این روزها تعدادی عکس و گزارش از جانب ارتش اسرائیل در رسانه های بسیاری در گردش است. در عکس ها تعداد بسیاری از ساکنان غزه که “مشکوک” به دست داشتن در وقایع « ۷ اکتبر» هستند را کاملاً برهنه از این سو به آنسو حمل می کنند. از ۲ حال خارج نیست: یا این انسان‌هایی که اینگونه مورد تحقیر قرار می گیرند، از اعضای حماس هستند و یا نیستند و از شهروندان عادی غزه هستند، که به اسارت ارتش اسرائیل درآمده اند.
اگر از اعضای حماس باشند، آنوقت نام آنها اسرای جنگی است و بر اساس کنوانسیون ژنو: “در هر شرایطی باید با اسرای جنگی به صورت انسانی رفتار شود و به شخصیت آنها احترام گذاشته شود و آبرو و حرمت آنها حفظ گردد. با زنان باید با احترام متناسب با جنسیت آنها رفتار شود.” پس چرا جامعه مترقی و صلحدوست جهانی با دیدن این تصاویر از اسیران فلسطینی، هیچ اعتراضی به اسرائیل نمی‌کند؟ اگر دادگاه لاهه نیز با نظر فرمانده ستاد ارتش اسرائیل، ده ها هزار کشته که بیش از نیمی از آنان کودکان و زنان و سالمندان هستند را “از پیامدهای اجتناب ناپذیر جنگ” می داند، مخالفتی ابراز نکرده است، چرا این حرکت ضد انسانی و تحقیر و بی حرمتی نسبت به این اسیران را از جانب اسرائیل را به عنوان جنایت جنگی، محکوم نمی کند؟
فرض را بر این بگذاریم که اسرائیل اسرای فلسطینی را “نه اسیر جنگی” بلکه تروریست می داند. آیا برای این انسانهای در زنجیر دادگاهی بر گزار شد و این دادگاه رأی به تروریست بودن آنها داد؟ حتی اگر از جانب دادگاهی معتبر و بی طرف، تروریست هم اعلام شوند، پس حقوق بشری هایی که دائم در دیدن نقض حقوق بشر در این و آن گوشه جهان در حال رصد کردن هستند، این پایمال شدن حقوق بشر را ندیدند و یا نخواستند ببینند؟
در قبال چنین سکوت و بی تفاوتی به رنج و تحقیر و نادیده گرفتن ابندائی ترین حقوق این انسان‌ها که حتی اگر جرمشان نیز به اثبات برسد، به جز «شرم بر این سکوت و بی تفاوتی» چه می توان گفت؟
منبع:
به پیش
