نهادهای استصوابی و ارگان های نظامی – امنیتی گرد آمده بدور ولایت فقیه بخوبی آگاه‌اند که بدون محوریت علی خامنه ای در این مقام، براحتی دستاویزی برای مشروعیت شرعی بخشیدن به سیاست های سرکوبگرانه خود علیه مردم و چپاول ثروت ملی کشور نخواهند داشت. ازاین رو تمام تلاش خود را بخرج می‌دهند تا ثقل قدرت (ولایت فقیه) را از گزند حذف و یا شورائی شدن محفوظ بدارند.
شدت یافتن خشونت لفظی (سیاسی) میان طرفداران ولایت فقیه و منتقدان آن بدون آنکه نامی از یکدیگر برده شود خود نشانه ایست از وضعیت شکننده این مرجع حکومتی.
حضور مردم در انتخابات و صندق رای تعیین کننده در سرنوشت جمهوری اسلامی نیست ولیکن تاثیر گذار در روند سیاستهای آتی خواهد بود که توسط دو ارگان خبرگان و مجلس گرفته خواهد شد.
پیروزی جناح رفسنجانی- روحانی در این دو انتخابات پیش رو تنها قدم اول خواهد بود برای گشایش راه. اما آنچه که سرنوشت کشور را می‌تواند از بحران کنونی نجات بخشد، همانا تغییر در ساختار سیاسی قرون وسطائی حاکم بر جامعه است. آقایان رفسنجانی و روحانی بخوبی می‌دانند، برای نجات نظام مطبوع شان دیگر زمان زیادی نمانده است.
آقای رفسنجانی و آقای روحانی! تا دیر نشده ازمردم کمک بخواهید.
