از مقامات جمهوری اسلامی در ایران توضیح دقیقی درباره این موضوع ارائه نکردند. نه از عاملان و آمران این حملات به دختران دانش‌آموز نشانی هست و نه هیچ گزارش رسمی و علمی از نوع و دلیل مسمومیت دانش‌آموزان ارائه نشده است. از سوی دیگر فشارهای امنیتی بر خانواده‌های دانش‌آموزان شدت گرفته است و اجازه نشر هیچ اطلاعاتی درباره ابعاد و جزئیات این فاجعه انسانی به کادر درمانی بیمارستان‌ها داده نشده است.
با توجه به تشدید نگرانی‌ها درباره سلامت جان دانش‌آموزان و ضرورت واکنش و اقدام جامعه جهانی ۲۰وکیل و حقوقدان ایرانی در نامه‌ای به چهار مرجع بین‌المللی، سازمان جهانی بهداشت (WHO)، سازمان آموزشی علمی و فرهنگی ملل متحد (UNESCO) ، مدیر اجرایی صندوق کودکان سازمان ملل متحد (UNICEF) و کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC)، خواهان تشکیل فوری یک کمیته مستقل و مشترک با حضور نمایندگان خود برای اعزام به ایران (و یا با استفاده از نمایندگان خود در ایران) شده‌اند تا نسبت به چهار مساله زیر، تحقیق و اقدام فوری نمایند:
۱- منشاء این مسمومیت‌های سریالی چیست؟
۲- چرا حوزه آموزشی و بویژه مدارس ایران درگیر این مسمومیت‌های سریالی شده است؟
۳- چرا دانش‌آموزان دختر مورد هدف قرار گرفته‌اند؟
۴- چه اقداماتی باید برای کمک فوری و موثر به دانش‌آموزان انجام شود؟
متن کامل نامه به شرح زیر است:
مدیرکل سازمان جهانی بهداشت (WHO)
مدیرکل سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (UNESCO)
مدیر اجرایی صندوق کودکان سازمان ملل متحد (UNICEF)
رئیس کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC)
ما گروهی از وکلا، حقوقدانان و مدافعان حقوق بشر ایرانی مستقر در داخل و خارج از ایران، خواستار اقدام فوری در پاسخ به حملات شیمیایی سیستماتیک به مدارس در ایران هستیم که تاکنون صدها تن از دانش‌آموزان دختر ایرانی را مسموم و راهی بیمارستان کرده است.
با توجه به اینکه:
۱- این حملات شیمیایی سریالی به مدارس دخترانه که از ۹ آذر ۱۴۰۱ شروع شده، تاکنون به بیش از ۱۲ استان در ایران و دهها مدرسه سرایت کرده و تقریبا هیچ کدام از مدارس دخترانه در جغرافیای ایران، مصون از این حملات نیست؛
۲- حکومت جمهوری اسلامی نه تنها هیچ‌گونه پیشگیری یا اقدام موثری در توقف یا کشف حقیقت نکرده است، بلکه با اظهارات متناقض و فرافکنی و همچنین سرکوب خانواده‌های معترض، عملا به این فرضیه که خود در این جنایات سریالی نقش دارد و یا دستکم از آن سود می‌برد، دامن زده است؛
۳- در کنار بی‌توجهی آشکار در بررسی و پیشگیری این فجایع و بی‌کفایتی حکومت، شواهد به روشنی نشان می‌دهد که حکومت قصد داشته دختران و زنان را به دلیل «تضعیف ارزش‌های اسلامی» از طریق رعایت نکردن قوانین حجاب اجباری در ماه‌های اخیر، و از زمان شروع جنبش «زن، زندگی، آزادی»، مجازات کند؛
۴- حکومت جمهوری اسلامی علاوه بر عدم اجازه سفر گزارشگر ویژه سازمان ملل به ایران و تاکید بر عدم همکاری با کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، نشان داده است که از عضویت در نهادهای بین‌المللی، فقط منافع سیاسی خود را دنبال می کند و در مقابل، احترامی برای مصوبات و تصمیمات آن نهادها قائل نیست.
بنابراین، از آن سازمان‌های بین‌المللی که هر کدام در یکی از حوزه‌های زیر تخصص، مسئولیت و ماموریت دارند، می‌خواهیم که با تشکیل فوری یک کمیته مستقل و مشترک با حضور نمایندگان خود برای اعزام به ایران (و یا با استفاده از نمایندگان خود در ایران) نسبت به چهار مساله زیر، تحقیق یا اقدام فوری نمایند:
۱-منشاء این مسمومیت‌های سریالی چیست؟
۲- چرا حوزه آموزشی و بویژه مدارس ایران درگیر این مسمومیت‌های سریالی شده است؟
۳- چرا دانش‌آموزان دختر مورد هدف قرار گرفته‌اند؟
۴- چه اقداماتی باید برای کمک فوری و موثر به دانش‌آموزان انجام شود؟
با توجه به مسئولیت حقوقی و بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در قبال این اقدامات فجیع و ضرورت پاسخگویی شفاف، از شما می‌خواهیم از تمام ابزارهای موجود در شرح وظایف و مأموریت‌های خود استفاده کرده تا اطمینان حاصل کنید که این حوادث فوراً و به طور شفاف طبق استانداردهای بین‌المللی بررسی می‌شود و عاملان شناسایی و تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند. همچنین مطمئن شوید که راهکارهایی برای حمایت خاص از این دسته از دختران دانش آموز ایرانی در نظر گرفته می شود.
ما برای ارائه هرگونه پشتیبانی یا اطلاعات بیشتر مورد نیاز در دسترس هستیم.
پیشاپیش از پاسخ و اقدام فوری شما سپاسگزاریم.
امضاکنندگان:
نسرین ستوده
گیتی پورفاضل
محمد سیف‌زاده
عبدالفتاح سلطانی
رمضان حاجی‌مشهدی
پیام درفشان
فرزانه زیلابی
سعید دهقان
الهام یوسفیان
محمد مقیمی
محمد اولیایی‌فرد
نیره انصاری
شیرین ملکی
امین راد
حسین احمدی‌نیاز
معین خزائلی
حسین رئیسی
علی هریسچی
هیربد دهقانی آذر
منوچهر توسلی
