اشپیگل: آقای لوچتمن، مشکل لیر ترکیه در کجاست؟
لوچتمن: خوب، آنچه دوباره اتفاق افتاد همان چیزی است که قبلاً دیده بودیم: بانک مرکزی نمی تواند یک سیاست پولی ثبات محور را دنبال کند ، زیرا سیاست اردوغان به آن چنین اجازه ای نمی دهد – حداقل نه برای مدت زمان کافی. هنگامی که ناجی اقبال در ماه نوامبر سال ۲۰۲۰ به عنوان رئیس بانک مرکزی منصوب شد، انتظار داشتیم که ترکیه وارد آبهای آرام تری شود و کمتر دچار نوسانات ارزی گردد، اما او حالا بعد از چهار ماه دوباره از ریاست بانک مرکزی بر کنار شده است. آیا این امر باعث تعجب من شده است؟ نه، گرچه این کار یک خود زنی بود اما انتظار نداشتم که تا این حد زود و سریع اتفاق بیفتد.
اشپیگل: آنچه بعداً اتفاق افتاد ، توسط برخی اقتصاددانان به عنوان “حمام خون لیر” توصیف شده است: واحد پول ترکیه در روز گذشته طی چند ساعت بیش از ده درصد ارزش خود را از دست داد.
لوچتمن: در آخرین هفته ماه آقای ناجی اقبال از ریاست بانک مرکزی بر کنار شد، و این واقعه اما برای همه تحلیل گران مشخص بود که روز دوشنبه چه اتفاقی خواهد افتاد: لیر ترکیه به جایی که قبل از انتصاب آقای ناجی اقبال در ماه نوامبر بود، سقوط کرد. پس از آن، لیرترکیه تثبیت شد زیرا ناجی اقبال سرانجام دوباره سیاست پولی ثبات محور را اجرا کرد. او مورد اعتماد روابط و ضوابط جریان پولی کشور ترکیه بود.
اشپیگل: چرا اتخاذ چنین دوره محافظه کاری برای بانک مرکزی مهم است؟
لوچتمن: این ایده کاملا خاص از سیاست های رییس جمهور رجب اردوغان است. سیاست پولی مقابله با تورم را می توان درست یا غلط دانست. به طور کلاسیک، در کشورهای مختلف جهان مورد بحث قرار می گیرد، ایالات متحده و اروپا نیز این درگیری را دارند. معمولاً بین دولت و بانک مرکزی اختلاف نظر وجود دارد. بانک مرکزی تورم کمتر را می خواهد و دولت رشد کمی بیشتر را در نظر دارد. بانک مرکزی اغلب برای سیاست یک عنصر محدود کننده است. اما این درگیری دیگر در ترکیه وجود ندارد !
+ اولریش لوچتمن اقتصاد دان است و از سال ۲۰۰۸ در بخش تجزیه و تحلیل ارز فعالیت می کند.
+ مصاحبه از بنیامین بدر
جمعه ۱۳ فروردین ۱۴۰۰- دوم آوریل ۲۰۲۱
