ظاهرا همە چیز در مورد کابنیە دوازدهم دارد بەخوبی و خوشی پیش می رود و اختلاف و جدال چنان حادی میان اصولگرایان حامی دولت و اصلاح طلبان وجود ندارد! بنابە اخبار، سە فراکسیون مجلس بە وزرای پیشنهادی چراغ سبز نشان دادەاند.
بهروز نعمتی عضو شورای مرکزی فراکسیون مستقلین ولایی مجلس نظر اعضای این فراکسیون را نسبت به کلیت کابینه پیشنهادی از سوی رئیس جمهوری مثبت ارزیابی کرد و گفتە کە ممکن است اختلافات جزئی وجود داشته باشد، ولی نظر اعضا نسبت به مجموع کابینه موافق است،… وزرای پیشنهادی افرادی معتدل هستند،… ممکن است افرادی که برای کابینه انتخاب شده‌اند اصولگرا، اصلاح‌طلب یا مستقل باشند ولی همه آنان دارای سبقه اعتدالی هستند.
اکبر رنجبرزاده عضو هیات رئیسه مجلس هم میانگین کابینه دوازدهم را نسبت به قبل متعادل‌تر دانست و اظهار داشتە کە ترکیب کابینه دوازدهم کاری، عملیاتی و تخصصی است. میانگین کابینه دوازدهم معرفی شده از سوی رئیس جمهوری نسبت به قبل متعادل‌تر شده است.
بهرام پارسایی سخنگوی فراکسیون امید مجلس هم ضمن موکول کردن اعلام نظارت خود بە آیندە گفتە کە کلیت کابینه را در بخش‌هایی قوی می‌دانند ولی در بخش‌هایی انتظار بیش از این بود و انتظار داشتەاند که رئیس جمهوری وزرایی بهتر را انتخاب می‌کرد،… فراکسیون امید امروز هم تمام قد از روحانی حمایت می‌کند ولی در کنار آن به برخی از وزرای پیشنهادی انتقاداتی دارند،… از نظر آنها اکثریت کابینه رای خواهند آورد ولی دو یا سه نفر از وزرای پیشنهادی رای نخواهند آورد.
پس کابینە دوازدهم معتدل تر است (یک خصوصیت مشترک میان همە طیف ها) و توانستە بەخوبی نظر اصولگرایان را تامین کند، اما نە بە همان نسبت نظر اصلاح طلبان را. و اصلاح طلبان در نظر دارند کە در هنگامە رای گیری های درون مجلس بر روند تائید صلاحیت ها بە نفع خود تاثیر بگذارند. ظاهرا کابینە دوازدهم مخرج مشترک اعتدالیسم در میان طیفهای مختلف است. و نیز کابینە دوازدهم کابینەای تکنوکرات با هالەای از اصلاح طلبی و اعتدالیسم خواهد بود.
باید گرایش موجود در میان اصلاح طلبان را در سخنانی دید کە در مطلبی تحت عنوان “اولویتهای اصلاح طلبان” در آرمان امروز بدان بخوبی اشارە شدەاست. در آنجا بصراحت گفتە می شود کە اصلاح طلبان، هم اکنون بە علت ارجحیت منافع ملی از خواست های خود بە فرم سابق عقب نشستەاند. در این نگاە نوین آنان بعلت فشارهای خارجی، دیگر بر بخش خاصی از توسعە متمرکز نیستند و توسعە همە جانبە و پایدار را مد نظر دارند. و سعید حجاریان این پدیدە نوین را بشیوەای موجز در جملەای چنین خلاصەکردەاست “اکنون، هم اصلاحات بە سمت اعتدال رفتە و هم اعتدالیون پذیرای اصلاحات شدەاند.”
پس نگاە استراتژیکی اصلاح طلبان بە کابینە اساسا بر مبنای حفظ وحدت ملی در شرایطی است کە کشور در خطر قرار دارد.
اما یک سئوال کماکان مطرح است. و آن اینکە چگونە می توان امنیت ملی را در شرایطی تامین کرد کە سرکوب‌ها به‌شدت در داخل ادامە دارد و ملت کشور را زندانی بزرگ برای خود می‌بیند؟
و نیز یک سئوال دیگر: اگر توسعە سیاسی هنوز بخشی از خواستهای اصلاح طلبان است و اما در زیرمجموعە مجموعە بزرگتری تحت عنوان منافع ملی قرار گرفتە است، آنان چە سهمی را بدان اختصاص دادەاند و چگونە می خواهند در شرایط نوین آن را مطرح کنند؟
