حسین جابر انصاری، سخنگوی وزارت امور خارجۀ ایران، گفته است: “جمهوری اسلامی برای قطعنامه‌های حقوق بشری سازمان ملل که با انگیزه‌های سیاسی و “لابی‌های پنهان” تهیه و تصویب می‌شوند، ارزشی قائل نیست”. این سخن یادآور سخنان مشابهی است که بارها از زبان احمدی نژاد ابراز شدند.
سخن جابر انصاری در واکنش به تصویب قطعنامه‌ای در کمیته حقوق بشر سازمان ملل گفته شده است. قطعنامۀ مذکور از وضع حقوق بشر در ایران، خاصه از محدودیتهای آزادی بیان، جریان بی مهار دستگاه قضائی و افزایش اعدامها انتقاد کرده است.
سخنان مشهور اما سست احمدی نژاد در واکنش به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل در ارتباط با برنامۀ هسته ای جمهوری اسلامی گفته شدند. او یک بار این قطعنامه ها را کاغذپاره خواند، بار دیگر بی ارزش، و بار دیگر گفت: “آن قدر قطعنامه بدهند تا قطعنامه دان شان پاره شود.”
از تفاوت زبان این دو کس که بگذریم، معنای سخنان شان یکی است: بی ارزش اعلام کردن آن قطعنامه های سازمانهای بین المللی که مؤید رفتار جمهوری اسلامی نیستند. با این حال زبان دیپلماتیک جابرانصاری امتیاز خاصی برای او نیست. احمدی نژاد زمانی از بی ارزشی قطعنامه های شورای امنیت دم زد که اولاً جریان بی سابقۀ دلارهای نفت به خزانۀ دولت اش روان بود و او – در بهترین حالت، ساده انگارانه – در سودای دور زدن تحریمها بود. او تصور بی ارزش بودن قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل را بلافاصله با این پندار گره می زد که “اگر به جایی برسیم که اصلا از ما نفت نخرند، ملت ایران می‌تواند خود را بدون نفت هم اداره کند.”
اما جابر انصاری در زمانی از بی ارزشی قطعنامه های کمیتۀ حقوق بشر می گوید که اولاً درآمد نفت دیگر کفاف بستن بودجه مرسوم را هم نمی دهد، ثانیاً دیگر کسی در جمهوری اسلامی نمانده است که از اثر تحریمها نگوید و ثالثاً سیاست ایران در زمان احمدی نژاد “برجام” را تجربه نکرده بود، و اکنون چنین کرده است.
تردید و شبهه ای نیست: قطعنامه های کمیتۀ حقوق بشر در نقد رفتار حقوق بشری دولتها [هنوز] به تحریم آنها نمی انجامد و جامعۀ سیاسی بین المللی در قامت امروزی اش، هنوز برای امنیت اهمیتی به مراتب بیشتر از حقوق بشر قائل است. پشتگرمی جابرانصاری نیز به همین دو واقعیت است. اما اگر باطل بودن سخنان احمدی نژاد در عرض چند سال آشکار شدند، قطعاً برای آشکار شدن باطل بودن سخنان جابرانصاری – با سرعت فزایندۀ همه چیز در جهان امروزی – نیازی به چند دهه نخواهد بود.
